FarHezareNoh - Matthew - 22

22:1  عیسی باز به مَثَلها با ایشان سخن گفته، فرمود:

22:2  «پادشاهی آسمان را می‌توان به شاهی تشبیه کرد که برای پسر خود جشن عروسی به‌‌پا‌داشت.

22:3  او خادمان خود را فرستاد تا دعوت‌شدگان را به جشن فراخوانند، امّا آنها نخواستند بیایند.

22:4  پس خادمانی دیگر فرستاد و گفت:‌ ‹دعوت‌شدگان را بگویید اینک سفرة جشن را آماده کرده‌ام، گاوان و گوساله‌های پرواری‌ام را سر بریده‌ام و همه چیز آماده است. پس به جشن عروسی بیایید.›

22:5  امّا آنها اعتنا نکردند و هر یک به راه خود رفتند، یکی به مزرعه و دیگری به تجارت خود.

22:6  دیگران نیز خادمان او را گرفتند و آزار دادند و کشتند.

22:7  شاه چون این را شنید، خشمگین شده، سپاهیان خود را فرستاد و قاتلان را کشت و شهر آنها را به آتش کشید.

22:8  سپس خادمان خود را گفت: ‹جشن عروسی آماده است، امّا دعوت‌شدگان شایستگی حضور در آن را نداشتند.

22:9  پس به میدان شهر بروید و هر که را یافتید به جشن عروسی دعوت کنید.›

22:10  غلامان به کوچه‌ها رفتند و هر که را یافتند، چه نیک و چه بد، با خود آوردند و تالار عروسی از میهمانان پر شد.

22:11  «امّا هنگامی که شاه برای دیدار با میهمانان وارد مجلس شد، مردی را دید که جامة عروسی بر تن نداشت.

22:12  از او پرسید:‌ ‹ای دوست، چگونه بدون جامة عروسی به اینجا آمدی؟› آن مرد پاسخی نداشت.

22:13  آنگاه پادشاه خادمان خود را گفت: ‹دست و پای او را ببندید و او را به تاریکی بیرون بیندازید، جایی که گریه و دندان به دندان ساییدن خواهد بود.›

22:14  زیرا دعوت‌شدگان بسیارند، امّا برگزیدگان اندک.»

22:15  سپس فَریسیان بیرون رفتند و شور کردند تا ببینند چگونه می‌توانند او را با سخنان خودش به دام اندازند.

22:16  آنها شاگردان خود را به همراه هیرودیان نزد او فرستادند و گفتند: «استاد، می‌دانیم مردی صادق هستی و راه خدا را بدرستی می‌آموزانی و از کسی باک نداری زیرا بر صورت ظاهر نظر نمی‌کنی.

22:17  پس رأی خود را به ما بگو؛ آیا پرداخت خراج به قیصر رواست یا نه؟»

22:18  عیسی به بداندیشی آنان پی برد و گفت: «ای ریاکاران، چرا مرا می‌آزمایید؟

22:19  سکه‌ای را که با آن خراج می‌پردازید، به من نشان دهید.» آنها سکه‌ای یک دیناری به وی دادند.

22:20  از ایشان پرسید: «نقش و نام روی این سکه از آنِ کیست؟»

22:21  پاسخ دادند: «از آنِ قیصر.» به آنها گفت: «پس مال قیصر را به قیصر بدهید و مال خدا را به خدا.»

22:22  چون این را شنیدند، در شگفت شدند و او را واگذاشته، برفتند.

22:23  در همان روز، صَدّوقیان که منکر قیامتند، نزدش آمدند و سؤالی از او کرده،

22:24  گفتند: «استاد، موسی به ما فرموده است که اگر مردی بی‌اولاد بمیرد، برادرش باید آن بیوه را به زنی بگیرد تا از او برای برادر خود نسلی باقی بگذارد.

22:25  باری، در میان ما هفت برادر بودند. برادر نخستین زنی گرفت و مُرد و چون فرزندی نداشت، زن بیوه‌اش را برای برادر خود باقی گذاشت.

22:26  دوّمین و سوّمین، تا هفتمین برادر نیز به همین وضع دچار شدند.

22:27  سرانجام آن زن نیز مرد.

22:28  حال، در قیامت، آن زن همسر کدام‌‌یک از هفت برادر خواهد بود، زیرا همه او را به زنی گرفته بودند؟»

22:29  عیسی پاسخ داد:‌ «شما گمراه هستید، زیرا نه از کتب مقدّس آگاهید و نه از قدرت خدا!

22:30  در روز قیامت کسی نه زن می‌گیرد و نه شوهر می‌کند، بلکه همه همچون فرشتگان آسمان خواهند بود.

22:31  امّا دربارة قیامت مردگان، آیا در کتاب نخوانده‌اید که خدا به شما چه گفته است؟

22:32  او فرموده که، ‹من هستم خدای ابراهیم و خدای اسحاق و خدای یعقوب› . او نه خدای مردگان، بلکه خدای زندگان است.»

22:33  مردم با شنیدن این سخنان، از تعلیم او در شگفت شدند.

22:34  امّا چون فَریسیان شنیدند که عیسی چگونه با جواب خود دهان صَدّوقیان را بسته است، گرد هم آمدند.

22:35  یکی از آنها که فقیه بود، با این قصد که عیسی را به‌‌دام اندازد، از او پرسید:

22:36  «ای استاد، بزرگترین حکم شریعت کدام است؟»

22:37  عیسی پاسخ داد: « ‹خداوندْ خدای خود را با تمامی دل و با تمامی جان و با تمامی فکر خود دوست بدار.›

22:38  این نخستین و بزرگترین حکم است.

22:39  دوّمین حکم نیز همچون حکم نخستین، مهم است: ‹همسایه‌ات را همچون خویشتن دوست بدار.›

22:40  این دو حکم، اساس تمامی شریعت موسی و نوشته‌های پیامبران است.»

22:41  هنگامی که فَریسیان گِرد هم جمع بودند، عیسی از آنها پرسید:

22:42  «نظر شما دربارة مسیح چیست؟ او پسر کیست؟» پاسخ دادند: «پسر داوود.»

22:43  عیسی گفت: «پس چگونه داوود به الهام روح، او را خداوند می‌خواند؟ زیرا می‌گوید:

22:44  «‹خداوند به خداوند من گفت: «به دست راست من بنشین تا آن هنگام که دشمنانت را کرسی زیر پایت سازم.»›

22:45  اگر داوود او را خداوند می‌خوانَد، چگونه او می‌تواند پسر داوود باشد؟»

22:46  بدین‌‌سان، هیچ‌کس را یارای پاسخگویی او نبود و از آن پس دیگر کسی جرئت نکرد پرسشی از او بکند.