VulgHetzenauer - Mark - 4

4:1  Et iterum cœpit docere ad mare: et congregata est ad eum turba multa, ita ut navim ascendens sederet in mari, et omnis turba circa mare super terram erat:

4:2  et docebat eos in parabolis multa, et dicebat illis in doctrina sua:

4:3  Audite: ecce exiit seminans ad seminandum.

4:4  Et dum seminat, aliud cecidit circa viam, et venerunt volucres cæli, et comederunt illud.

4:5  Aliud vero cecidit super petrosa, ubi non habuit terram multam: et statim exortum est, quoniam non habebat altitudinem terræ:

4:6  et quando exortus est sol, exæstuavit: et eo quod non habebat radicem, exaruit.

4:7  Et aliud cecidit in spinas: et ascenderunt spinæ, et suffocaverunt illud, et fructum non dedit.

4:8  Et aliud cecidit in terram bonam: et dabat fructum ascendentem, et crescentem, et afferebat unum triginta, unum sexaginta, et unum centum.

4:9  Et dicebat: Qui habet aures audiendi, audiat.

4:10  Et cum esset singularis, interrogaverunt eum hi, qui cum eo erant duodecim, parabolam.

4:11  Et dicebat eis: Vobis datum est nosse mysterium regni Dei: illis autem, qui foris sunt, in parabolis omnia fiunt:

4:12  ut videntes videant, et non videant: et audientes audiant, et non intelligant: nequando convertantur, et dimittantur eis peccata.

4:13  Et ait illis: Nescitis parabolam hanc? et quomodo omnes parabolas cognoscetis?

4:14  Qui seminat, verbum seminat.

4:15  Hi autem sunt, qui circa viam, ubi seminatur verbum, et cum audierint, confestim venit satanas, et aufert verbum, quod seminatum est in cordibus eorum.

4:16  Et hi sunt similiter, qui super petrosa seminantur: qui cum audierint verbum, statim cum gaudio accipiunt illud:

4:17  et non habent radicem in se, sed temporales sunt: deinde orta tribulatione et persecutione propter verbum, confestim scandalizantur.

4:18  Et alii sunt, qui in spinas seminantur: hi sunt, qui verbum audiunt,

4:19  et ærumnæ sæculi, et deceptio divitiarum, et circa reliqua concupiscentiæ introeuntes suffocant verbum, et sine fructu efficitur.

4:20  Et hi sunt, qui super terram bonam seminati sunt, qui audiunt verbum, et suscipiunt, et fructificant, unum triginta, unum sexaginta, et unum centum.

4:21  Et dicebat illis: Numquid venit lucerna ut sub modo ponatur, aut sub lecto? nonne ut super candelabrum ponatur?

4:22  Non est enim aliquid absconditum, quod non manifestetur: nec factum est occultum, sed ut in palam veniat.

4:23  Si quis habet aures audiendi, audiat.

4:24  Et dicebat illis: Videte quid audiatis. In qua mensura mensi fueritis, remetietur vobis, et adiicietur vobis.

4:25  Qui enim habet, dabitur illi: et qui non habet, etiam quod habet auferetur ab eo.

4:26  Et dicebat: Sic est regnum Dei, quemadmodum si homo iaciat sementem in terram,

4:27  et dormiat, et exurgat nocte et die, et semen germinet, et increscat dum nescit ille.

4:28  Ultro enim terra fructificat, primum herbam, deinde spicam, deinde plenum frumentum in spica.

4:29  Et cum producerit fructus, statim mittit falcem, quoniam adest messis.

4:30  Et dicebat: Cui assimilabimus regnum Dei? aut cui parabolæ comparabimus illud?

4:31  Sicut granum sinapis, quod cum seminatum fuerit in terra, minus est omnibus seminibus, quæ sunt in terra:

4:32  et cum seminatum fuerit, ascendit, et fit maius omnibus oleribus, et facit ramos magnos, ita ut possint sub umbra eius aves cæli habitare.

4:33  Et talibus multis parabolis loquebatur eis verbum, prout poterant audire:

4:34  sine parabola autem non loquebatur eis. seorsum autem discipulis suis disserebat omnia.

4:35  Et ait illis in illa die, cum sero esset factum: Transeamus contra.

4:36  Et dimittentes turbam, assumunt eum ita ut erat in navi: et aliæ naves erant cum illo.

4:37  Et facta est procella magna venti, et fluctus mittebat in navim, ita ut impleretur navis.

4:38  Et erat ipse in puppi super cervical dormiens: et excitant eum, et dicunt illi: Magister, non ad te pertinet, quia perimus?

4:39  Et exurgens comminatus est vento, et dixit mari: Tace, obmutesce. Et cessavit ventus: et facta est tranquillitas magna.

4:40  Et ait illis: Quid timidi estis? necdum habetis fidem? et timuerunt timore magno, et dicebant ad alterutrum: Quis, putas, est iste, quia et ventus et mare obediunt ei?