FarOPV - Job - 12

12:1  پس ایوب در جواب گفت:

12:2  «به درستی که شما قوم هستید، و حکمت با شما خواهد مرد.

12:3  لیکن مرا نیز مثل شما فهم هست، و از شما کمتر نیستم. و کیست که مثل این چیزها را نمی داند؟

12:4  برای رفیق خود مسخره گردیده‌ام. کسی‌که خدا را خوانده است و او رامستجاب فرموده، مرد عادل و کامل، مسخره شده است.

12:5  در افکار آسودگان، برای مصیبت اهانت است. مهیا شده برای هرکه پایش بلغزد.

12:6  خیمه های دزدان به سلامت است و آنانی که خدا را غضبناک می‌سازند ایمن هستند، که خدای خود را در دست خود می‌آورند.

12:7  «لیکن الان از بهایم بپرس و تو را تعلیم خواهند داد. و از مرغان هوا و برایت بیان خواهندنمود.

12:8  یا به زمین سخن بران و تو را تعلیم خواهدداد، و ماهیان دریا به تو خبر خواهند رسانید.

12:9  کیست که از جمیع این چیزها نمی فهمد که دست خداوند آنها را به‌جا آورده است،

12:10  که جان جمیع زندگان در دست وی است، و روح جمیع افراد بشر؟

12:11  آیا گوش سخنان رانمی آزماید، چنانکه کام خوراک خود رامی چشد؟

12:12  نزد پیران حکمت است، و عمردراز فطانت می‌باشد.

12:13  لیکن حکمت و کبریایی نزد وی است. مشورت و فطانت از آن او است.

12:14  اینک او منهدم می‌سازد و نمی توان بنا نمود. انسان را می‌بندد و نمی توان گشود.

12:15  اینک آبهارا باز می‌دارد و خشک می‌شود، و آنها را رهامی کند و زمین را واژگون می‌سازد.

12:16  قوت ووجود نزد وی است. فریبنده و فریب خورده از آن او است.

12:17  مشیران را غارت زده می‌رباید، وحاکمان را احمق می‌گرداند.

12:18  بند پادشاهان را می گشاید و در کمر ایشان کمربند می‌بندد.

12:19  کاهنان را غارت زده می‌رباید، و زورآوران راسرنگون می‌سازد.

12:20  بلاغت معتمدین را نابودمی گرداند، و فهم پیران را برمی دارد.

12:21  اهانت رابر نجیبان می‌ریزد و کمربند مقتدران را سست می‌گرداند.

12:22  چیزهای عمیق را از تاریکی منکشف می‌سازد، و سایه موت را به روشنایی بیرون می‌آورد.

12:23  امت‌ها را ترقی می‌دهد و آنهارا هلاک می‌سازد، امت‌ها را وسعت می‌دهد وآنها را جلای وطن می‌فرماید.

12:24  عقل روسای قوم های زمین را می‌رباید، و ایشان را در بیابان آواره می‌گرداند، جایی که راه نیست.

12:25  درتاریکی کورانه راه می‌روند و نور نیست. و ایشان را مثل مستان افتان و خیزان می‌گرداند.