FarHezareNoh - Matthew - 9

9:1  پس عیسی سوار قایق شد و به آن سوی دریا، به شهر خود رفت.

9:2  آنگاه مردی مفلوج را که بر تختی خوابیده بود، نزدش آوردند. عیسی چون ایمان ایشان را دید، مفلوج را گفت: «دل قوی دار، فرزندم، گناهانت آمرزیده شد!»

9:3  در این هنگام، بعضی از علمای دین با خود گفتند: «این مرد کفر می‌گوید.»

9:4  عیسی افکارشان را دریافت و گفت: «چرا چنین اندیشة پلیدی به دل راه می‌دهید؟

9:5  گفتن کدام‌‌یک آسانتر است: اینکه ‹گناهانت آمرزیده شد،› یا اینکه ‹برخیز و راه برو›؟

9:6  حال تا بدانید که پسر انسان بر زمین اقتدار آمرزش گناهان را دارد...» – به مفلوج گفت –‌ «برخیز، بستر خود را بردار و به خانه برو.»

9:7  آن مرد برخاست و به خانه رفت.

9:8  چون مردم این واقعه را دیدند، ترسیدند و خدایی را که این چنین قدرتی به انسان بخشیده است، تمجید کردند.

9:9  چون عیسی آنجا را ترک می‌گفت، مردی را دید مَتّی نام که در خراجگاه نشسته بود. به وی گفت: «از پی من بیا!» او برخاست و از پی وی روان شد.

9:10  روزی عیسی در خانة مَتّی بر سر سفره نشسته بود که بسیاری از خراجگیران و گناهکاران آمدند و با او و شاگردانش همسفره شدند.

9:11  چون فَریسیان این را دیدند، به شاگردان وی گفتند: «چرا استاد شما با خراجگیران و گناهکاران غذا می‌خورد؟»

9:12  چون عیسی این را شنید، گفت: «بیمارانند که به طبیب نیاز دارند، نه تندرستان.

9:13  بروید و مفهوم این کلام را درک کنید که، ‹طالب رحمتم، نه قربانی.› زیرا من برای دعوت پارسایان نیامده‌ام، بلکه آمده‌ام تا گناهکاران را دعوت کنم.»

9:14  آنگاه شاگردان یحیی نزد عیسی آمدند و گفتند: «چرا ما و فَریسیان روزه می‌گیریم، امّا شاگردان تو روزه نمی‌گیرند؟»

9:15  عیسی پاسخ داد:‌ «آیا ممکن است میهمانان عروسی تا زمانی که داماد با ایشان است، سوگواری کنند؟ امّا ایامی می‌آید که داماد از ایشان گرفته شود، آنگاه روزه خواهند گرفت.

9:16  هیچ‌کس پارچة نو را به جامة کهنه وصله نمی‌زند، زیرا وصله از جامه کنده می‌شود و پارگی بدتر می‌گردد.

9:17  و نیز شراب نو را در مَشکهای کهنه نمی‌ریزند، زیرا مَشکها پاره می‌شوند و شراب می‌ریزد و مَشکها از بین می‌روند. شراب نو را در مَشکهای نو می‌ریزند تا هر دو محفوظ بماند.»

9:18  در همان حال که عیسی این سخنان را برای آنان بیان می‌کرد، یکی از رئیسان نزد وی آمد و در برابرش زانو زد و گفت: «دخترم هم‌اکنون مرد. با این‌‌حال بیا و دست خود را بر او بگذار که زنده خواهد شد.»

9:19  عیسی برخاست و به اتفاق شاگردان خود با او رفت.

9:20  در همان هنگام، زنی که دوازده سال از خونریزی رنج می‌برد، از پشت سر به عیسی نزدیک شد و لبة ردای او را لمس کرد.

9:21  او با خود گفته بود: «اگر حتی به ردایش دست بزنم، شفا خواهم یافت.»

9:22  عیسی برگشته، او را دید و فرمود: «دخترم، دل قوی دار، ایمانت تو را شفا داده است.» از آن ساعت، زن شفا یافت.

9:23  هنگامی که عیسی وارد خانة آن رئیس شد و نوحه‌گران و کسانی را دید که شیون می‌کردند،

9:24  فرمود: «بیرون بروید. دختر نمرده بلکه در خواب است.» امّا آنان به او خندیدند.

9:25  چون مردم را بیرون کردند، عیسی داخل شد و دست دختر را گرفت و او برخاست.

9:26  خبر این واقعه در سرتاسر آن ناحیه پخش شد.

9:27  هنگامی که عیسی آن مکان را ترک می‌کرد، دو مرد نابینا در پی او شتافته، فریاد می‌زدند: «ای پسر داوود، بر ما رحم کن!»

9:28  چون به خانه در‌‌آمد، آن دو مرد نزدش آمدند. عیسی از آنها پرسید: «آیا ایمان دارید که می‌توانم این کار را انجام دهم؟» پاسخ دادند: «بله، سرور ما.»

9:29  سپس عیسی چشمانشان را لمس کرد و گفت: «بنا بر ایمانتان برایتان انجام شود.»

9:30  آنگاه چشمان ایشان باز شد. عیسی آنان را به‌تأکید امر فرمود: «مراقب باشید کسی از این موضوع آگاه نشود.»

9:31  امّا آنها بیرون رفته، او را در تمام آن نواحی شهرت دادند.

9:32  در همان حال که آنها بیرون می‌رفتند، مردی دیوزده را که لال بود، نزد عیسی آوردند.

9:33  چون عیسی دیو را از او بیرون راند، زبان آن مردِ لال باز شد. مردم حیرتزده می‌گفتند: «چنین چیزی هرگز در اسرائیل دیده نشده است!»

9:34  امّا فَریسیان گفتند: «او دیوها را به یاری رئیس دیوها بیرون می‌راند.»

9:35  عیسی در همة شهرها و روستاها گشته، در کنیسه‌های آنها تعلیم می‌داد و مژدة پادشاهی آسمان را موعظه می‌کرد و هر درد و بیماری را شفا می‌بخشید.

9:36  و چون انبوه جماعتها را دید، دلش بر حال آنان سوخت زیرا همچون گوسفندانی بی‌شبان، پریشانحال و درمانده بودند.

9:37  پس به شاگردانش گفت: «محصول فراوان است، امّا کارگر اندک.

9:38  پس، از مالک محصول بخواهید تا کارگران برای دروِ محصول خود بفرستد.»