FarOPV - Proverbs - 31

31:1  کلام لموئیل پادشاه، پیغامی که مادرش به او تعلیم داد.

31:2  چه گویم‌ای پسر من، چه گویم‌ای پسر رحم من! و چه گویم‌ای پسر نذرهای من!

31:3  قوت خود را به زنان مده، و نه طریقهای خویش را به آنچه باعث هلاکت پادشاهان است.

31:4  پادشاهان را نمی شاید‌ای لموئیل، پادشاهان را نمی شاید که شراب بنوشند، و نه امیران را که مسکرات را بخواهند.

31:5  مبادا بنوشند و فرایض را فراموش کنند، وداوری جمیع ذلیلان را منحرف سازند.

31:6  مسکرات را به آنانی که مشرف به هلاکتندبده. و شراب را به تلخ جانان،

31:7  تا بنوشند و فقر خود را فراموش کنند، ومشقت خویش را دیگر بیاد نیاورند.

31:8  دهان خود را برای گنگان باز کن، و برای دادرسی جمیع بیچارگان.

31:9  دهان خود را باز کرده، به انصاف داوری نما، و فقیر و مسکین را دادرسی فرما.

31:10  زن صالحه را کیست که پیدا تواند کرد؟ قیمت او از لعلها گرانتر است.

31:11  دل شوهرش بر او اعتماد دارد، و محتاج منفعت نخواهد بود.

31:12  برایش تمامی روزهای عمر خود، خوبی خواهد کرد و نه بدی.

31:13  پشم و کتان را می‌جوید. و به‌دستهای خودبا رغبت کار می‌کند.

31:14  او مثل کشتیهای تجار است، که خوراک خود را از دور می‌آورد.

31:15  وقتی که هنوز شب است برمی خیزد، و به اهل خانه‌اش خوراک و به کنیزانش حصه ایشان را می دهد.

31:16  درباره مزرعه فکر کرده، آن را می‌خرد، و ازکسب دستهای خود تاکستان غرس می‌نماید.

31:17  کمر خود را با قوت می‌بندد، و بازوهای خویش را قوی می‌سازد.

31:18  تجارت خود را می‌بیند که نیکو است، وچراغش در شب خاموش نمی شود.

31:19  دستهای خود را به دوک دراز می‌کند، وانگشتهایش چرخ را می‌گیرد.

31:20  کفهای خود را برای فقیران مبسوطمی سازد، و دستهای خویش را برای مسکینان دراز می‌نماید.

31:21  به جهت اهل خانه‌اش از برف نمی ترسد، زیرا که جمیع اهل خانه او به اطلس ملبس هستند.

31:22  برای خود اسبابهای زینت می‌سازد. لباسش از کتان نازک و ارغوان می‌باشد.

31:23  شوهرش در دربارها معروف می‌باشد، و در میان مشایخ ولایت می‌نشیند.

31:24  جامه های کتان ساخته آنها را می‌فروشد، وکمربندها به تاجران می‌دهد.

31:25  قوت و عزت، لباس او است، و درباره وقت آینده می‌خندد.

31:26  دهان خود را به حکمت می‌گشاید، و تعلیم محبت‌آمیز بر زبان وی است.

31:27  به رفتار اهل خانه خود متوجه می‌شود، وخوراک کاهلی نمی خورد.

31:28  پسرانش برخاسته، او را خوشحال می‌گویند، و شوهرش نیز او را می‌ستاید.

31:29  دختران بسیار اعمال صالحه نمودند، اما توبر جمیع ایشان برتری داری.

31:30  جمال، فریبنده و زیبایی، باطل است، اما زنی که از خداوند می‌ترسد ممدوح خواهدشد.

31:31  وی را از ثمره دستهایش بدهید و اعمالش او را نزد دروازه‌ها بستاید.