FarTPV - Job - 22

22:1  الیفاز: آیا انسان فانی می‌تواند فایده‌ای به خدا برساند؟ حتّی عاقلترین انسان، نمی‌تواند برای او مفید باشد.

22:2  الیفاز: آیا انسان فانی می‌تواند فایده‌ای به خدا برساند؟ حتّی عاقلترین انسان، نمی‌تواند برای او مفید باشد.

22:3  هرقدر که صالح و درستکار باشی، باز هم برای خدا مفید نیستی و بی‌عیب بودن تو برای او سودی ندارد.

22:4  او تو را به‌خاطر تقوی و خداترسی تو، مجازات نمی‌کند.

22:5  گناهان تو بی‌شمار و شرارت تو بسیار زیاد است،

22:6  زیرا لباسهای دوستانت را که به تو بدهکار بودند، گرو گرفتی و آنها را برهنه گذاشتی.

22:7  به تشنگانِ خسته آب ندادی و نان را از گرسنگان دریغ کردی.

22:8  با استفاده از قدرت و مقامت صاحب زمین شدی.

22:9  تو نه تنها به بیوه زنان کمک نکردی، بلکه مال یتیمان را هم خوردی و به آنها رحم ننمودی.

22:10  بنابراین در دامهای وحشت گرفتار شده‌ای و بلای ناگهانی بر سرت آمده است.

22:11  در ظلمت و ترس به سر می‌بری و بزودی سیلاب فنا تو را در خود فرو می‌برد.

22:12  خدا بالاتر از آسمانهاست. ستارگان را بنگر که چقدر دور و بلند هستند.

22:13  با این‌همه تو می‌گویی که خدا چطور می‌تواند، از پس ابرهای تیره و غلیظ شاهد کارهای من باشد و مرا داوری کند.

22:14  ابرهای ضخیم او را احاطه کرده است و از بالای گنبد آسمان که بر آن می‌خرامد، نمی‌تواند مرا ببیند.

22:15  آیا می‌خواهی راهی را دنبال کنی که گناهکاران در گذشته از آن پیروی می‌کردند؟

22:16  آنها به مرگ نابه‌هنگام گرفتار شدند و اساس و بنیادشان را سیلاب فنا ویران کرد.

22:17  زیرا آنها به قادر مطلق گفتند: «با ما کاری نداشته باش. تو نمی‌توانی به ما کمک کنی.»

22:18  درحالی‌که خدا خانه‌هایشان را از هرگونه نعمت پر کرده بود. به همین جهت، من خود را از راه ایشان دور می‌کنم.

22:19  وقتی شریران هلاک می‌شوند، اشخاص صالح و بی‌گناه شادی می‌کنند و می‌خندند

22:20  و می‌گویند: «بدخواهان ما از بین رفتند و دارایی و مالشان در آتش سوخت.»

22:21  پس ای ایّوب، با خدا آشتی کن و از دشمنی با او دست بردار؛ تا از برکات او برخوردار شوی.

22:22  تعالیم او را بپذیر و کلام او را در دلت حفظ کن.

22:23  اگر به سوی خدا بازگردی و بدی و شرارت را در خانه‌ات راه ندهی، آنگاه زندگی گذشته‌ات به تو بازمی‌گردد.

22:24  طلایت را دور بینداز، طلای نابت را در بستر خشک رودخانه بینداز.

22:25  آن وقت خود خداوند طلای خالص و نقرهٔ تو خواهد بود.

22:26  آنگاه پیوسته به او اعتماد خواهی نمود و از وجود او لذّت خواهی برد.

22:27  وقتی به حضور او دعا کنی، دعایت را می‌پذیرد و می‌توانی نذرهایت را بجا آوری.

22:28  هر تصمیمی که بگیری، در انجام آن موفّق می‌شوی و راههایت همیشه روشن می‌باشند.

22:29  خدا مردمان حلیم و فروتن را سرفراز و اشخاص متکبّر را خوار و ذلیل می‌سازد.

22:30  پس اگر درستکار بمانی و گناه نکنی، او تو را نجات خواهد داد.