ABPGRK - Proverbs - 22

22:1  αιρετώτερον όνομα καλόν η πλούτος πολύς υπέρ δε αργύριον και χρυσίον χάρις αγαθή

22:2  πλούσιος και πτωχός συνήντησαν αλλήλοις αμφοτέρους δε ο κύριος εποίησε

22:3  πανούργος ιδών πονηρόν τιμωρούμενον κραταιώς αυτός παιδεύεται οι δε άφρονες παρελθόντες εζημιώθησαν

22:4  γενεά σοφίας φόβος κυρίου και πλούτος και δόξα και ζωή

22:5  τρίβολοι και παγίδες εν οδοίς σκολιαίς ο δε φυλάσσων την εαυτού ψυχήν αφέξεται αυτών

22:6  εγκαίνισον το παιδίον κατά την οδόν αυτού και γε εάν γηράση ουκ αποστήσεται απ΄ αυτής

22:7  πλούσιοι πτωχών άρξουσι και οικέται ιδίοις δεσπόταις δανιούσιν

22:8  ο σπείρων φαύλα θερίσει κακά πληγήν δε έργων αυτού συντελέσει άνδρα ιλαρόν και δότην αγαπά ο θεός ματαιότητα δε έργων αυτού συντελέσει

22:9  ο ελεών πτωχόν αυτός διατραφήσεται των γαρ εαυτού άρτων δέδωκε τω πτωχώ νίκην και τιμήν περιποιείται ο δώρα δους την μέντοι ψυχήν αφαιρείται των κεκτημένων

22:10  έκβαλε εκ συνεδρίου λοιμόν και συνεξελεύσεται αυτώ νείκος όταν γαρ καθίση εν συνεδρίω πάντας ατιμάζει

22:11  αγαπά κύριος οσίας καρδίας δεκτοί δε αυτώ πάντες άμωμοι εν ταις οδοίς αυτών χείλεσι ποιμαίνει βασιλεύς

22:12  οι δε οφθαλμοί κυρίου διατηρούσιν αίσθησιν φαυλίζει δε λόγους παράνομος

22:13  προφασίζεται και λέγει οκνηρός λέων εν ταις οδοίς εν δε ταις πλατείαις φονευταί

22:14  βόθρος βαθύς στόμα παρανόμου ο δε μισηθείς υπό κυρίου εμπεσείται εις αυτόν

22:15  άνοια εξήπται καρδίας νέου ράβδος δε και παιδεία μακράν απ΄ αυτού

22:16  ο συκοφαντών πένητα πολλά ποιεί τα εαυτού κακά δίδωσι δε πλουσίω επ΄ ελάσσονι

22:17  λόγοις σοφών παράβαλλε το ους σου και άκουε εμών λόγων την δε σην καρδίαν επίστησον ίνα γνως

22:18  ότι καλοί εισι και εάν εμβάλης αυτούς εις την καρδίαν σου ευφρανούσί σε άμα επί σοις χείλεσιν

22:19  ίνα σου γένηται επί κύριον η ελπίς και γνωρίση σοι την οδόν αυτού

22:20  και συ δε απόγραψαι αυτά σεαυτώ τρισσώς εις βουλήν και γνώσιν

22:21  διδάσκω ουν σε αληθή λόγον και γνώσιν αγαθήν υπακούειν του αποκρίνεσθαί σε λόγους αληθείας τοις προβαλλομένοις σοι

22:22  μη αποβιάζου πένητα πτωχός γαρ εστι και μη ατιμάσης ασθενή εν πύλαις

22:23  ο γαρ κύριος κρινεί αυτού την δίκην και ρύση σην άσυλον ψυχήν

22:24  μη ίσθι εταίρος ανδρί θυμώδει φίλω δε οργίλω μη συναυλίζου

22:25  μήποτε μάθης των οδών αυτού και λάβης βρόχους τη ση ψυχή

22:26  μη δίδου σεαυτόν εις εγγυήν αισχυνόμενος πρόσωπον

22:27  εάν γαρ μη έχης πόθεν αποτίσης λήψονται το στρώμα το υπό τας πλευράς σου

22:28  μη μέταιρε όρια αιώνια α έστησαν οι πατέρες σου

22:29  ορατικόν άνδρα και οξύν εν τοις έργοις αυτού βασιλεύσι δει παρεστάναι και μη παρεστάναι ανδράσι νωθροίς