Bela - I Corinthians - 12

12:1  Не хачу пакідаць вас, браты, каб ня ведалі вы і пра дары духоўныя.

12:2  Ведаеце, што, калі вы былі язычнікамі, дык хадзілі да безгалосых ідалаў — так, быццам вялі вас.

12:3  Таму маўляю вам, што ніхто, гаворачы ў Духу Божым, ня вымавіць анафэмы на Ісуса, і ніхто ня можа назваць Ісуса Госпадам, як толькі ў Духу Сьвятым.

12:4  Дары ёсьць розныя, а Дух адзін і той самы;

12:5  і служэньні розныя, а Гасподзь адзін і той самы;

12:6  і дзеяньні розныя, а Бог адзін і той самы, Які дзее ўсё ва ўсіх.

12:7  Але кожнаму даецца выяўленьне Духа на карысьць:

12:8  аднаму даецца Духам слова мудрасьці, другому слова веданьня, тым самым Духам;

12:9  іншаму вера, тым самым Духам; іншаму дар ацаленьня, тым самым Духам;

12:10  іншаму цудадзействы, іншаму прароцтва, іншаму распазнаньне духаў, іншаму розныя мовы, іншаму тлумачэньне моваў.

12:11  А ўсё гэта дзее адзін і той самы Дух, надзяляючы кожнага асобна, як Яму заўгодна.

12:12  Бо, як цела адно, але мае многа чэлесаў, і ўсе чэлесы аднаго цела, хоць іх многа, складаюць адно цела, — так і Хрыстос.

12:13  Бо ўсе мы адным Духам хрысьціліся ў адно цела, Юдэі альбо Эліны, рабы альбо вольнікі, і ўсе напоены адным Духам.

12:14  А цела не з аднаго чэлеса, а з многіх.

12:15  Калі нага кажа: я не належу да цела, бо я ня рука, дык няўжо яна таму не належыць да цела?

12:16  І калі вуха скажа: я не належу да цела, бо я ня вока, дык няўжо яно таму не належыць да цела?

12:17  Калі ўсё цела — вока, дык дзе слых? Калі ўсё — слых, дык дзе нюх?

12:18  Бог разьмеркаваў чэлесы, кожнаму ў целе, як Яму было заўгодна.

12:19  А калі б усе былі адным чэлесам, дык дзе было б цела?

12:20  А цяпер чэлесаў многа, а цела адно.

12:21  Ня можа вока сказаць руцэ: ты мне не патрэбная; альбо ж таксама галава нагам: вы мне не патрэбныя.

12:22  Наадварот, чэлесы цела, якія здаюцца слабейшымі, намнога больш патрэбныя,

12:23  і якія нам здаюцца меней высакароднымі ў целе, іх мы якраз і атачаем найбольшым дбаньнем;

12:24  і няпрыстойныя нашыя чэлесы патрабуюць асаблівага ўпрыстойваньня, а прыстойныя нашыя чэлесы ня маюць патрэбы ў гэтым. Але Бог так суразьмерыў цела, што менш дасканаламу чэлесу наказаў большае дбаньне,

12:25  каб ня было падзелу ў целе, а ўсе чэлесы аднолькава рупіліся адзін пра аднаго.

12:26  Таму, калі пакутуе адзін чэлес, пакутуюць разам зь ім усе чэлесы; славіцца адзін чэлес, зь ім радуюцца ўсе чэлесы.

12:27  І вы — цела Хрыстовае, а паасобку — чэлесы.

12:28  І адных Бог паставіў у Царкве, па-першае, апосталамі, па-другое, прарокамі, па-трэйцяе, настаўнікамі; далей адным даў сілу цудадзейную, таксама дары ацаленьня, дапамогі, кіраваньня, розныя мовы.

12:29  Ці ўсе апосталы? ці ўсе прарокі? ці ўсе настаўнікі? ці ўсе цудадзеі?

12:30  ці ўсе маюць дар ацаленьня? ці ўсе гавораць мовамі? ці ўсе тлумачаць?

12:31  Дбайце пра дары большыя, і я пакажу вам шлях яшчэ лепшы.