NorthernAzeri - Job - 17

17:1  Taqətim kəsilir, günlərim batır, Məni məzar gözləyir.

17:2  Həqiqətən, ətrafıma rişxəndçilər yığılır, Gözüm onların düşmənçiliyini görür.

17:3  Ey Allah, Öz hüzurunda mənə zəmanət ver. Başqa kim var ki, mənə zamin dursun?

17:4  Çünki onların qəlbini anlayış üçün bağladın, Ona görə onlara zəfər qazandırmayacaqsan.

17:5  Pul üçün dostlarını satanın Övladlarının işığı sönəcək.

17:6  Allah məni insanların dilinə saldı, Üzümə tüpürdülər.

17:7  Gözümün nuru kədərdən qaraldı, Bütün əzalarım kölgə kimi qaldı.

17:8  Buna əməlisaleh insanlar mat qalıb, Günahsızlar allahsızlara qarşı çıxır.

17:9  Saleh insanlar öz yolunu tutur, Əlitəmiz olanlar getdikcə güclənir.

17:10  Amma hamınız qayıdıb gəlsəniz, Aranızdan bir hikmətli insan tapmaram.

17:11  Günlərim ötüşdü, Fikirlərim, arzularım pərən-pərən düşdü.

17:12  Onlar gecəni gündüzə çevirir, “Zülmətə işıq yaxındır” deyir.

17:13  Əgər ölülər diyarını evimdir deyə gözləsəm, Yatağımı qaranlıqda sərsəm,

17:14  Qəbirə “atam sənsən”, Qurda “anam-bacım sənsən” desəm,

17:15  Ümidim hara gedər? Mənim ümidimi kim görər?

17:16  Ümid mənimlə ölülər diyarınamı düşər? Mənimlə birgə torpaq altınamı girər?»