PolUGdanska - Hebrews - 10

10:1  Prawo bowiem, zawierając cień przyszłych dóbr, a nie sam obraz rzeczy, nie może nigdy przez te same ofiary, które co roku są nieustannie składane, uczynić doskonałymi tych, którzy przychodzą.

10:2  W przeciwnym razie przestano by je składać, dlatego że składający je, raz oczyszczeni, nie mieliby już żadnych grzechów na sumieniu.

10:3  A jednak przez te ofiary każdego roku odbywa się przypominanie grzechów.

10:4  Niemożliwe jest bowiem, aby krew wołów i kozłów gładziła grzechy.

10:5  Dlatego przychodząc na świat, mówi: Ofiary ani daru nie chciałeś, ale przygotowałeś mi ciało.

10:6  Całopalenia i ofiary za grzech nie podobały się tobie.

10:7  Wtedy powiedziałem: Oto przychodzę – na początku księgi jest napisane o mnie – abym spełniał twoją wolę, o Boże.

10:8  Powiedziawszy wyżej: Ofiar, darów, całopaleń i ofiar za grzech nie chciałeś i nie podobały się tobie, choć składa się je zgodnie z prawem;

10:9  Następnie powiedział: Oto przychodzę, abym spełniał twoją wolę, o Boże. Znosi pierwsze, aby ustanowić drugie.

10:10  Za sprawą tej woli jesteśmy uświęceni przez ofiarę ciała Jezusa Chrystusa raz na zawsze.

10:11  A każdy kapłan staje codziennie do wykonywania służby Bożej, wiele razy składając te same ofiary, które nigdy nie mogą zgładzić grzechów.

10:12  Lecz ten, gdy złożył jedną ofiarę za grzechy na zawsze, zasiadł po prawicy Boga;

10:13  Oczekując odtąd, aż jego nieprzyjaciele będą położeni jako podnóżek pod jego stopy.

10:14  Jedną bowiem ofiarą uczynił doskonałymi na zawsze tych, którzy są uświęceni.

10:15  A poświadcza nam to także Duch Święty. Bo powiedziawszy najpierw:

10:16  Takie jest przymierze, które zawrę z nimi po tych dniach, mówi Pan: Włożę moje prawa w ich serca i wypiszę je na ich umysłach;

10:17  Potem dodaje: A ich grzechów i nieprawości więcej nie wspomnę.

10:18  Gdzie zaś jest ich odpuszczenie, tam nie potrzeba już ofiary za grzech.

10:19  Mając więc, bracia, śmiałość, aby przez krew Jezusa wejść do Najświętszego Miejsca;

10:20  Drogą nową i żywą, którą zapoczątkował dla nas przez zasłonę, to jest przez swoje ciało;

10:21  I mając wielkiego kapłana nad domem Bożym;

10:22  Zbliżmy się ze szczerym sercem, w pełni wiary, mając serca oczyszczone od złego sumienia i ciało obmyte czystą wodą.

10:23  Trzymajmy wyznanie nadziei niechwiejące się, bo wierny jest ten, który obiecał.

10:24  I okazujmy staranie jedni o drugich, by pobudzać się do miłości i dobrych uczynków;

10:25  Nie opuszczając naszego wspólnego zgromadzenia, jak to niektórzy mają w zwyczaju, ale zachęcając się nawzajem, i to tym bardziej, im bardziej widzicie, że zbliża się ten dzień.

10:26  Jeśli bowiem dobrowolnie grzeszymy po otrzymaniu poznania prawdy, to nie pozostaje już ofiara za grzechy;

10:27  Lecz jakieś straszliwe oczekiwanie sądu i żar ognia, który strawić ma przeciwników.

10:28  Kto gardził Prawem Mojżesza, ponosił śmierć bez miłosierdzia na podstawie zeznania dwóch albo trzech świadków.

10:29  Jak wam się wydaje, na ileż surowszą karę zasługuje ten, kto by podeptał Syna Bożego i zbezcześcił krew przymierza, przez którą został uświęcony, i znieważył Ducha łaski?

10:30  Znamy bowiem tego, który powiedział: Zemsta do mnie należy, ja odpłacę, mówi Pan. I znowu: Pan będzie sądzić swój lud.

10:31  Straszna to rzecz wpaść w ręce Boga żywego.

10:32  Przypomnijcie sobie dawne dni, kiedy to po oświeceniu znosiliście wielkie zmagania z cierpieniem;

10:33  Czy to gdy byliście publicznie wystawieni na pośmiewisko i prześladowania, czy też gdy staliście się uczestnikami w cierpieniach tych, z którymi się tak obchodzono.

10:34  Cierpieliście bowiem ze mną w moich więzach i przyjęliście z radością grabież waszego mienia, wiedząc, że macie w sobie lepszą i trwałą majętność w niebie.

10:35  Nie odrzucajcie więc waszej ufności, która ma wielką zapłatę.

10:36  Potrzeba wam bowiem cierpliwości, abyście wypełniając wolę Boga, dostąpili spełnienia obietnicy.

10:37  Bo jeszcze tylko bardzo krótka chwila, a przyjdzie ten, który ma przyjść, i nie będzie zwlekał.

10:38  A sprawiedliwy będzie żył z wiary, lecz jeśli się ktoś cofnie, moja dusza nie będzie miała w nim upodobania.

10:39  My zaś nie jesteśmy z tych, którzy się wycofują ku zatraceniu, ale z tych, którzy wierzą ku zbawieniu duszy.