VulgClementine - Judith - 16

16:1  Tunc cantavit canticum hoc Domino Judith, dicens :

16:2  Incipite Domino in tympanis ; cantate Domino in cymbalis ; modulamini illi psalmum novum : exaltate, et invocate nomen ejus.

16:3  Dominus conterens bella, Dominus nomen est illi.

16:4  Qui posuit castra sua in medio populi sui, ut eriperet nos de manu omnium inimicorum nostrorum.

16:5  Venit Assur ex montibus ab aquilone in multitudine fortitudinis suæ : cujus multitudo obturavit torrentes, et equi eorum cooperuerunt valles.

16:6  Dixit se incensurum fines meos, et juvenes meos occisurum gladio ; infantes meos dare in prædam, et virgines in captivitatem.

16:7  Dominus autem omnipotens nocuit eum, et tradidit eum in manus feminæ, et confodit eum.

16:8  Non enim cecidit potens eorum a juvenibus, nec filii Titan percusserunt eum, nec excelsi gigantes opposuerunt se illi : sed Judith filia Merari in specie faciei suæ dissolvit eum.

16:9  Exuit enim se vestimento viduitatis, et induit se vestimento lætitiæ in exultatione filiorum Israël.

16:10  Unxit faciem suam unguento, et colligavit cincinnos suos mitra ; accepit stolam novam ad decipiendum illum.

16:11  Sandalia ejus rapuerunt oculos ejus ; pulchritudo ejus captivam fecit animam ejus : amputavit pugione cervicem ejus.

16:12  Horruerunt Persæ constantiam ejus, et Medi audaciam ejus.

16:13  Tunc ululaverunt castra Assyriorum, quando apparuerunt humiles mei, arescentes in siti.

16:14  Filii puellarum compunxerunt eos, et sicut pueros fugientes occiderunt eos : perierunt in prælio a facie Domini Dei mei.

16:15  Hymnum cantemus Domino ; hymnum novum cantemus Deo nostro.

16:16  Adonai Domine, magnus es tu, et præclarus in virtute tua : et quem superare nemo potest.

16:17  Tibi serviat omnis creatura tua, quia dixisti, et facta sunt ; misisti spiritum tuum, et creata sunt : et non est qui resistat voci tuæ.

16:18  Montes a fundamentis movebuntur cum aquis ; petræ, sicut cera, liquescent ante faciem tuam.

16:19  Qui autem timent te, magni erunt apud te per omnia.

16:20  Væ genti insurgenti super genus meum : Dominus enim omnipotens vindicabit in eis ; in die judicii visitabit illos.

16:21  Dabit enim ignem et vermes in carnes eorum, ut urantur et sentiant usque in sempiternum.

16:22  Et factum est post hæc, omnis populus post victoriam venit in Jerusalem adorare Dominum : et mox ut purificati sunt, obtulerunt omnes holocausta, et vota, et repromissiones suas.

16:23  Porro Judith universa vasa bellica Holofernis, quæ dedit illi populus, et conopeum quod ipsa sustulerat de cubili ipsius, obtulit in anathema oblivionis.

16:24  Erat autem populus jucundus secundum faciem sanctorum : et per tres menses gaudium hujus victoriæ celebratum est cum Judith.

16:25  Post dies autem illos, unusquisque rediit in domum suam : et Judith magna facta est in Bethulia, et præclarior erat universæ terræ Israël.

16:26  Erat enim virtuti castitas adjuncta, ita ut non cognosceret virum omnibus diebus vitæ suæ, ex quo defunctus est Manasses vir ejus.

16:27  Erat autem, diebus festis, procedens cum magna gloria.

16:28  Mansit autem in domo viri sui annos centum quinque, et dimisit abram suam liberam : et defuncta est ac sepulta cum viro suo in Bethulia.

16:29  Luxitque illam omnis populus diebus septem.

16:30  In omni autem spatio vitæ ejus non fuit qui perturbaret Israël, et post mortem ejus annis multis.

16:31  Dies autem victoriæ hujus festivitatis ab Hebræis in numero sanctorum dierum accipitur, et colitur a Judæis ex illo tempore usque in præsentem diem.