VulgHetzenauer - Proverbs - 11

11:1  Statera dolosa, abominatio est apud Dominum: et pondus æquum, voluntas eius.

11:2  Ubi fuerit superbia, ibi erit et contumelia: ubi autem est humilitas, ibi et sapientia.

11:3  Simplicitas iustorum diriget eos: et supplantatio perversorum vastabit illos.

11:4  Non proderunt divitiæ in die ultionis: iustitia autem liberabit a morte.

11:5  Iustitia simplicis diriget viam eius: et in impietate sua corruet impius.

11:6  Iustitia rectorum liberabit eos: et in insidiis suis capientur iniqui.

11:7  Mortuo homine impio, nulla erit ultra spes: et expectatio solicitorum peribit.

11:8  Iustus de angustia liberatus est: et tradetur impius pro eo.

11:9  Simulator ore decipit amicum suum: iusti autem liberabuntur scientia.

11:10  In bonis iustorum exultabit civitas: et in perditione impiorum erit laudatio.

11:11  Benedictione iustorum exaltabitur civitas: et ore impiorum subvertetur.

11:12  Qui despicit amicum suum, indigens corde est: vir autem prudens tacebit.

11:13  Qui ambulat fraudulenter, revelat arcana: qui autem fidelis est animi, celat amici commissum.

11:14  Ubi non est gubernator, populus corruet: salus autem, ubi multa consilia.

11:15  Affligetur malo, qui fidem facit pro extraneo: qui autem cavet laqueos, securus erit.

11:16  Mulier gratiosa inveniet gloriam: et robusti habebunt divitias.

11:17  Benefacit animæ suæ vir misericors: qui autem crudelis est, etiam propinquos abiicit.

11:18  Impius facit opus instabile: seminanti autem iustitiam merces fidelis.

11:19  Clementia præparat vitam: et sectatio malorum mortem.

11:20  Abominabile Domino cor pravum: et voluntas eius in iis, qui simpliciter ambulant.

11:21  Manus in manu non erit innocens malus: semen autem iustorum salvabitur.

11:22  Circulus aureus in naribus suis, mulier pulchra et fatua.

11:23  Desiderium iustorum omne bonum est: præstolatio impiorum furor.

11:24  Alii dividunt propria, et ditiores fiunt: alii rapiunt non sua, et semper in egestate sunt.

11:25  Anima, quæ benedicit, impinguabitur: et qui inebriat, ipse quoque inebriabitur.

11:26  Qui abscondit frumenta, maledicetur in populis: benedictio autem super caput vendentium.

11:27  Bene consurgit diluculo qui quærit bona: qui autem investigator malorum est, opprimetur ab eis.

11:28  Qui confidit in divitiis suis, corruet: iusti autem quasi virens folium germinabunt.

11:29  Qui conturbat domum suam, possidebit ventos: et qui stultus est, serviet sapienti.

11:30  Fructus iusti lignum vitæ: et qui suscipit animas, sapiens est.

11:31  Si iustus in terra recipit, quanto magis impius et peccator?