FarOPV - Proverbs - 17

17:1  لقمه خشک با سلامتی، بهتر است ازخانه پر از ضیافت با مخاصمت.

17:2  بنده عاقل بر پسر پست فطرت مسلط خواهدبود، و میراث را با برادران تقسیم خواهد نمود.

17:3  بوته برای نقره و کوره به جهت طلا است، اماخداوند امتحان کننده دلها است.

17:4  شریر به لبهای دروغگو اصغا می‌کند، و مردکاذب به زبان فتنه انگیز گوش می‌دهد.

17:5  هر‌که فقیر را استهزا کند آفریننده خویش رامذمت می‌کند، و هر‌که از بلا خوش می‌شودبی سزا نخواهد ماند.

17:6  تاج پیران، پسران پسرانند، و جلال فرزندان، پدران ایشانند.

17:7  کلام کبرآمیز احمق را نمی شاید، و چندمرتبه زیاده لبهای دروغگو نجبا را.

17:8  هدیه در نظر اهل آن سنگ گرانبها است که هر کجا توجه نماید برخوردار می‌شود.

17:9  هر‌که گناهی را مستور کند طالب محبت می‌باشد، اما هر‌که امری را تکرار کند دوستان خالص را از هم جدا می‌سازد.

17:10  یک ملامت به مرد فهیم اثر می‌کند، بیشتراز صد تازیانه به مرد جاهل.

17:11  مرد شریر طالب فتنه است و بس. لهذاقاصد ستمکیش نزد او فرستاده می‌شود.

17:12  اگر خرسی که بچه هایش کشته شود به انسان برخورد، بهتر است از مرد احمق در حماقت خود.

17:13  کسی‌که به عوض نیکویی بدی می‌کند بلااز خانه او دور نخواهد شد.

17:14  ابتدای نزاع مثل رخنه کردن آب است، پس مخاصمه را ترک کن قبل از آنکه به مجادله برسد.

17:15  هر‌که شریر را عادل شمارد و هر‌که عادل را ملزم سازد، هر دوی ایشان نزد خداوندمکروهند.

17:16  قیمت به جهت خریدن حکمت چرا به‌دست احمق باشد؟ و حال آنکه هیچ فهم ندارد.

17:17  دوست خالص در همه اوقات محبت می‌نماید، و برادر به جهت تنگی مولود شده است.

17:18  مرد ناقص العقل دست می‌دهد و در حضورهمسایه خود ضامن می‌شود.

17:19  هر‌که معصیت را دوست دارد منازعه رادوست می‌دارد، و هر‌که در خود را بلند سازدخرابی را می‌طلبد.

17:20  کسی‌که دل کج دارد نیکویی را نخواهدیافت. و هر‌که زبان دروغگو دارد در بلا گرفتارخواهد شد.

17:21  هر‌که فرزند احمق آورد برای خویشتن غم پیدا می‌کند، و پدر فرزند ابله شادی نخواهد دید.

17:22  دل‌شادمان شفای نیکو می‌بخشد، اما روح شکسته استخوانها را خشک می‌کند.

17:23  مرد شریر رشوه را از بغل می‌گیرد، تاراههای انصاف را منحرف سازد.

17:24  حکمت در مد نظر مرد فهیم است، اماچشمان احمق در اقصای زمین می‌باشد.

17:25  پسر احمق برای پدر خویش حزن است، وبه جهت مادر خویش تلخی است.

17:26  عادلان را نیز سرزنش نمودن خوب نیست، و نه ضرب زدن به نجبا به‌سبب راستی ایشان.

17:27  صاحب معرفت سخنان خود را بازمی دارد، و هر‌که روح حلیم دارد مرد فطانت پیشه است.

17:28  مرد احمق نیز چون خاموش باشد او راحکیم می‌شمارند، و هر‌که لبهای خود را می‌بنددفهیم است.