PolUGdanska - Proverbs - 1

1:1  Przysłowia Salomona, syna Dawida, króla Izraela;

1:2  Do poznania mądrości i karności, do zrozumienia słów roztropnych;

1:3  Do zdobycia pouczenia w mądrości, w sprawiedliwości, w sądzie i w prawości;

1:4  Do udzielenia prostym rozwagi, a młodemu – wiedzy i roztropności.

1:5  Mądry posłucha i przybędzie mu wiedzy, a rozumny nabędzie rad;

1:6  Aby rozumieć przysłowia i ich wykładnię, słowa mądrych i ich zagadki.

1:7  Bojaźń Pana jest początkiem wiedzy, ale głupcy gardzą mądrością i karnością.

1:8  Synu mój, słuchaj pouczenia swego ojca i nie odrzucaj nauki swojej matki;

1:9  Bo one będą wdzięczną ozdobą na twojej głowie i kosztownym łańcuchem na szyi.

1:10  Synu mój, jeśli grzesznicy cię namawiają, nie pozwalaj.

1:11  Jeśli mówią: Chodź z nami, czyhajmy na krew, zaczajmy się na niewinnego bez powodu;

1:12  Pożremy ich żywcem jak grób, całych, jak zstępujących do dołu;

1:13  Znajdziemy wszelkie kosztowności, napełnimy swoje domy łupem;

1:14  Dziel z nami swój los; miejmy wszyscy jedną sakiewkę.

1:15  Synu mój, nie wyruszaj z nimi w drogę; powstrzymaj swoją nogę od ich ścieżki.

1:16  Ich nogi bowiem biegną do zła i spieszą się do przelania krwi.

1:17  Na próżno zastawia się sieci na oczach wszelkiego ptactwa.

1:18  Oni też czyhają na własną krew, czają się na własne życie.

1:19  Takie są ścieżki każdego, który jest chciwy zysku; swojemu właścicielowi taki zysk odbiera życie.

1:20  Mądrość woła na dworze, podnosi swój głos na ulicach.

1:21  Woła w największym zgiełku, u wrót bram, w mieście wygłasza swoje słowa:

1:22  Jak długo, prości, będziecie kochać głupotę, szydercy – lubować się w swoim szyderstwie, a głupi – nienawidzić wiedzy?

1:23  Nawróćcie się na moje upomnienie; oto wyleję na was mojego ducha, oznajmię wam moje słowa.

1:24  Ponieważ wołałam, a odmawialiście; wyciągałam rękę, a nikt nie zważał;

1:25  Owszem, odrzuciliście całą moją radę i nie chcieliście przyjąć mojego upomnienia;

1:26  Dlatego będę się śmiać z waszego nieszczęścia, będę szydzić z was, gdy przyjdzie to, czego się boicie.

1:27  Gdy nadejdzie jak spustoszenie to, czego się boicie, i gdy wasze nieszczęście nadciągnie jak wicher, gdy nadejdzie na was ucisk i cierpienie;

1:28  Wtedy będą mnie wzywać, a nie wysłucham; będą mnie szukać pilnie, lecz mnie nie znajdą.

1:29  Bo znienawidzili wiedzę i nie wybrali bojaźni Pana;

1:30  Ani nie chcieli mojej rady, ale gardzili każdym moim upomnieniem.

1:31  Dlatego spożyją owoc swoich dróg i będą nasyceni swymi radami.

1:32  Bo odstępstwo prostych zabije ich i szczęście głupich zgubi ich.

1:33  Ale kto mnie słucha, będzie mieszkać bezpiecznie i będzie wolny od strachu przed złem.