Bela - Proverbs - 5

5:1  Сыне мой! слухай мудрасьці маёй і нахілі вуха тваё да навукі маёй,

5:2  каб датрымацца добрае рады і каб вусны твае хвалілі спазнанае.

5:3  Бо мёд цячэ з вуснаў чужое жонкі, і мякчэйшая за алей гаворка ў яе;

5:4  але весьнік яе горкі, нібы палын, востры, як меч двусечны,

5:5  ногі яе сыходзяць да сьмерці, сту­пакі яе дастаюць да апраметнай.

5:6  Каб ты не спасьцігнуў сьцежкі жыцьця яе, дарогі яе нясталыя, і ты ня зьведаеш іх.

5:7  Дык вось, дзеці, паслухайце мяне і не адступайцеся ад словаў вуснаў маіх.

5:8  Далей ад яе ідзі па дарозе тваёй і не падыходзь пад дзьверы дома яе,

5:9  каб здароўя твайго не аддаў іншым і гадоў тваіх бязьлітасьніку;

5:10  каб не насычаліся сілаю тваёю чужынцы і праца твая ня ішла ў чужы дом.

5:11  І ты ўрэшце будзеш стагнаць, калі плоць твая і цела зьнямогуцца,

5:12  і скажаш: "навошта я ненавідзеў навуку, і сэрца маё асьцярогамі пагард­жала,

5:13  і я ня слухаў голасу настаўнікаў маіх, не нахіляў вуха майго да на­стаўнікаў?

5:14  Ледзь ня ўпаў я ў вялікае ліха ся­род сходу і грамады!"

5:15  Пі ваду з тваёй крыніцы, тую, якая цячэ з тваёй студні.

5:16  Хай не разьліваюцца крыніцы твае па вуліцы, патокі водаў — па плошчах;

5:17  хай яны будуць належаць табе са­мому, а ня чужым з табою.

5:18  Крыніца твая хай дабраславёная будзе; і радуйся з жанчынай тваёй мала­досьці,

5:19  любаснаю касуляю і прыгожаю сарнаю; грудзі яе хай упояць цябе ў кожны час; каханьнем яе цешся заўсёды.

5:20  І навошта табе, сыне мой, захап­ляцца распусьніцаю і абдымаць грудзі чужое?

5:21  Бо перад вачыма Госпада ўсе шляхі чалавека, і Ён прастуе ўсе сьцежкі яго.

5:22  Беззаконнага ловяць уласныя без­законьні яго, і путамі грэху свайго ён па­вязаны.

5:23  Ён памірацьме без настаўленьня і ў вялікай сваёй неразумнасьці наблука­ецца.