TurNTB - Proverbs - 1

1:1  Davut oğlu İsrail Kralı Süleyman'ın özdeyişleri:

1:2  Bu özdeyişler, bilgeliğe ve terbiyeye ulaşmak, Akıllıca sözleri anlamak,

1:3  Başarıya götüren terbiyeyi edinip Doğru, haklı ve adil olanı yapmak,

1:4  Saf kişiyi ihtiyatlı, Genç adamı bilgili ve sağgörülü kılmak içindir.

1:5  Özdeyişlerle benzetmeleri, Bilgelerin sözleriyle bilmecelerini anlamak için Bilge kişi dinlesin ve kavrayışını artırsın, Akıllı kişi yaşam hüneri kazansın.

1:6  Özdeyişlerle benzetmeleri, Bilgelerin sözleriyle bilmecelerini anlamak için Bilge kişi dinlesin ve kavrayışını artırsın, Akıllı kişi yaşam hüneri kazansın.

1:7  RAB korkusudur bilginin temeli. Ahmaklarsa bilgeliği ve terbiyeyi küçümser.

1:8  Oğlum, babanın uyarılarına kulak ver, Annenin öğrettiklerinden ayrılma.

1:9  Çünkü bunlar başın için sevimli bir çelenk, Boynun için gerdanlık olacaktır.

1:10  Oğlum, seni ayartmaya çalışan günahkârlara teslim olma.

1:11  Şöyle diyebilirler: “Bizimle gel, Adam öldürmek için pusuya yatalım, Zevk uğruna masum kişileri tuzağa düşürelim.

1:12  Onları ölüler diyarı gibi diri diri, Ölüm çukuruna inenler gibi Bütünüyle yutalım.

1:13  Bir sürü değerli mal ele geçirir, Evlerimizi ganimetle doldururuz.

1:14  Gel, sen de bize katıl, Tek bir kesemiz olacak.”

1:15  Oğlum, böyleleriyle gitme, Onların tuttuğu yoldan uzak dur.

1:16  Çünkü ayakları kötülüğe koşar, Çekinmeden kan dökerler.

1:17  Kuşların gözü önünde ağ sermek boşunadır.

1:18  Başkasına pusu kuran kendi kurduğu pusuya düşer. Yalnız kendi canıdır tuzağa düşürdüğü.

1:19  Haksız kazanca düşkün olanların sonu böyledir. Bu düşkünlük onları canlarından eder.

1:20  Bilgelik dışarıda yüksek sesle haykırıyor, Meydanlarda sesleniyor.

1:21  Kalabalık sokak başlarında bağırıyor, Kentin giriş kapılarında sözlerini duyuruyor:

1:22  “Ey budalalar, budalalığı ne zamana dek seveceksiniz? Alaycılar ne zamana dek alay etmekten zevk alacak? Akılsızlar ne zamana dek bilgiden nefret edecek?

1:23  Uyardığımda yola gelin, o zaman size yüreğimi açar, Sözlerimi anlamanıza yardım ederim.

1:24  Ama sizi çağırdığım zaman beni reddettiniz. Elimi uzattım, umursayan olmadı.

1:25  Duymazlıktan geldiniz bütün öğütlerimi, Uyarılarımı duymak istemediniz.

1:26  Bu yüzden ben de felaketinize sevineceğim. Belaya uğradığınızda, Bela üzerinize bir fırtına gibi geldiğinde, Bir kasırga gibi geldiğinde felaketiniz, Sıkıntıya, kaygıya düştüğünüzde, Sizinle alay edeceğim.

1:27  Bu yüzden ben de felaketinize sevineceğim. Belaya uğradığınızda, Bela üzerinize bir fırtına gibi geldiğinde, Bir kasırga gibi geldiğinde felaketiniz, Sıkıntıya, kaygıya düştüğünüzde, Sizinle alay edeceğim.

1:28  O zaman beni çağıracaksınız, Ama yanıtlamayacağım. Var gücünüzle arayacaksınız beni, Ama bulamayacaksınız.

1:29  Çünkü bilgiden nefret ettiniz. RAB'den korkmayı reddettiniz.

1:30  Öğütlerimi istemediniz, Uyarılarımın tümünü küçümsediniz.

1:31  Bu nedenle tuttuğunuz yolun meyvesini yiyeceksiniz, Kendi düzenbazlığınıza doyacaksınız.

1:32  Bön adamlar dönekliklerinin kurbanı olacak. Akılsızlar kaygısızlıklarının içinde yok olup gidecek.

1:33  Ama beni dinleyen güvenlik içinde yaşayacak, Kötülükten korkmayacak, huzur bulacak.”