Bela - Proverbs - 31

31:1  Слова Лемуіла цара. Настаўленьне, якое дала яму маці ягоная:

31:2  што, сыне мой? Што, сыне ўлоньня майго? Што, сыне зарокаў маіх?

31:3  Не аддавай жанчыне сілы тваёй, ні шляхоў тваіх пагубніцам цароў.

31:4  Не царам, Лемуіле, не царам піць віно, і не князям — сікеру,

31:5  каб, напіўшыся, яны не забылі за­кона і не перакруцілі суд усіх прыгнеча­ных.

31:6  Дайце сікеру таму, хто гіне, і віно засмучанаму душою;

31:7  хай ён вып’е і забудзе беднасьць сваю і не згадае больш пра сваю пакуту.

31:8  Размыкай вусны свае за безгалосага і дзеля абароны ўсіх занядбаных.

31:9  Размыкай вусны свае дзеля правас­удзьдзя і дзеля беднага і гаротнага.

31:10  Хто знойдзе дабрадзейную жонку? цана яе вышэй за жэмчуг.

31:11  Пэўнае ў ёй сэрца мужа яе, і не за­станецца ён бяз прыбытку.

31:12  Яна аддае яму дабром, а ня злом, ва ўсе дні жыцьця свайго.

31:13  Здабывае воўну і лён, і ахвотна працуе сваімі рукамі.

31:14  Яна, як купецкія караблі, здалёку вязе свой хлеб.

31:15  Яна ўстае на досьвітку, і раздае ежу ў доме сваім і належнае слугам сваім.

31:16  Падумае пра поле, і купляе яго; ад плёну рук сваіх садзіць вінаграднік.

31:17  Апярэзвае сілаю сцёгны свае і ма­цуе мышцы свае.

31:18  Яна адчувае, што занятак яе до­бры, і — сьветач яе ня тухне і ўначы.

31:19  Працягвае рукі свае да прасьніцы, і пальцы яе бяруцца за верацяно.

31:20  Далоню сваю яна растуляе бед­наму, і руку сваю падае ўбогаму.

31:21  Не баіцца сьцюжы для сям’і сваёй, бо ўся сям’я яе апранута ў двайную ад­зежу.

31:22  Яна робіць сабе дываны; вісон і пурпура — вопратка яе.

31:23  Муж яе вядомы каля брамы, калі сядзіць са старэйшынамі зямлі.

31:24  Яна робіць покрывы, і прадае, і паясы дастаўляе купцам Фінікійскім.

31:25  Моц і прыгажосьць яе — вопратка яе, і весела глядзіць яна ў будучыню.

31:26  Вусны свае растуляе з мудрасьцю, і добрая парада на языку ў яе.

31:27  Яна сочыць за гаспадаркай у доме сваім і ня есьць хлеба гультайскага.

31:28  Устаюць дзеці — і дагаджаюць ёй, — муж, і хваліць яе:

31:29  "шмат было жонак дабрадзейных; але ты пераўзышла іх усіх".

31:30  Мілавіднасьць падманлівая і пры­гажосьць марная; а жонка, якая баіцца Госпада, вартая пахвалы.

31:31  Дайце ёй ад плёну рук яе, і хай праславяць яе каля брамы ўчынкі яе!