FarOPV - Job - 3

3:1  و بعد از آن ایوب دهان خود را باز کرده، روز خود را نفرین کرد.

3:2  و ایوب متکلم شده، گفت:

3:3  «روزی که در آن متولد شدم، هلاک شود و شبی که گفتند مردی در رحم قرار گرفت،

3:4  آن روز تاریکی شود. و خدا از بالا بر آن اعتنانکند و روشنایی بر او نتابد.

3:5  تاریکی و سایه موت، آن را به تصرف آورند. ابر بر آن ساکن شود. کسوفات روز آن را بترساند.

3:6  و آن شب را ظلمت غلیظ فرو‌گیرد و در میان روزهای سال شادی نکند، و به شماره ماهها داخل نشود.

3:7  اینک آن شب نازاد باشد. و آواز شادمانی در آن شنیده نشود.

3:8  لعنت کنندگان روز، آن را نفرین نمایند، که در برانگیزانیدن لویاتان ماهر می‌باشند.

3:9  ستارگان شفق آن، تاریک گردد و انتظار نوربکشد و نباشد، و مژگان سحر را نبیند،

3:10  چونکه درهای رحم مادرم را نبست، و مشقت را ازچشمانم مستور نساخت.

3:11  «چرا از رحم مادرم نمردم؟ و چون از شکم بیرون آمدم چرا جان ندادم؟

3:12  چرا زانوها مراقبول کردند، و پستانها تا مکیدم؟

3:13  زیرا تا بحال می‌خوابیدم و آرام می‌شدم. در خواب می‌بودم واستراحت می‌یافتم.

3:14  با پادشاهان و مشیران جهان، که خرابه‌ها برای خویشتن بنا نمودند،

3:15  یابا سروران که طلا داشتند، و خانه های خود را ازنقره پر ساختند.

3:16  یا مثل سقط پنهان شده نیست می‌بودم، مثل بچه هایی که روشنایی را ندیدند.

3:17  در آنجا شریران از شورش باز می‌ایستند، و درآنجا خستگان می‌آرامند،

3:18  در آنجا اسیران دراطمینان با هم ساکنند، و آواز کارگذاران رانمی شنوند.

3:19  کوچک و بزرگ در آنجا یک‌اند. وغلام از آقایش آزاد است.

3:20  چرا روشنی به مستمند داده شود؟ و زندگی به تلخ جانان؟

3:21  که انتظار موت را می‌کشند و یافت نمی شود، و برای آن حفره می‌زنند بیشتر از گنجها.

3:22  که شادی وابتهاج می‌نمایند و مسرور می‌شوند چون قبر رامی یابند؟

3:23  چرا نور داده می‌شود به کسی‌که راهش مستور است، که خدا اطرافش را مستورساخته است؟

3:24  زیرا که ناله من، پیش از خوراکم می‌آید و نعره من، مثل آب ریخته می‌شود،

3:25  زیرا ترسی که از آن می‌ترسیدم، بر من واقع شد. و آنچه از آن بیم داشتم بر من رسید.

3:26  مطمئن و آرام نبودم و راحت نداشتم وپریشانی بر من آمد.»