PolUGdanska - Psalms - 77

77:1  Wzniosłem swój głos do Boga i zawołałem; wzniosłem swój głos do Boga i mnie wysłuchał.

77:2  W dniu mego utrapienia szukałem Pana, moje ręce wyciągałem w nocy nieustannie, moja dusza nie dała się pocieszyć.

77:3  Gdy wspominałem Boga, byłem strwożony; rozmyślałem, a mój duch był ogarnięty utrapieniem. Sela.

77:4  Ty zatrzymujesz otwarte powieki mych oczu, jestem tak zaniepokojony, że nie potrafię mówić.

77:5  Rozpamiętuję dni przeszłe i dawne lata.

77:6  Przypominam sobie mój śpiew; nocą rozmyślam w sercu i mój duch docieka:

77:7  Czy Pan odrzuci na wieki i już więcej nie okaże łaski?

77:8  Czy jego miłosierdzie ustało na zawsze i jego obietnica nigdy się nie spełni?

77:9  Czy Bóg zapomniał o litości? Czy w gniewie stłumił swoją łaskawość? Sela.

77:10  I powiedziałem: To jest moja niemoc; jednak będę wspominał lata prawicy Najwyższego.

77:11  Będę wspominał dzieła Pana, będę wspominał twoje dawne cuda.

77:12  Będę rozmyślał o wszystkich twoich dziełach i o twoich czynach będę mówił.

77:13  Boże, święta jest twoja droga; który bóg jest tak wielki, jak nasz Bóg?

77:14  Ty jesteś Bogiem, który czyni cuda; dałeś poznać narodom swoją moc.

77:15  Odkupiłeś swoim ramieniem twój lud, synów Jakuba i Józefa. Sela.

77:16  Widziały cię wody, o Boże, widziały cię wody i ulękły się, poruszyły się głębiny.

77:17  Chmury spłynęły wodą, niebiosa wydały gromy i poleciały twoje strzały.

77:18  Huk twego grzmotu wśród obłoków, błyskawice oświetliły świat, ziemia poruszyła się i zatrzęsła.

77:19  Twoja droga wiodła przez morze, twoje ścieżki przez wielkie wody i nie było znać twoich śladów.

77:20  Prowadziłeś swój lud jak stado owiec ręką Mojżesza i Aarona.