FarOPV - Proverbs - 1

1:1  امثال سلیمان بن داود پادشاه اسرائیل

1:2  به جهت دانستن حکمت و عدل، و برای فهمیدن کلمات فطانت.

1:3  به جهت اکتساب ادب معرفت آمیز، و عدالت و انصاف و استقامت.

1:4  تاساده دلان را زیرکی بخشد، و جوانان را معرفت وتمیز.

1:5  تا مرد حکیم بشنود و علم را بیفزاید. ومرد فهیم تدابیر را تحصیل نماید.

1:6  تا امثال وکنایات را بفهمند، کلمات حکیمان و غوامض ایشان را.

1:7  ترس یهوه آغاز علم است. لیکن جاهلان حکمت و ادب را خوار می‌شمارند.

1:8  ‌ای پسر من تادیب پدر خود را بشنو، و تعلیم مادر خویش را ترک منما.

1:9  زیرا که آنها تاج زیبایی برای سر تو، و جواهر برای گردن توخواهد بود.

1:10  ‌ای پسر من اگر گناهکاران تو رافریفته سازند، قبول منما.

1:11  اگر گویند: «همراه مابیا تا برای خون در کمین بنشینیم، و برای بی‌گناهان بی‌جهت پنهان شویم،

1:12  مثل هاویه ایشان را زنده خواهیم بلعید، و تندرست مانندآنانی که به گور فرو می‌روند.

1:13  هر گونه اموال نفیسه را پیدا خواهیم نمود. و خانه های خود را ازغنیمت مملو خواهیم ساخت.

1:14  قرعه خود رادر میان ما بینداز. و جمیع ما را یک کیسه خواهدبود.»

1:15  ‌ای پسر من با ایشان در راه مرو. و پای خودرا از طریقهای ایشان باز دار

1:16  زیرا که پایهای ایشان برای شرارت می‌دود و به جهت ریختن خون می‌شتابد.

1:17  به تحقیق، گستردن دام در نظرهر بالداری بی‌فایده است.

1:18  لیکن ایشان به جهت خون خود کمین می‌سازند، و برای جان خویش پنهان می‌شوند.

1:19  همچنین است راههای هر کس که طماع سود باشد، که آن جان مالک خود را هلاک می‌سازد.

1:20  حکمت در بیرون ندا می‌دهد و در شوارع عام آواز خود را بلند می‌کند.

1:21  در سرچهارراهها در دهنه دروازه‌ها می‌خواند و در شهربه سخنان خود متکلم می‌شود

1:22  که «ای جاهلان تا به کی جهالت را دوست خواهید داشت؟ و تا به کی مستهزئین از استهزا شادی می‌کنند و احمقان از معرفت نفرت می‌نمایند؟

1:23  به‌سبب عتاب من بازگشت نمایید. اینک روح خود را بر شما افاضه خواهم نمود و کلمات خود را بر شما اعلام خواهم کرد.

1:24  زیرا که چون خواندم، شما ابانمودید و دستهای خود را افراشتم و کسی اعتنانکرد.

1:25  بلکه تمامی نصیحت مرا ترک نمودید وتوبیخ مرا نخواستید.

1:26  پس من نیز در حین مصیبت شما خواهم خندید و چون ترس بر شمامستولی شود استهزا خواهم نمود.

1:27  چون خوف مثل باد تند بر شما عارض شود، و مصیبت مثل گردباد به شما دررسد، حینی که تنگی وضیق بر شما آید.

1:28  آنگاه مرا خواهند خواندلیکن اجابت نخواهم کرد، و صبحگاهان مراجستجو خواهند نمود اما مرا نخواهند یافت.

1:29  چونکه معرفت را مکروه داشتند، و ترس خداوند را اختیار ننمودند،

1:30  و نصیحت مراپسند نکردند، و تمامی توبیخ مرا خوار شمردند،

1:31  بنابراین، از میوه طریق خود خواهند خورد، واز تدابیر خویش سیر خواهند شد.

1:32  زیرا که ارتداد جاهلان، ایشان را خواهد کشت و راحت غافلانه احمقان، ایشان را هلاک خواهد ساخت.

1:33  اما هر‌که مرا بشنود در امنیت ساکن خواهدبود، و از ترس بلا مستریح خواهد ماند.»