WelBeiblNet - I Samuel - 1

1:1  Roedd yna ddyn o'r enw Elcana yn byw yn Rama ym mryniau Effraim. Roedd yn perthyn i deulu Swff, un o hen deuluoedd Effraim. (Ierocham oedd ei dad, a hwnnw'n fab i Elihw, mab Tochw, mab Swff.)

1:2  Roedd gan Elcana ddwy wraig, Hanna a Penina. Roedd plant gan Penina ond ddim gan Hanna.

1:3  Bob blwyddyn byddai Elcana yn mynd i Seilo i addoli a chyflwyno aberthau i'r ARGLWYDD hollbwerus. Yr offeiriaid yno oedd Hoffni a Phineas, meibion Eli.

1:4  Pan fyddai Elcana yn aberthu byddai'n arfer rhoi cyfran o'r cig bob un i Penina a'i meibion a'i merched i gyd.

1:5  Ond byddai'n rhoi cyfran sbesial i Hanna, am mai hi oedd e'n ei charu fwyaf, er fod Duw wedi'i rhwystro hi rhag cael plant.

1:6  Roedd Penina yn arfer herian Hanna yn arw a'i phryfocio am ei bod yn methu cael plant.

1:7  Yr un peth oedd yn digwydd bob blwyddyn pan oedden nhw'n mynd i gysegr yr ARGLWYDD. Byddai Penina yn pryfocio Hanna nes ei bod yn crio ac yn gwrthod bwyta.

1:8  A byddai Elcana yn dweud wrthi, “Hanna, pam wyt ti'n crio a ddim yn bwyta? Pam wyt ti mor ddigalon? Ydw i ddim yn well na deg mab i ti?”

1:9  Un tro, ar ôl iddyn nhw orffen bwyta ac yfed yn Seilo, dyma Hanna'n codi a mynd i weddïo. Roedd Eli'r offeiriad yn eistedd ar gadair wrth ddrws y deml ar y pryd.

1:10  Roedd Hanna'n torri ei chalon ac yn beichio crio wrth weddïo ar yr ARGLWYDD.

1:11  A dyma hi'n addo i Dduw, “ARGLWYDD hollbwerus, plîs wnei di gymryd sylw ohono i, a pheidio troi oddi wrtho i? Os gwnei di roi mab i mi, gwna i ei roi i ti am ei oes, a fydd e byth yn torri ei wallt.”

1:12  Buodd Hanna'n gweddïo'n hir ar yr ARGLWYDD, ac roedd Eli wedi sylwi arni.

1:13  Am ei bod hi'n gweddïo'n dawel, roedd e'n gweld ei gwefusau'n symud ond heb glywed dim, felly roedd e'n meddwl ei bod hi wedi meddwi.

1:14  A dwedodd wrthi, “Pam wyt ti'n meddwi fel yma? Rho'r gorau iddi! Sobra!”

1:15  Atebodd Hanna, “Na wir, syr! Dw i mor anhapus. Dw i ddim wedi bod yn yfed o gwbl. Dw i wedi bod yn bwrw fy mol o flaen yr ARGLWYDD.

1:16  Paid meddwl amdana i fel rhyw wraig ddrwg, da i ddim. Dw i wedi bod yn dweud wrtho mor boenus a thrist dw i'n teimlo.”

1:17  “Dos adre yn dawel dy feddwl,” meddai Eli, “a boed i Dduw Israel roi i ti beth wyt ti eisiau.”

1:18  A dyma hi'n ateb, “Ti mor garedig, syr.” Felly aeth i ffwrdd a dechrau bwyta eto. Roedd yn edrych yn llawer hapusach.

1:19  Yna bore drannoeth, dyma nhw'n codi ac addoli'r ARGLWYDD cyn mynd adre'n ôl i Rama. Dyma Elcana'n cysgu gyda'i wraig, a chofiodd yr ARGLWYDD ei gweddi.

1:20  Dyma Hanna'n beichiogi, a chyn diwedd y flwyddyn roedd wedi cael mab. Galwodd e'n Samuel, am ei bod wedi gofyn i'r ARGLWYDD amdano.

1:21  Daeth yn amser i Elcana a'i deulu fynd i Seilo unwaith eto, i aberthu a chyflawni addewid wnaeth e i Dduw.

1:22  Ond aeth Hanna ddim y tro yma. “Dw i ddim am fynd nes bydd y bachgen yn gallu gwneud heb y fron,” meddai wrth ei gŵr. “Gwna i fynd ag e wedyn a'i gyflwyno i'r ARGLWYDD, a bydd e'n aros yno o hynny ymlaen.”

1:23  Meddai Elcana, “Gwna di beth ti'n feddwl sydd orau. Aros nes bydd y bachgen ddim angen y fron, ond boed i Dduw dy gadw at dy addewid.” Felly arhosodd Hanna adre a magu'r plentyn nes ei fod ddim angen y fron.

1:24  Pan oedd yn ddigon hen, aeth Hanna â'r bachgen i fyny i gysegr yr ARGLWYDD yn Seilo. Aeth â tharw teirblwydd oed, llond sach o flawd, a photel groen o win gyda hi. Aeth â fe i gysegr yr ARGLWYDD yn Seilo, er mai plentyn ifanc oedd e.

1:25  Yna ar ôl iddyn nhw ladd y tarw, dyma nhw'n mynd â'r bachgen at Eli.

1:26  Dyma Hanna'n cyfarch Eli a dweud, “Syr, wir i chi, fi ydy'r wraig oedd yn sefyll yma wrth eich ymyl chi yn gweddïo ar Dduw.

1:27  Dyma'r bachgen rôn i'n gweddïo amdano, ac mae Duw wedi ateb fy ngweddi!

1:28  Felly dw i'n ei roi e i'r ARGLWYDD. Dw i'n ei roi e i'r ARGLWYDD am weddill ei fywyd.” Yna dyma nhw'n addoli'r ARGLWYDD yno.