Bela - Proverbs - 24

24:1  Не зайздросьці ліхім людзям і ня прагні быць зь імі:

24:2  бо пра насільле думае сэрца іхняе, і пра ліхое гавораць вусны іхнія.

24:3  Мудрасьцю ладзіцца дом і розумам сталюецца,

24:4  і праз гаспадарчасьць нутро яго на­паўняецца ўсякай каштоўнай і прыемнай маёмасьцю.

24:5  Чалавек мудры — дужы, і чалавек разумны мацуе сілу сваю.

24:6  Таму абдумана вядзі вайну тваю, і посьпех будзе пры мностве радцаў.

24:7  Неразумнаму мудрасьць занадта высокая; каля брамы не разамкне ён ву­снаў сваіх.

24:8  Хто намышляе зрабіць зло, таго на­зываюць зламысьнікам.

24:9  Намысел неразумнага — грэх, і блюзьнер — мярзота людзям.

24:10  Калі ты ў дзень бедства зьнясіліўся, дык бедная сіла твая.

24:11  Ратуй узятых на сьмерць, і няўжо ты адмовішся ад асуджаных на ўбой?

24:12  Ці скажаш: "вось, мы ня ведалі гэ­тага?" А Выпрабавальнік сэрцаў хіба ня ведае? Назіральнік за душою тваёю ведае гэта і дасьць чалавеку паводле ўчынкаў ягоных.

24:13  Еж, сыне мой, мёд, бо ён смачны, і сотавы, бо ён салодкі паднябеньню майму:

24:14  такое і спазнаньне мудрасьці для душы тваёй. Калі ты знайшоў яе, дык ёсьць будучыня, і надзея твая ня марная.

24:15  Не намышляй ліха, бязбожнік, су­проць жытлішча праведнага; ня спустош­вай месца спакою ягонага.

24:16  Бо сем разоў упадзе праведнік і ўстане; а бязбожныя тонуць у пагібелі.

24:17  Ня радуйся, калі ўпадзе вораг твой; і хай не весяліцца сэрца тваё, калі ён спатыкнецца.

24:18  Інакш убачыць Гасподзь, і не дас­падобы будзе Яму гэта, і Ён адверне ад яго Свой гнеў.

24:19  Не абурайся ліхадзеямі і не зайзд­росьці бязбожнікам:

24:20  бо ліхі ня мае будучыні — сьветач бязбожных патухне.

24:21  Бойся, сыне мой, Госпада і цара; і зь мяцежнікамі ня супольнічай,

24:22  бо зьнянацку прыйдзе пагібель на іх; і бяду ад іх абодвух хто загадзя ўведае?

24:23  Сказана таксама мудрымі: зва­жаць на асобы ў судзе — нядобра.

24:24  Хто кажа вінаватаму: "твая праўда", таго праклянуць народы, таго зьненавідзяць плямёны;

24:25  а тыя, што судзяць справядліва, будуць любасныя, бо прыйдзе на іх даб­раславеньне.

24:26  У вусны цалуе той, хто адказвае словамі правільнымі.

24:27  Зрабі справы свае па-за домам, за­кончы іх на полі тваім, а потым уладжвай і дом твой.

24:28  Ня сьведчы ілжыва на блізкага твайго; навошта табе ашукваць вуснамі тваімі?

24:29  Не кажы: "як ён зрабіў са мною, так і я зраблю зь ім, адплачу чалавеку па­водле ўчынкаў ягоных".

24:30  Праходзіў я ўскрай поля чалавека лянівага і ўскрай вінаградніка чалавека неразумнага.

24:31  І вось, усе гэта зарасло крапівою, паверхня яго збуяла бадзякамі, і каменны мур абваліўся.

24:32  І падзівіўся я, і ўзяў да сэрца, і ўбачыў, і атрымаў навуку:

24:33  "крыху пасьпіш, крыху падрэм­леш, крыху, рукі згарнуўшы, паляжыш;

24:34  і прыйдзе беднасьць твая, як раз­бойнік, і галеча твая — як чалавек уз­броены".