VulgHetzenauer - Job - 12

12:1  Respondens autem Iob, dixit:

12:2  Ergo vos estis soli homines, et vobiscum morietur sapientia?

12:3  Et mihi est cor sicut et vobis, nec inferior vestri sum: quis enim hæc, quæ nostis, ignorat?

12:4  Qui deridetur ab amico suo sicut ego, invocabit Deum, et exaudiet eum: deridetur enim iusti simplicitas.

12:5  Lampas contempta apud cogitationes divitum, parata ad tempus statutum.

12:6  Abundant tabernacula prædonum, et audacter provocant Deum, cum ipse dederit omnia in manus eorum.

12:7  Nimirum interroga iumenta, et docebunt te: et volatilia cæli, et indicabunt tibi.

12:8  Loquere terræ, et respondebit tibi: et narrabunt pisces maris.

12:9  Quis ignorat quod omnia hæc manus Domini fecerit?

12:10  In cuius manu anima omnis viventis, et spiritus universæ carnis hominis.

12:11  Nonne auris verba diiudicat, et fauces comedentis, saporem?

12:12  In antiquis est sapientia, et in multo tempore prudentia.

12:13  Apud ipsum est sapientia et fortitudo, ipse habet consilium et intelligentiam.

12:14  Si destruxerit, nemo est qui ædificet: si incluserit hominem, nullus est qui aperiat.

12:15  Si continuerit aquas, omnia siccabuntur: et si emiserit eas, subvertent terram.

12:16  Apud ipsum est fortitudo et sapientia: ipse novit et decipientem, et eum qui decipitur.

12:17  Adducit consiliarios in stultum finem, et iudices in stuporem.

12:18  Balteum regum dissolvit, et præcingit fune renes eorum.

12:19  Ducit sacerdotes inglorios, et optimates supplantat:

12:20  Commutans labium veracium, et doctrinam senum auferens.

12:21  Effundit despectionem super principes, eos, qui oppressi fuerant, relevans.

12:22  Qui revelat profunda de tenebris, et producit in lucem umbram mortis.

12:23  Qui multiplicat gentes et perdit eas, et subversas in integrum restituit.

12:24  Qui immutat cor principum populi terræ, et decipit eos ut frustra incedant per invium:

12:25  Palpabunt quasi in tenebris, et non in luce, et errare eos faciet quasi ebrios.