VulgClementine - Acts - 22

22:1  Viri fratres, et patres, audite quam ad vos nunc reddo rationem.

22:2  Cum audissent autem quia hebræa lingua loqueretur ad illos, magis præstiterunt silentium.

22:3  Et dicit : Ego sum vir Judæus, natus in Tarso Ciliciæ, nutritus autem in ista civitate, secus pedes Gamaliel eruditus juxta veritatem paternæ legis, æmulator legis, sicut et vos omnes estis hodie :

22:4  qui hanc viam persecutus sum usque ad mortem, alligans et tradens in custodias viros ac mulieres,

22:5  sicut princeps sacerdotum mihi testimonium reddit, et omnes majores natu : a quibus et epistolas accipiens, ad fratres Damascum pergebam, ut adducerem inde vinctos in Jerusalem ut punirentur.

22:6  Factum est autem, eunte me, et appropinquante Damasco media die, subito de cælo circumfulsit me lux copiosa :

22:7  et decidens in terram, audivi vocem dicentem mihi : Saule, Saule, quid me persequeris ?

22:8  Ego autem respondi : Quis es, domine ? Dixitque ad me : Ego sum Jesus Nazarenus, quem tu persequeris.

22:9  Et qui mecum erant, lumen quidem viderunt, vocem autem non audierunt ejus qui loquebatur mecum.

22:10  Et dixi : Quid faciam, domine ? Dominus autem dixit ad me : Surgens vade Damascum : et ibi tibi dicetur de omnibus quæ te oporteat facere.

22:11  Et cum non viderem præ claritate luminis illius, ad manum deductus a comitibus, veni Damascum.

22:12  Ananias autem quidam vir secundum legem, testimonium habens ab omnibus cohabitantibus Judæis,

22:13  veniens ad me et astans, dixit mihi : Saule frater, respice. Et ego eadem hora respexi in eum.

22:14  At ille dixit : Deus patrum nostrorum præordinavit te, ut cognosceres voluntatem ejus, et videres justum, et audires vocem ex ore ejus :

22:15  quia eris testis illius ad omnes homines eorum quæ vidisti et audisti.

22:16  Et nunc quid moraris ? Exsurge, et baptizare, et ablue peccata tua, invocato nomine ipsius.

22:17  Factum est autem revertenti mihi in Jerusalem, et oranti in templo, fieri me in stupore mentis,

22:18  et videre illum dicentem mihi : Festina, et exi velociter ex Jerusalem : quoniam non recipient testimonium tuum de me.

22:19  Et ego dixi : Domine, ipsi sciunt quia ego eram concludens in carcerem, et cædens per synagogas eos qui credebant in te :

22:20  et cum funderetur sanguis Stephani testis tui, ego astabam, et consentiebam, et custodiebam vestimenta interficientium illum.

22:21  Et dixit ad me : Vade, quoniam ego in nationes longe mittam te.

22:22  Audiebant autem eum usque ad hoc verbum, et levaverunt vocem suam, dicentes : Tolle de terra hujusmodi : non enim fas est eum vivere.

22:23  Vociferantibus autem eis, et projicientibus vestimenta sua, et pulverem jactantibus in aërem,

22:24  jussit tribunus induci eum in castra, et flagellis cædi, et torqueri eum, ut sciret propter quam causam sic acclamarent ei.

22:25  Et cum astrinxissent eum loris, dicit astanti sibi centurioni Paulus : Si hominem Romanum et indemnatum licet vobis flagellare ?

22:26  Quo audito, centurio accessit ad tribunum, et nuntiavit ei, dicens : Quid acturus es ? hic enim homo civis Romanus est.

22:27  Accedens autem tribunus, dixit illi : Dic mihi si tu Romanus es ? At ille dixit : Etiam.

22:28  Et respondit tribunus : Ego multa summa civilitatem hanc consecutus sum. Et Paulus ait : Ego autem et natus sum.

22:29  Protinus ergo discesserunt ab illo qui eum torturi erant. Tribunus quoque timuit postquam rescivit, quia civis Romanus esset, et quia alligasset eum.

22:30  Postera autem die volens scire diligentius qua ex causa accusaretur a Judæis, solvit eum, et jussit sacerdotes convenire, et omne concilium : et producens Paulum, statuit inter illos.