Bela - Psalms - 34

34:1  Заступіся, Госпадзе, перад тымі, хто судзіцца са мною, зваюй тых, хто ваюе мяне;

34:2  вазьмі шчыт і латы, і ўстань на дапамогу мне;

34:3  агалі меч, і заступі дарогу тым, што гоняць мяне; скажы душы маёй: Я — ратунак твой!

34:4  Хай пасаромяцца і паганьбуюцца тыя, хто цікуе душу маю, хай адступяцца і пакрыюцца ганьбаю тыя, хто шкоду мне намышляе;

34:5  хай будуць яны, як пыл на ветры, і анёл Гасподні хай праганяе іх .

34:6  Хай будзе шлях іхні цёмны і коўзкі, і анёл Гасподні няхай гоніць іх,

34:7  бо яны бязь віны схавалі мне яму — сетку сваю; выкапалі яе на бязьвінную душу маю!

34:8  Хай спадзе на яго пагібель нянаджаная, і сетка ягоная, якую ён схаваў на мяне, хай яго самога і ўловіць; хай у яе і ўпадзе на пропадзь сваю.

34:9  А душа мая зарадуецца ў Госпадзе; усьцешыцца збавеньнем ад Яго.

34:10  Усе косткі мае скажуць: "Госпадзе! хто да Цябе падобны? Ты ратуеш слабога ад дужага, беднага і ўбогага ад зьдзірцы ягонага?"

34:11  Паўсталі на мяне сьведкі няправедныя: чаго я ня ведаю, — выпытваюць у мяне;

34:12  плацяць мне злом за дабро, сіроцтвам душы маёй.

34:13  А як былі хварэлі яны, я апранаўся ў вярэту, душу маю таміў пастом, і малітва мая вярталася ў нетру маю.

34:14  Я рабіў, быццам сябру, як брату майму; я хадзіў смутны, панурыўшы голаў, як бы аплакваючы маці.

34:15  А калі я спатыкаўся, яны радаваліся і зьбіраліся; зьбіраліся агуднікі супроць мяне, ня ведаю завошта, ганілі мяне, і не пераставалі;

34:16  з крывадушнымі пакепнікамі скрыгаталі на мяне зубамі сваімі.

34:17  Госпадзе! ці доўга будзеш глядзець на гэта? Адвядзі душу маю ад злачынстваў іхніх, ад ільвоў — самотную душу маю!

34:18  Я праслаўлю Цябе на сходзе вялікім, сярод процьмы народу ўсхвалю Цябе,

34:19  каб не збыткавалі зь мяне тыя, што ваявалі супроць мяне несправядліва, і не перамігваліся вачыма тыя, што ненавідзяць мяне бязьвіннага;

34:20  бо не за мір прамаўляюць яны, а супроць мірных на землях плятуць аблудныя намыслы;

34:21  разьзьяўляюць на мяне вусны свае; кажуць: "добра! добра! бачыла наша вока".

34:22  Ты бачыў, Госпадзе, не змаўчы; Госпадзе! не аддаляйся ад мяне.

34:23  Устань, прачніся на суд мой, на цяжбіну маю, Божа мой і Госпадзе мой!

34:24  Судзі мяне па праўдзе Тваёй, Госпадзе, Божа мой, і хай ня радуюцца яны празь мяне;

34:25  хай ня кажуць у сэрцы сваім: "добра! добра!, нам да душы!" Хай ня кажуць: "мы праглынулі яго".

34:26  Няхай пасаромяцца і паганьбуюцца ўсе, хто радуецца зь няшчасьця майго; хай убяруцца ў сорам і ганьбу, хай фанабэрацца над мною.

34:27  Няхай радуюцца і весяляцца, хто маёй слушнасьці прагне, і няхай кажуць заўсёды: "хай праславіцца Гасподзь, Які зычыць міру рабу Свайму!"

34:28  І язык мой будзе абвяшчаць Тваю праўду і хвалу Табе дзень у дзень.