UyCyr - Joshua - 2

2:1  Нунниң оғли Йошува өз хәлқиниң Шиттимдики қараргаһидин икки чарлиғучини йошурунчә әвәтип, уларға буйруқ қилип мундақ деди: — Силәр берип Қанан зиминини, болупму Ериха шәһирини чарлап келиңлар. Улар у йәргә йетип берип, Раһаб исимлиқ бир паһишә аялниң өйигә чүшүп, шу йәрдә түнәп қалди.

2:2  Ериха шәһириниң падишаси исраилларниң бу зиминни чарлашқа келип, әшу өйдә туруватқанлиғидин хәвәр тепип,

2:3  адәм әвәтип, Раһабқа: — Өйүңгә кәлгәнләрни чиқирип бәр! Улар зиминимизни чарлаш үчүн кәлгәнләр, — деди.

2:4  Амма Раһаб у иккисини аллиқачан йошуруп қойған еди. У падиша әвәткән адәмләргә: — Шундақ, икки адәмниң кәлгәнлиги раст, амма уларниң қәйәрдин кәлгәнлигидин хәвирим йоқ.

2:5  Гугум чүшүп шәһәр дәрвазиси тақилидиған чағда, у иккиси чиқип кәткән. Уларниң қәйәргә кәткәнлигини билмәймән. Силәр дәрһал қоғлисаңлар, чоқум йетишивалисиләр, — деди.

2:6  (Әмәлиятта Раһаб уларни аллиқачан өгүздики догилап қоюлған зиғир бағлири астиға йошуруп қойған еди.)

2:7  Шуниң билән падиша әвәткән адәмләр Иордан дәриясиниң өтидиған җайиға баридиған йолда уларни қоғлиди. Қоғлап кәлгәнләр шәһәрдин чиқиши биләнла, шәһәр дәрвазиси тақалди.

2:8  Раһаб икки чарлиғучи ухлаштин бурун, өгүзгә чиқип,

2:9  уларға мундақ деди: — Мән Пәрвәрдигарниң бу зиминни силәргә ата қилғанлиғини билимән. Силәр бизни бәкла қорқутувәттиңлар. Бу зиминдики барлиқ хәлиқ силәрдин қорқуп, жүрәклири су болуп кәтти.

2:10  Силәр Мисирдин чиққанда Пәрвәрдигарниң силәргә Қизил деңизни қурутуп бәргәнлигидин бизниң хәвиримиз бар, йәнә силәрниң Иордан дәриясиниң шәрқий қирғиғидики аморларниң Сихон вә Ог дегән икки падишасини вә пухралирини тәл-төкүз йоқатқанлиғиңлардинму хәвәрдармиз.

2:11  Биз буларни аңлиған һаман қорқуп, җасаритимиз йоқалди. Чүнки Пәрвәрдигариңлар Худа пүтүн аләмниң Худасидур.

2:12  Мән силәргә яхши муамилә қилдим. Шуңа һазир силәр Пәрвәрдигарниң алдида мениң җаматимгә тәгмәсликкә қәсәм бәрсәңлар. Мениң ата-анам, ака-укилирим, ача-сиңиллирим вә уларниң аилисиниң һаятини қутқузуп, уларни өлүмдин сақлап қелишқа капаләт бәрсәңлар.

2:13  Мән силәргә яхши муамилә қилдим. Шуңа һазир силәр Пәрвәрдигарниң алдида мениң җаматимгә тәгмәсликкә қәсәм бәрсәңлар. Мениң ата-анам, ака-укилирим, ача-сиңиллирим вә уларниң аилисиниң һаятини қутқузуп, уларни өлүмдин сақлап қелишқа капаләт бәрсәңлар.

2:14  У икки чарлиғучи қәсәм берип мундақ деди: — Әгәр сән бизниң һәрикитимизни ашкарилап қоймисаңла, Пәрвәрдигар бизгә ата қилған бу зимин қолумизға өткән һаман, биз саңа бәргән вәдимиздә туруп, меһриванлиғимизни көрситимиз. Әгәр биз вәдимиздә турмисақ, Пәрвәрдигар бизниң җенимизни алсун.

2:15  Сепил Раһабниң өйиниң чегара теми болғачқа, у ағамча билән у иккисини деризидин төвәнгә чүширип қоюп,

2:16  уларға мундақ деди: — Тағ ичигә кирип кәтсәңлар, қоғлаватқанлар силәрни тапалмайду. Силәр шу йәрдә үч күн йошурунуп, улар шәһәргә қайтқандин кейин, йолға чиқиңлар.

2:17  У иккиси меңиш алдида Раһабқа: — Сән чоқум биз дегәндәк қилғин, болмиса биз саңа бәргән қәсимимизгә егә болмаймиз.

2:18  Биз бу йәргә қайтип кәлгәндә, сән чоқум бу қизил ағамчини бизни чүширип қойған деризигә бағлап қойғин. Сән ата-анаң, ака-укилириң вә барлиқ аилә әзалириңни өз өйүңгә җәм қилғин.

2:19  Әгәр ким бу өйдин чиқип җенидин җуда болса, у өзиниң шори, биз униңға егә болалмаймиз. Әгәр сениң өйүңдә бирәрсигә қол тәккүзүп қалса, буниңға биз әйипкар.

2:20  Лекин бизниң һәрикитимиз тоғрилиқ бирәрсигә еғиз ачсаң, ундақта, биз қилған қәсәмдин халас болимиз, — деди.

2:21  Раһаб: — Болиду, шундақ болсун! — деди. Раһаб уларни йолға селип қойғандин кейин, қизил ағамчини деризигә бағлап қойди.

2:22  Бу икки чарлиғучи таққа чиқип йошурунувалди. Қоғлиғучилар уларни йол бойи үч күн издәп тапалмай, Ериха шәһиригә қайтип кәлди.

2:23  Шуниң билән чарлиғучилар тағдин чүшүп, дәриядин өтүп, Нунниң оғли Йошува билән көрүшүп, бешидин өткән һәммә ишларни мәлум қилди.

2:24  Улар: — Пәрвәрдигар һәқиқәтән пүткүл зиминни бизгә ата қилипту. У йәрдики адәмләр қорққинидин жүрәклири су болуп кетипту! — деди.