VulgHetzenauer - Luke - 14

14:1  Et factum est cum intraret Iesus in domum cuiusdam principis Pharisæorum sabbato manducare panem, et ipsi observabant eum.

14:2  Et ecce homo quidam hydropicus erat ante illum.

14:3  Et respondens Iesus dixit ad Legisperitos, et Pharisæos, dicens: Si licet sabbato curare?

14:4  At illi tacuerunt. Ipse vero apprehensum sanavit eum, ac dimisit.

14:5  Et respondens ad illos dixit: Cuius vestrum asinus, aut bos in puteum cadet, et non continuo extrahet illum die sabbati?

14:6  Et non poterant ad hæc respondere illi.

14:7  Dicebat autem et ad invitatos parabolam, intendens quomodo primos accubitus eligerent, dicens ad illos:

14:8  Cum invitatus fueris ad nuptias, non discumbas in primo loco, ne forte honoratior te sit invitatus ab illo,

14:9  et veniens is, qui te et illum vocavit, dicat tibi: Da huic locum: et tunc incipias cum rubore novissimum locum tenere.

14:10  sed cum vocatus fueris, vade, recumbe in novissimo loco: ut, cum venerit qui te invitavit, dicat tibi: Amice, ascende superius. Tunc erit tibi gloria coram simul discumbentibus:

14:11  quia omnis, qui se exaltat, humiliabitur: et qui se humiliat, exaltabitur.

14:12  Dicebat autem et ei, qui invitaverat: Cum facis prandium, aut cœnam, noli vocare amicos tuos, neque fratres tuos, neque cognatos, neque vicinos divites: ne forte te et ipsi reinvitent, et fiat tibi retributio.

14:13  sed cum facis convivium, voca pauperes, debiles, claudos, et cæcos:

14:14  et beatus eris, quia non habent retribuere tibi: retribuetur enim tibi in resurrectione iustorum.

14:15  Hæc cum audisset quidam de simul discumbentibus, dixit illi: Beatus, qui manducabit panem in regno Dei.

14:16  At ipse dixit ei: Homo quidam fecit cœnam magnam, et vocavit multos.

14:17  Et misit servum suum hora cœnæ dicere invitatis ut venirent, quia iam parata sunt omnia.

14:18  Et cœperunt simul omnes excusare. Primus dixit ei: Villam emi, et necesse habeo exire, et videre illam: rogo te habe me excusatum.

14:19  Et alter dixit: Iuga boum emi quinque, et eo probare illa: rogo te habe me excusatum.

14:20  Et alius dixit: Uxorem duxi, et ideo non possum venire.

14:21  Et reversus servus nunciavit hæc domino suo. Tunc iratus paterfamilias, dixit servo suo: Exi cito in plateas, et vicos civitatis: et pauperes, ac debiles, et cæcos, et claudos introduc huc.

14:22  Et ait servus: Domine, factum est ut imperasti, et adhuc locus est.

14:23  Et ait dominus servo: Exi in vias, et sepes: et compelle intrare, ut impleatur domus mea.

14:24  Dico autem vobis quod nemo virorum illorum, qui vocati sunt, gustabit cœnam meam.

14:25  Ibant autem turbæ multæ cum eo: et conversus dixit ad illos:

14:26  Si quis venit ad me, et non odit patrem suum, et matrem, et uxorem, et filios, et fratres, et sorores, adhuc autem et animam suam, non potest meus esse discipulus.

14:27  Et qui non baiulat crucem suam, et venit post me, non potest meus esse discipulus.

14:28  Quis enim ex vobis volens turrim ædificare, non prius sedens computat sumptus, qui necessarii sunt, si habeat ad perficiendum,

14:29  ne, posteaquam posuerit fundamentum, et non potuerit perficere, omnes, qui vident, incipiant illudere ei,

14:30  dicentes: Quia hic homo cœpit ædificare, et non potuit consummare?

14:31  Aut quis rex iturus committere bellum adversus alium regem, non sedens prius cogitat, si possit cum decem millibus occurrere ei, qui cum viginti millibus venit ad se?

14:32  alioquin adhuc illo longe agente, legationem mittens rogat ea, quæ pacis sunt.

14:33  Sic ergo omnis ex vobis, qui non renunciat omnibus, quæ possidet, non potest meus esse discipulus.

14:34  Bonum est sal. Si autem sal evanuerit, in quo condietur?

14:35  Neque in terram, neque in sterquilinium utile est, sed foras mittetur. Qui habet aures audiendi, audiat.