UyCyr - Exodus - 4

4:1  Бирақ Муса Пәрвәрдигарға: — Исраиллар маңа ишәнмәй, сөзүмгә қулақ салмай, маңа: «Пәрвәрдигар саңа әсла көрүнмиди» десә, қандақ қилимән, — деди.

4:2  Пәрвәрдигар униңдин: — Қолуңдики немә? — дәп сориди. — Таяқ, — дәп җавап бәрди у.

4:3  Пәрвәрдигар униңға: — Таяқни йәргә ташла, — дәп буйриди. Муса уни йәргә ташлаведи, у иланға айланди. Муса униңдин қачти.

4:4  Пәрвәрдигар Мусаға йәнә: — Иланниң қуйруғини тут, — дәп буйриди. Муса иланниң қуйруғи­ни тутуведи, илан йәнә таяққа айлинип кәтти.

4:5  Пәрвәрдигар униңға: — Мана бу исраилларни Пәрвәрдигарниң, йәни уларниң әҗдат­лири Ибраһим, Исһақ вә Яқуплар етиқат қилип кәлгән Худаниң саңа көрүнгәнлигигә ишәндүриду, — деди.

4:6  Пәрвәрдигар Мусаға йәнә: — Әнди қолуңни қойнуңға сал, — деди. Муса қолини қойниға селип чиқирип қариведи, қолини мохо қаплап кәткән еди.

4:7  Андин Пәрвәрдигар: — Қолуңни йәнә қойнуңға сал, — деди. У қолини қойниға селип чиқириведи, қоли әслигә келип, бәдининиң башқа җайлириға охшаш һаләткә кәлгән еди.

4:8  Пәрвәрдигар сөзини давамлаштуруп: — Әгәр улар саңа ишәнмисә яки дәсләпки мөҗүзидин кейин йәнила қайил болмиса, кейинки мөҗүзә бәлким уларни қайил қилиду.

4:9  Әгәр бу икки мөҗүзиму уларни қайил қилалмиса вә уларни сөзүңгә қулақ салдуралмиса, у чағда сән Нил дәриясиниң сүйидин бир аз елип, қуруқ йәргә төк. Сән шундақ қилғиниңда, су қанға айлиниду, — деди.

4:10  Лекин Муса: — Әй Егәм, мени әйипкә буйрума, мән әзәлдинла сөзмән әмәсмән. Сән мән билән сөзләшкәндин кейинму йәнә шу, мән мана мошундақ тили еғир адәммән, — деди.

4:11  Пәрвәрдигар униңға: — Адәмгә сөзләш қабилийитини бәргән ким? Уни сөзләләйдиған яки сөзләлмәйдиған, аңлалайдиған яки аңлалмайдиған, көрәләйдиған яки көрәлмәйдиған қилған Мән Пәрвәрдигар әмәсму?

4:12  Сән баривәр, Мән саңа сөзмәнлик ата қилимән. Немә дейишиң керәклигини Мән саңа үгитимән, — деди.

4:13  Лекин Муса җававән: — Әй Егәм, мән Сәндин өтүнүп қалай, Өзәң ихтияр қилған башқа бирсини әвәткин, — деди.

4:14  Бу сөзни аңлиған Пәрвәрдигар Мусаға ғәзәплинип: — Сән билән бир лавий қәбилисидин болған Һарун исимлиқ бир акаң барғу. Униң натиқ екәнлигини билимән. У сени қарши елиш үчүн аллиқачан йолға чиқти. У сени көрсә хошал болуп кетиду.

4:15  Сән демәкчи болғанлириңни униңға ейт. Мән саңа вә униңға сөзмәнлик ата қилимән. Мән һәр иккиңларниң немә қилишиңлар керәклигини силәргә үгитимән.

4:16  У сениң ағзиң болуп, саңа вакалитән халайиққа сөз қилиду. Сән болсаң худди Худаға охшаш униңға униң немә дәйдиғанлиғини үгитисән.

4:17  Бу таяқни еливал, чүнки сән униң билән мөҗүзә көрситисән, — деди.

4:18  Шуниң билән Муса қейинатиси Йетрониң йениға қайтип келип, униңға: — Мениң Мисирға қайтип уруқ-туққанлиримниң техичә һаят яки һаят әмәслигини көрүшүмгә иҗазәт бәргәйсиз, — деди. Йетро униң тәливигә қошулуп, униңға ақ йол тилиди.

4:19  Муса техи Мидияндики вақтида Пәрвәрдигар униңға: — Сән Мисирға қайтип кәт! Чүнки сени өлтүрмәкчи болған адәм өлди, — дегән еди.

4:20  Шуниң билән Муса аяли вә балилирини ешәккә миндүрүп, Мисирға қарап йолға чиқти. У Худа униңға еливелишни буйруған таяқни қолиға еливалди.

4:21  Пәрвәрдигар Мусаниң есигә селип йәнә мундақ деди: — Мисирға қайтип барғиниңдин кейин, Мисир падишасиниң алдида Мән сени қадир қилған һәр хил мөҗүзиләрни чоқум көрсәткин. Лекин Мән уни хәлқиңни қоюп бәрмәйдиған җаһил қилимән.

4:22  У чағда сән Мисир падишасиға: «Пәрвәрдигар ‹ Исраил хәлқи Мениң тунҗа оғлум.

4:23  Оғлумни Маңа ибадәт қилишқа қоюп бәргин, уни тосима. Рәт қилидиған болсаң, сениң тунҗа оғлуңни өлтүримән › дәйду», дегин.

4:24  Муса Мисирға қайтиш йолидики бир қоналғуда Пәрвәрдигар униңға йолуқуп, униң җенини алмақчи болди.

4:25  Шуңа Мусаниң аяли Зипорә бир парчә өткүр қирлиқ ташни қолиға елип, оғлиниң хәтнилигини кесип, уни Мусаниң путлириға тәккүзүп: — Сән һәқиқәтән төкүлгән қан арқилиқ қутулдурулған еримсән, — деди.

4:26  (Зипорә оғлини хәтнә қилғанлиқтин Мусани «Төкүлгән қан арқилиқ қутулдурулған ерим», деди.) Шуниң билән Пәрвәрдигар Мусани аман қалдурди.

4:27  Шу вақитларда Пәрвәрдигар Һарунға: — Сән чөл-баяванға берип Мусани күтүвал, — дегән еди. Һарун йол жүрүп Худаниң теғиға йәткәндә, Муса билән көрүшти вә уни сөйди.

4:28  Муса Пәрвәрдигарниң өзигә ейтқан һәммә сөзлири вә Мисирда көрситишкә буйруған барлиқ мөҗүзиләр һәққидә Һарунға сөзләп бәрди.

4:29  Шундақ қилип, Муса билән Һарун иккиси Мисирға берип, исраил ақсақаллириниң һәммисини жиғди.

4:30  Һарун Пәрвәрдигарниң Мусаға ейтқан һәммә сөзлирини уларға йәткүзди һәм көпчиликниң алдида мөҗүзиләрни көрсәтти.

4:31  Ақсақаллар униң сөзлиригә ишәнди. Улар Пәрвәрдигарниң өзлиригә көңүл бөлгәнлигини вә зулум ичидики һаятиға нәзәр салғанлиғини аңлиған һаман, башлирини егип Худаға сәҗдә қилишти.