ABPGRK - Proverbs - 11

11:1  ζυγοί δόλιοι βδέλυγμα ενώπιον κυρίου στάθμιον δε δίκαιον δεκτόν αυτώ

11:2  ου εάν εισέλθη ύβρις εκεί και ατιμία στόμα δε ταπεινών μελετά σοφίαν

11:3  αποθανών δίκαιος έλιπε μετάμελον πρόχειρος δε γίνεται και επίχαρτος ασεβών απώλεια

11:4  τελειότης ευθειών οδηγήσει αυτούς και υποσκελισμός αθετούντων προνομεύσει αυτούς ουκ ωφελήσει υπάρχοντα εν ημέρα θυμού και δικαιοσύνη ρύσεται από θανάτου

11:5  δικαιοσύνη αμώμου ορθοτομει οδούς ασέβεια δε περιπίπτει αδικία

11:6  δικαιοσύνη ανδρών ορθών ρύσεται αυτούς τη δε αβουλία αλίσκονται παράνομοι

11:7  τελευτήσαντος ανδρός δικαίου ουκ όλλυται ελπίς το δε καύχημα των ασεβών όλλυται

11:8  δίκαιος εκ θήρας εκδύνει αντ΄ αυτού δε παραδίδοται ο ασεβής

11:9  εν στόματι ασεβών παγίς πολίταις αίσθησις δε δικαίων εύοδος

11:10  εν αγαθοίς δικαίων κατώρθωσε πόλις και εν απωλεία ασεβών αγαλλίαμα

11:11  εν ευλογία ευθείων υψωθήσεται πόλις στόμασι δε ασεβών κατεσκαφήσεται

11:12  μυκτηρίζει πολίτας ενδεής φρενών ανήρ δε φρόνιμος ησυχίαν άγει

11:13  ανήρ δίγλωσσος αποκαλύπτει βουλάς εν συνεδρίω πιστός δε πνοή κρύπτει πράγματα

11:14  οις μη υπάρχει κυβέρνησις πίπτουσιν ώσπερ φύλλα σωτηρία δε υπάρχει εν πολλή βουλή

11:15  πονηρός κακοποιεί όταν συμμίξη δικαίω μισεί δε ήχον ασφαλείας

11:16  γυνή ευχάριστος εγείρει ανδρί δόξαν θρόνος δε ατιμίας γυνή μισούσα δίκαια πλούτου οκνηροί ενδεείς γίνονται οι δε ανδρείοι ερείδονται πλούτω

11:17  τη ψυχή αυτού αγαθόν ποιεί ανήρ ελεήμων εξολλύει δε αυτού σώμα ο ανελεήμων

11:18  ασεβής ποιεί έργα άδικα σπέρμα δε δικαίων μισθός αληθείας

11:19  υιός δίκαιος γεννάται εις ζωήν διωγμός δε ασεβούς εις θάνατον

11:20  βδέλυγμα κυρίω διεστραμμέναι οδοί προσδεκτοί δε αυτώ πάντες άμωμοι εν οδώ

11:21  χειρί χείρας εμβαλών αδίκως ουκ ατιμώρητος έσται κακών ο δε σπείρων δικαιοσύνην λήψεται μισθόν πιστόν

11:22  ώσπερ ενώτιον χρυσούν εν ρινί υός ούτω γυναικί κακόφρονι κάλλος

11:23  επιθυμία δικαίων πάσα αγαθή ελπίς δε ασεβών απολείται

11:24  εισίν οι τα ίδια σπείροντες πλείονα ποιούσιν εισί δε και οι συνάγοντες ελαττονούνται

11:25  ψυχή ευλογουμένη πάσα απλή ανήρ δε θυμώδης ουκ ευσχήμων

11:26  ο συνέχων σίτον υπολείποιτο αυτόν τοις έθνεσιν ευλογία δε εις κεφαλήν του μεταδιδόντος

11:27  τεκταινόμενος αγαθά ζητεί χάριν αγαθήν εκζητούντα δε κακά καταλήψεται αυτόν

11:28  ο πεποιθώς επί πλούτω εαυτού ούτος πεσείται ο δε αντιλαμβανόμενος δικαίων ανατελεί

11:29  ο μη συμπεριφερόμενος τω εαυτού οίκω κληρονομήσει άνεμον δουλεύσει δε άφρων φρονίμω

11:30  εκ καρπού δικαιοσύνης φύεται δένδρον ζωής αφαιρούνται δε άωροι ψυχαί παρανόμων

11:31  ει ο μεν δίκαιος μόλις σώζεται ο ασεβής και αμαρτωλός που φανείται