PolGdanska - Psalms - 50

50:1  Psalm Asafowi podany. Bóg nad Bogami, Pan mówił i przyzwał ziemię od wschodu słońca aż do zachodu jego.

50:2  Objaśnił się Bóg z Syonu w doskonałej ozdobie.

50:3  Przyjdzie Bóg nasz, a nie będzie milczał; ogień przed twarzą jego będzie pożerał, a około niego powstanie wicher gwałtowny.

50:4  Przyzwie z góry niebiosa i ziemię, aby sądził lud swój.

50:5  Mówiąc: Zgromadźcie mi świętych moich, którzy ze mną uczynili przymierze przy ofierze.

50:6  Tedy niebiosa opowiedzą sprawiedliwość jego; albowiem sam Bóg jest sędzią. Sela.

50:7  Słuchaj, ludu mój! a będę mówił; słuchaj, Izraelu! a oświadczę się przed tobą: Jam Bóg, Bóg twój Jam jest.

50:8  Nie będę cię z ofiar twoich winił, ani całopalenia twego, które są zawsze przedemną.

50:9  Nie wezmę z domu twojego cielca, ani z okołu twego kozłów.

50:10  Albowiem mój jest wszelki zwierz leśny, i tysiące bydła po górach.

50:11  Znam wszystko ptastwo po górach, i zwierz polny jest przedemną.

50:12  Będęli łaknął, nie rzekęć o to; bo mój jest okrąg ziemi, i napełnienie jego.

50:13  Izali jadam mięso wołowe? albo pijam krew kozłową?

50:14  Ofiaruj Bogu chwałę, i oddaj Najwyższemu śluby twoje;

50:15  A wzywaj mię w dzień utrapienia: tedy cię wyrwę, a ty mię uwielbisz.

50:16  Lecz niezbożnemu rzekł Bóg: Cóżci do tego, że opowiadasz ustawy moje, a bieżesz przymierze moje w usta twoje?

50:17  Ponieważ masz w nienawiści karność, i zarzuciłeś słowa moje za się.

50:18  Widziszli złodzieja, bieżysz z nim, a z cudzołożnikami masz skład twój.

50:19  Usta twoje rozpuszczasz na złe, a język twój składa zdrady.

50:20  Zasiadłszy mówisz przeciwko bratu twemu, a lżysz syna matki twojej.

50:21  Toś czynił, a Jam milczał; dlategoś mniemał, żem ja tobie podobny, ale będę cię karał, i stawięć to przed oczy twoje.

50:22  Zrozumiejcież to wżdy teraz, którzy zapominacie Boga, bym was snać nie porwał, a nie będzie ktoby was wyrwał.

50:23  Kto mi ofiaruje chwałę, uczci mię; a temu, który naprawia drogę swą, ukażę zbawienie Boże.