FarOPV - Proverbs - 23

23:1  چون با حاکم به غذا خوردن نشینی، درآنچه پیش روی تو است تامل نما.

23:2  و اگر مرد اکول هستی کارد بر گلوی خودبگذار.

23:3  به خوراکهای لطیف او حریص مباش، زیراکه غذای فریبنده است.

23:4  برای دولتمند شدن خود را زحمت مرسان واز عقل خود باز ایست.

23:5  آیا چشمان خود را بر آن خواهی دوخت که نیست می‌باشد؟ زیرا که دولت البته برای خودبالها می‌سازد، و مثل عقاب در آسمان می‌پرد.

23:6  نان مرد تنگ نظر را مخور، و به جهت خوراکهای لطیف او حریص مباش.

23:7  زیرا چنانکه در دل خود فکر می‌کند خود اوهمچنان است. تو را می‌گوید: بخور و بنوش، امادلش با تو نیست.

23:8  لقمه‌ای را که خورده‌ای قی خواهی کرد، وسخنان شیرین خود را بر باد خواهی داد.

23:9  به گوش احمق سخن مگو، زیرا حکمت کلامت را خوار خواهد شمرد.

23:10  حد قدیم را منتقل مساز، و به مزرعه یتیمان داخل مشو،

23:11  زیرا که ولی ایشان زورآور است، و با تو دردعوی ایشان مقاومت خواهد کرد.

23:12  دل خود را به ادب مایل گردان، و گوش خود را به کلام معرفت.

23:13  از طفل خود تادیب را باز مدار که اگر او رابا چوب بزنی نخواهد مرد،

23:14  پس او را با چوب بزن، و جان او را از هاویه نجات خواهی داد.

23:15  ‌ای پسر من اگر دل تو حکیم باشد، دل من (بلی دل ) من شادمان خواهد شد.

23:16  و گرده هایم وجد خواهد نمود، هنگامی که لبهای تو به راستی متکلم شود.

23:17  دل تو به جهت گناهکاران غیور نباشد، امابه جهت ترس خداوند تمامی روز غیور باش،

23:18  زیرا که البته آخرت هست، و امید تومنقطع نخواهد شد.

23:19  پس تو‌ای پسرم بشنو و حکیم باش، و دل خود را در طریق مستقیم گردان.

23:20  از زمره میگساران مباش، و از آنانی که بدنهای خود را تلف می‌کنند.

23:21  زیرا که میگسار و مسرف، فقیر می‌شود وصاحب خواب به خرقه‌ها ملبس خواهد شد.

23:22  پدر خویش را که تو را تولید نمود گوش گیر، و مادر خود را چون پیر شود خوار مشمار.

23:23  راستی را بخر و آن را مفروش، و حکمت وادب و فهم را.

23:24  پدر فرزند عادل به غایت شادمان می‌شود، و والد پسر حکیم از او مسرور خواهد گشت.

23:25  پدرت و مادرت شادمان خواهند شد، ووالده تو مسرور خواهد گردید.

23:26  ‌ای پسرم دل خود را به من بده، و چشمان تو به راههای من شاد باشد،

23:27  چونکه زن زانیه حفره‌ای عمیق است، و زن بیگانه چاه تنگ.

23:28  او نیز مثل راهزن در کمین می‌باشد، وخیانتکاران را در میان مردم می‌افزاید.

23:29  وای از آن کیست و شقاوت از آن که ونزاعها از آن کدام و زاری از آن کیست وجراحت های بی‌سبب از آن که و سرخی چشمان از آن کدام؟

23:30  آنانی را است که شرب مدام می‌نمایند، و برای چشیدن شراب ممزوج داخل می‌شوند.

23:31  به شراب نگاه مکن وقتی که سرخ‌فام است، حینی که حبابهای خود را در جام ظاهر می‌سازد، و به ملایمت فرو می‌رود.

23:32  اما در آخر مثل مار خواهد گزید، و مانندافعی نیش خواهد زد.

23:33  چشمان تو چیزهای غریب را خواهد دید، و دل تو به چیزهای کج تنطق خواهد نمود،

23:34  و مثل کسی‌که در میان دریا می‌خوابدخواهی شد، یا مانند کسی‌که بر سر دکل کشتی می‌خسبد،

23:35  و خواهی گفت: مرا زدند لیکن درد رااحساس نکردم، مرا زجر نمودند لیکن نفهمیدم. پس کی بیدار خواهم شد؟ همچنین معاودت می‌کنم و بار دیگر آن را می‌طلبم.