ABPGRK - Jonah

Chapter 1

1:1  και εγένετο λόγος κυρίου προς Ιωνάν τον του Αμαθί λέγων

1:2  ανάστηθι και πορεύθητι εις Νινευϊ την πόλιν την μεγάλην και κήρυξον εν αυτή ότι ανέβη η κραυγή της κακίας αυτής προς με

1:3  και ανέστη Ιωνάς του φυγείν εις Θαρσείς εκ προσώπου κυρίου και κατέβη εις Ιόππην και έυρε πλοίον βαδίζον εις Θαρσείς και έδωκε το ναύλον αυτού και ανέβη εις αυτό του πλεύσαι μετ΄ αυτών εις Θαρσείς εκ προσώπου κυρίου

1:4  και κύριος εξήγειρε πνεύμα επί την θαλάσσαν και εγένετο κλύδων μέγας εν τη θαλάσση και το πλοίον εκινδύνευε του συντριβήναι

1:5  και εφοβήθησαν οι ναυτικοί και ανεβόων έκαστος προς τον θεόν αυτού και εκβολήν εποιήσαντο των σκευών των εν τω πλοίω εις την θάλασσαν του κουφισθήναι απ΄ αυτών Ιωνάς δε κατέβη εις την κοίλην του πλοίου και εκάθευδε και έρεγχε

1:6  και προσήλθε προς αυτόν ο πρωρεύς και είπεν αυτώ τι συ ρέγχεις ανάστα επικαλού τον θεόν σου όπως διασώση ο θεός ημάς και ου μη απολώμεθα

1:7  και είπεν έκαστος προς τον πλησίον αυτού δεύτε βάλωμεν κλήρους και επιγνώμεν τίνος ένεκεν η κακία αύτη έστιν ημίν και έβαλον κλήρους και έπεσεν ο κλήρος επί Ιωνάν

1:8  και είπον προς αυτόν απάγγειλον δη τίνος ένεκα η κακία αύτη εστίν εν ημίν τις σου η εργασία εστί και πόθεν έρχη και εκ ποίας χώρας και εκ ποίου λαού ει συ

1:9  και είπε προς αυτούς δούλος κυρίου ειμί εγώ και τον θεόν του ουρανού εγώ σέβομαι ος εποίησε την θάλασσαν και την ξηράν

1:10  και εφοβήθησαν οι άνδρες φόβον μέγαν και είπον προς αυτόν τι τούτο εποίησας διότι έγνωσαν οι άνδρες ότι εκ προσώπου κυρίου ην φεύγων ότι απήγγειλεν αυτοίς

1:11  και ειπόν προς αυτόν τι ποιήσομεν σοι και κοπάσει η θάλασσα αφ΄ ήμων ότι η θάλασσα επορεύετο και εξήγειρε μάλλον κλύδωνα

1:12  και είπεν Ιωνάς προς αυτούς άρατέ με και εμβάλετε εις την θάλασσαν και κοπάσει η θάλασσα αφ΄ υμών διότι έγνωκα εγώ ότι δι΄ εμέ ο κλυδών ο μέγας όυτος εφ΄ υμάς εστί

1:13  και παρεβιάζοντο οι άνδρες του επιστρέψαι προς την γην και ουκ ηδύναντο ότι η θάλασσα επορεύετο και εξηγείρετο μάλλον επ΄ αυτούς

1:14  και ανεβόησαν προς κύριον και έιπαν μηδαμώς κύριε μη απολώμεθα ένεκεν της ψυχής του ανθρώπου τούτου και μη δως εφ΄ ήμας αίμα δίκαιον διότι συ κύριε ον τρόπον εβούλου πεποίηκας

1:15  και έλαβον τον Ιωνάν και εξέβαλον αυτόν εις την θάλασσαν και έστη η θάλασσα εκ του σάλου αυτής

1:16  και εφοβήθησαν οι άνδρες φόβω μεγάλω τον κύριον και έθυσαν θυσίαν τω κυρίω και ηύξαντο τας ευχάς

1:17  και προσέταξε κύριος κήτει μεγάλω καταπιείν τον Ιωνάν και ην Ιωνάς εν τη κοιλία του κήτους τρείς ημέρας και τρείς νύκτας

Chapter 2

2:1  και προσηύξατο Ιωνάς προς κύριον τον θεόν αυτού εκ της κοιλίας του κήτους

2:2  και είπεν εβόησα εν θλίψει μου προς κύριον τον θεόν μου και εισήκουσέ μου εκ κοιλίας άδου κραυγής μου ήκουσας φωνής μου

2:3  απέρριψάς με εις βάθη καρδίας θαλάσσης και ποταμοί εκύκλωσάν με πάντες οι μετεωρισμοί σου και τα κύματά σου επ΄ εμέ διήλθον

2:4  και εγώ είπα απώσμαι εξ οφθαλμών σου άρα προσθήσω του επιβλέψαι προς ναόν τον αγιόν σου

2:5  περιεχύθη μοι ύδωρ έως ψυχής άβυσσος εκύκλωσέ με εσχάτη έδυ η κεφαλή μου

2:6  εις σχισμάς ορέων κατέβην εις γην ης οι μοχλοί αυτής κάτοχοι αιώνιοι και αναβήτω εκ φθοράς η ζωή μου κύριε ο θεός μου

2:7  εν τω εκλείπειν απ΄ εμού την ψυχήν μου του κυρίου εμνήσθην και έλθοι προς σε η προσευχή μου προς ναόν τον αγιόν σου

2:8  φυλασσόμενοι μάταια και ψευδή έλεον αυτών εγκατέλιπον

2:9  εγώ δε μετά φωνής αινέσεως και εξομολογήσεως θύσω σοι όσα ηυξάμην αποδώσω σοι εις σωτηρίαν μου τω κυρίω

2:10  και προσετάγη από κυρίου τω κήτει και εξέβαλε τον Ιωνάν επί την ξηράν

Chapter 3

3:1  και εγένετο λόγος κυρίου προς Ιωνάν εκ δευτέρου λέγων

3:2  ανάστηθι πορεύθητι εις Νινευϊ την πόλιν την μεγάλην και κήρυξον εν αυτή κατά το κήρυγμα το έμπροσθεν ο εγώ ελάλησα προς σε

3:3  και ανέστη Ιωνάς και επορεύθη εις Νινευϊ καθά ελάλησε κύριος η δε Νινευϊ ην πόλις μεγάλη τω θεώ ωσεί πορείας οδού τριών ημερών

3:4  και ήρξατο Ιωνάς του επορεύεσθαι εις την πόλιν ωσεί πορείαν ημέρας μιάς και εκήρυξε και είπεν έτι τρείς ημέραι και Νινευϊ καταστραφήσεται

3:5  και επίστευσαν οι άνδρες Νινευϊ τω θεώ και εκήρυξαν νηστείαν και ενεδύσαντο σάκκους από μεγάλου αυτών έως μικρού αυτών

3:6  και ήγγισεν ο λόγος προς τον βασιλέα Νινευϊ και εξανέστη από του θρόνου αυτού και περιείλατο την στολήν αυτού αφ΄ εαυτού και περιεβάλετο σάκκον και εκάθισεν επί σποδού

3:7  και εκηρύχθη και ερρέθη εν τη Νινευϊ παρά του βασιλέως και παρά των μεγιστάνων αυτού λεγόντων οι άνθρωποι και τα κτήνη και οι βόες και τα πρόβατα μη γευσάσθωσαν μηδέ νεμέσθωσαν και ύδωρ μη πιέτωσαν

3:8  και περιεβάλλοντο σάκκους οι άνθρωποι και τα κτήνη και ανεβόησαν προς τον θεόν εκτενώς και απέστρεψαν έκαστος από της οδού αυτών της πονηράς και από της αδικίας της εν χερσίν αυτών λέγοντες

3:9  τις οίδεν ει μετανοήσει ο θεός και αποστρέψει εξ οργής θυμού αυτού και ου μη απολώμεθα

3:10  και είδεν ο θεός τα έργα αυτών ότι απέστρεψαν από των οδών αυτών των πονηρών και μετενόησεν ο θεός επί τη κακία η ελάλησε του ποιήσαι αυτοίς και ουκ εποίησε

Chapter 4

4:1  και ελυπήθη Ιωνάς λύπην μεγάλην και συνεχύθη

4:2  και προσεύξατο προς κύριον και είπεν ω κύριε όυχ όυτοι οι λόγοι μου έτι όντος μου εν τη γη μου διά τούτο προέφθασα του φυγείν εις Θαρσείς διότι έγνων ότι συ ελεήμων και οικτίρμων μακρόθυμος και πολυέλεος και μετανοών επί ταις κακίαις

4:3  και νυν δέσποτα κύριε λάβε την ψυχήν μου απ΄ εμού ότι καλόν το αποθανείν με η ζην

4:4  και ειπέ κύριος ει σφόδρα λελύπησαι συ

4:5  και εξήλθεν Ιωνάς εκ της πόλεως και εκάθισεν απέναντι της πόλεως και εποίησεν αύτω εκεί σκηνήν και εκάθητο υποκάτω αυτής έως ου απίδη τι έσται τη πόλει

4:6  και προσέταξε κύριος ο θεός κολοκύνθη και ανέβη υπέρ κεφαλής Ιωνά του είναι σκιάν υπεράνω της κεφαλής αυτού του σκιάζειν αυτώ από των κακών αυτού και εχάρη Ιωνάς επί τη κολοκύνθη χαράν μεγάλην

4:7  και προσέταξεν ο θεός σκώληκι εωθινή τη επαύριον και επάταξε την κολόκυνθαν και εξηράνθη

4:8  και εγενέτο άμα τω ανατείλαι τον ήλιον και προσέταξεν ο θεός πνεύματι καύσωνι συγκαίοντι και επάταξεν ο ήλιος επί την κεφαλήν Ιωνά και ωλιγοψύχει και απελέγετο την ψυχήν αυτού και είπε καλόν μοι το αποθανείν η ζην

4:9  και είπεν ο θεός προς Ιωνάν ει σφόδρα λελύπησαι συ επί τη κολοκύνθη και είπε σφόδρα λελύπημαι εγώ έως θανάτου

4:10  και είπε κύριος συ μεν εφείσω υπέρ της κολοκύνθης υπέρ ης ουκ εκακοπάθησας επ΄ αυτή ουδέ εξέθρεψας αυτήν η εγενήθη υπό νύκτα και υπό νύκτα απώλετο

4:11  εγώ δε ου φείσομαι υπέρ Νινευϊ της πόλεως της μεγάλης εν η κατοικούσι εν αυτή πλείους η δώδεκα μυριάδες ανθρώπων οίτινες ουκ έγνωσαν δεξιάν αυτών η αριστεράν αυτών και κτήνη πολλά