ABPGRK - Proverbs - 31

31:1  οι εμοί λόγοι είρηνται υπό θεού βασιλέως χρηματισμός ον επαίδευσεν η μήτηρ αυτού

31:2  τι τέκνον τηρήσεις τι ρήσεις θεού πρωτογενές σοι λεγω υιέ τι τέκνον εμής κοιλίας τι τέκνον εμών ευχών

31:3  μη δως γυναιξί σον πλούτον και τον σον νουν και βίον εις υστεροβουλίαν μετά βουλής πάντα ποίει μετά βουλής οινοπότει

31:4  οι δυνάσται θυμώδεις εισίν οίνον μη πινέτωσαν

31:5  ίνα μη πίνοντες επιλάθωνται της σοφίας και ορθά κρινείν ου μη δύνωνται τους ασθενείς

31:6  δίδοτε μέθην τοις εν λύπαις και οίνον πίνειν τοις εν οδύναις

31:7  ίνα επιλάθωνται της πενίας και των πόνων μη μνησθώσιν έτι

31:8  υιέ άνοιγε σον στόμα λόγω θεού και κρίνε πάντας υγιώς

31:9  άνοιγε σον στόμα και κρίνε δικαιώς διάκρινε δε πένητα και ασθενή

31:10  γυναίκα ανδρείαν τις ευρήσει τιμιωτέρα δε εστι λίθων πολυτελών η τοιαύτη

31:11  θαρσεί επ΄ αυτή η καρδία του ανδρός αυτής η τοιαύτη καλών σκύλων ουκ απορήσει

31:12  ενεργεί γαρ τω ανδρί αγαθόν και ου κακόν πάντα τον βίον

31:13  μηρυομένη έρια και λίνον εποίησεν εύχρηστα ταις χερσίν αυτής

31:14  εγένετο ωσεί ναυς εμπορευομένη μακρόθεν συνάγει αυτής τον πλούτον

31:15  και ανίσταται εκ νυκτών και έδωκε βρώματα τω οίκω και έργα ταις θεραπαίναις

31:16  θεωρήσασα γεώργιον επρίατο από δε καρπών χειρών αυτής κατεφύτευσε κτήμα

31:17  αναζωσαμένη ισχυρώς την οσφύν αυτής ήρεισε τους βραχίονας αυτής εις έργον

31:18  εγεύσατο ότι καλόν εστι το εργάζεσθαι και ουκ αποσβέννυται ο λύχνος αυτής όλην την νύκτα

31:19  τους πήχεις αυτής εκτείνει επί τα συμφέροντα τας δε χείρας αυτής ερείδει εις άτρακτον

31:20  χείρας δε αυτής διήνοιξε πένητι καρπόν δε εξέτεινε πτωχώ

31:21  ου φροντίζει των εν οίκω ο ανήρ αυτής όταν που χρονίζη πάντες γαρ οι παρ΄ αυτής ενδεδυμένοι εισί

31:22  δισσάς χλαίνας εποίησε τω ανδρί αυτής εκ δε βύσσου και πορφύρας εαυτή ενδύματα

31:23  περίβλεπτος δε γίνεται ο ανήρ αυτής εν πύλαις ηνίκα αν καθίση εν συνεδρίω μετά των γερόντων της γης

31:24  σινδόνας εποίησε και απέδοτο περιζώματα τοις Χαναναίοις

31:25  ισχύν και ευπρέπειαν ενεδύσατο και ευφράνθη εν ημέραις εσχάταις

31:26  στόμα δε αυτής ανοίγει σοφώς και νομοθέσμως η δε ελεημοσυνη αυτης εν τη γλωσση αυτης

31:27  στεγναί διατριβαί οίκω αυτής σίτα δε οκνηρά ουκ έφαγε

31:28  ανέστησε τα τέκνα αυτής και επλούτησαν και ο ανήρ αυτής ήνεσεν αυτήν

31:29  πολλαί θυγατέρες εκτήσαντο πλούτον πολλαί εποίησαν δύναμιν συ δε υπέρκεισαι υπερήρας πάσας

31:30  ψευδείς αρέσκειαι και μάταιον κάλλος ουκ έστιν εν σοι γυνή γαρ συνετή ευλογείται φόβον δε κυρίου αυτή αινείτω

31:31  δότε αυτή από καρπών χειρών αυτής και αινείσθω εν πύλαις ο ανήρ αυτής