PolUGdanska - Job - 13

13:1  Oto moje oko widziało to wszystko, moje ucho słyszało i zrozumiało.

13:2  Co wiecie wy, ja także wiem, nie jestem od was gorszy.

13:3  Dlatego chciałbym mówić z Wszechmocnym i pragnę prawować się z Bogiem.

13:4  Wy bowiem jesteście sprawcami kłamstwa, wszyscy jesteście marnymi lekarzami.

13:5  Obyście raczej zamilkli, a uznano by wam to za mądrość.

13:6  Słuchajcie teraz mojego rozumowania, zważajcie na obronę moich warg.

13:7  Czy w obronie Boga będziecie mówić przewrotnie? Czy za niego będziecie mówić kłamliwie?

13:8  Czy macie wzgląd na jego osobę? Czy chcecie spierać się po stronie Boga?

13:9  Czy byłoby dobrze, gdyby was doświadczył? Czy chcecie go oszukać, jak się oszukuje człowieka?

13:10  Na pewno będzie was karać, jeśli w ukryciu będziecie stronniczy.

13:11  Czy jego majestat was nie przeraża? Czy jego groza na was nie padnie?

13:12  Wasza pamięć jest jak popiół, a wasze ciała jak ciała z gliny.

13:13  Milczcie, zostawcie mnie, abym przemówił, a niech przyjdzie na mnie, co chce.

13:14  Czemu mam szarpać swoje ciało zębami i kłaść swoje życie w swoje ręce?

13:15  Oto choćby mnie zabił, jeszcze będę mu ufać. Moich dróg będę jednak przed nim bronić.

13:16  On sam będzie moim zbawieniem, bo żaden obłudnik nie przyjdzie przed jego oblicze.

13:17  Słuchajcie uważnie mojej mowy, niech wasze uszy przyjmą moją wypowiedź.

13:18  Oto teraz jestem gotowy na sąd i wiem, że zostanę usprawiedliwiony.

13:19  Któż będzie się spierał ze mną? Jeśli bowiem zamilknę, to umrę.

13:20  Tylko dwóch rzeczy mi nie czyń, a nie będę się krył przed tobą.

13:21  Oddal swoją rękę ode mnie i niech twoja groza mnie nie przeraża.

13:22  Potem zawołaj mnie, a ja ci odpowiem, albo ja przemówię, a ty mi odpowiedz.

13:23  Ile mam nieprawości i grzechów? Daj mi poznać moje przestępstwo i grzech.

13:24  Czemu zakrywasz swoje oblicze i uważasz mnie za swego wroga?

13:25  Czy skruszysz liść miotany wiatrem? Czy będziesz gonić suche źdźbło?

13:26  Piszesz bowiem przeciwko mnie gorzkie rzeczy, każesz mi dziedziczyć nieprawości mojej młodości;

13:27  Zakułeś moje nogi w dyby, śledzisz wszystkie moje ścieżki i zaznaczasz ślady moich stóp.

13:28  Niszczeję jak próchno, jak szata, którą zepsują mole.