FarHezareNoh - Matthew - 13

13:1  همان روز، عیسی از خانه بیرون آمد و کنار دریا بنشست.

13:2  امّا چنان جمعیت انبوهی او را احاطه کردند که سوار قایقی شد و بر آن بنشست، در حالی که مردم در ساحل ایستاده بودند.

13:3  سپس بسیار چیزها با مَثَلها برایشان بیان کرد. گفت: «روزی برزگری برای بذرافشانی بیرون رفت.

13:4  چون بذر می‌پاشید، برخی در راه افتاد و پرندگان آمدند و آنها را خوردند.

13:5  برخی دیگر بر زمین سنگلاخ افتاد، که خاک چندانی نداشت؛ پس زود سبز شد، چرا که خاک کم عمق بود.

13:6  امّا چون خورشید بر‌‌آمد، سوخت و خشکید، زیرا ریشه نداشت.

13:7  برخی میان خارها افتاد. خارها نمو کردند و آنها را خفه نمودند.

13:8  امّا بقیة بذرها بر زمین نیکو افتاد و بار آورد: بعضی صد برابر، بعضی شصت و بعضی سی.

13:9  هر که گوش دارد، بشنود.»

13:10  آنگاه شاگردان نزد او آمده، پرسیدند: «چرا با این مردم با مَثَلها سخن می‌گویی؟»

13:11  او پاسخ داد: «درک اسرار پادشاهی آسمان به شما عطا شده، امّا به آنان عطا نشده است.

13:12  زیرا به آن که دارد، بیشتر داده خواهد شد تا بفراوانی داشته باشد، و از آن که ندارد، همان که دارد نیز گرفته خواهد شد.

13:13  از این‌‌رو با ایشان به مَثَلها سخن می‌گویم، زیرا: «می‌نگرند، امّا نمی‌بینند؛ گوش می‌کنند، امّا نمی‌شنوند و نمی‌فهمند.

13:14  نبوّت اِشَعْیا در مورد آنها تحقق می‌یابد که می‌گوید: « ‹به گوش خود خواهید شنید، امّا هرگز نخواهید فهمید؛ به چشم خود خواهید دید، امّا هرگز درک نخواهید کرد.

13:15  زیرا دل این قوم سخت شده، گوشهایشان سنگین گشته، و چشمان خود را بسته‌اند، تا مبادا با چشمانشان ببینند، و با گوشهایشان بشنوند و در دلهای خود بفهمند و بازگشت کنند و من شفایشان بخشم.›

13:16  امّا خوشا‌‌به‌‌حال چشمان شما که می‌بینند و گوشهای شما که می‌شنوند.

13:17  آمین، به شما می‌گویم که بسیاری از انبیا و پارسایان مشتاق بودند آنچه را شما می‌بینید، ببینند و ندیدند، و آنچه را شما می‌شنوید، بشنوند و نشنیدند.

13:18  «پس شما معنی مَثَل برزگر را بشنوید:

13:19  هنگامی که کسی کلام پادشاهی آسمان را می‌شنود امّا آن را درک نمی‌کند، آن شرور می‌آید و آنچه در دل او کاشته شده، می‌رباید. این همان بذری است که در راه کاشته شد.

13:20  و امّا بذری که بر زمین سنگلاخ افتاد کسی است که کلام را می‌شنود و بی‌درنگ آن را با شادی می‌پذیرد،

13:21  امّا چون در خود ریشه ندارد، تنها اندک زمانی دوام می‌آورد. ولی وقتی به‌‌سبب کلام، سختی یا آزاری بروز می‌کند، در دم می‌افتد.

13:22  بذری که در میان خارها کاشته شد، کسی است که کلام را می‌شنود، امّا نگرانیهای این دنیا و فریبندگی ثروت، آن را خفه می‌کند و بی‌ثمر می‌سازد.

13:23  امّا بذری که در زمین نیکو کاشته شد کسی است که کلام را می‌شنود و آن را می‌فهمد و بارور شده صد، شصت یا سی برابر ثمر می‌آورد.»

13:24  عیسی مَثَل دیگری نیز برایشان آورد: «پادشاهی آسمان همانند مردی است که در مزرعة خود بذرِ خوب پاشید.

13:25  امّا هنگامی که همه در خواب بودند، دشمن وی آمد و در میان گندم، علفِ سمّی کاشت و رفت.

13:26  چون گندم سبز شد و خوشه آورد، علف سمّی نیز ظاهر شد.

13:27  غلامان مالک مزرعه نزد او رفتند و گفتند: ‹آقا، مگر تو بذر خوب در مزرعه‌ات نکاشتی؟ پس علف سمّی از کجا آمد؟›

13:28  در جواب گفت: ‹این کارِ دشمن است.› غلامان از او پرسیدند: ‹آیا می‌خواهی برویم و آنها را جمع کنیم؟›

13:29  گفت: ‹نه! اگر بخواهید علفهای سمّی را جمع کنید، ممکن است گندم را نیز با آنها از ریشه بر‌‌کنید.

13:30  بگذارید هر دو تا فصل درو نمو کنند. در آن زمان به دروگران خواهم گفت که نخست علفهای سمّی را جمع کرده دسته کنند تا سوزانده شود، سپس گندمها را گرد آورده، به انبار من بیاورند.› »

13:31  عیسی برای آنها مَثَلی دیگر آورد: «پادشاهی آسمان همچون دانة خردلی است که کسی آن را گرفت و در مزرعه‌اش کاشت.

13:32  با اینکه دانة خردل از همة دانه‌ها کوچکتر است، امّا چون می‌روید بزرگتر از همة گیاهان باغ شده، به درختی بدل می‌شود، چندان‌‌که پرندگان آسمان آمده، در شاخه‌هایش آشیانه می‌سازند.»

13:33  سپس برایشان مَثَلی دیگر آورده، گفت: «پادشاهی آسمان همچون خمیرمایه‌ای است که زنی آن را بر‌‌گرفت و با مقدار زیادی آرد مخلوط کرد، تا تمام خمیر وَر آمد.»

13:34  عیسی همة این مطالب را با مَثَلها برای جماعت بیان کرد و بدون مَثَل به آنها هیچ نگفت.

13:35  این واقع شد تا کلام نبی به‌‌انجام رسد که گفته بود: «دهان خود را به مَثَلها خواهم گشود، و آنچه را که از آغاز جهان مخفی مانده است، بیان خواهم کرد.»

13:36  سپس عیسی جمعیت را ترک گفت و به خانه رفت. آنگاه شاگردانش نزد او آمدند و گفتند: «مَثَل علفهای سمّیِ مزرعه را برای ما شرح بده.»

13:37  او در پاسخ گفت: «شخصی که بذر خوب در مزرعه می‌کارد، پسر انسان است.

13:38  مزرعه، این جهان است؛ و بذر خوب، فرزندان پادشاهی آسمانند. علفهای سمّی، فرزندان آن شرورند؛

13:39  و دشمنی که آنها را می‌کارد، خودِ ابلیس است. فصل درو، پایان این عصر است؛ و دروگران، فرشتگانند.

13:40  همان‌‌گونه که علفهای سمّی را جمع کرده در آتش می‌سوزانند، در پایان این عصر نیز چنین خواهد شد.

13:41  پسر انسان فرشتگان خود را خواهد فرستاد و آنها هر چه را که در پادشاهی او باعث گناه می‌شود و نیز تمام بدکاران را جمع خواهند کرد

13:42  و آنها را در کورة آتش خواهند افکند، جایی که گریه و دندان به دندان ساییدن خواهد بود.

13:43  آنگاه پارسایان در پادشاهی پدر خود، همچون خورشید خواهند درخشید. هر که گوش دارد، بشنود.

13:44  «پادشاهی آسمان همچون گنجی است پنهان در دل زمین که شخصی آن را می‌یابد، سپس دوباره پنهانش می‌کند و از شادمانی می‌رود و آنچه دارد، می‌فروشد و آن زمین را می‌خرد.

13:45  «همچنین پادشاهی آسمان مانند تاجری است که جویای مرواریدهای گرانبهاست.

13:46  پس چون مروارید بسیار باارزشی می‌یابد، می‌رود و آنچه دارد، می‌فروشد و آن مروارید را می‌خرد.

13:47  «و باز پادشاهی آسمان مانند توری است که به دریا افکنده می‌شود و همه گونه ماهی داخل آن می‌گردند.

13:48  هنگامی که تور پر می‌شود، ماهیگیران آن را به ساحل می‌کشند. سپس می‌نشینند و ماهیهای خوب را در سبد جمع می‌کنند، امّا ماهیهای بد را دور می‌اندازند.

13:49  در پایان این عصر نیز چنین خواهد بود. فرشتگان خواهند آمد و بدکاران را از میان درستکاران بیرون خواهند کشید

13:50  و آنها را در کورة آتش خواهند افکند، جایی که گریه و دندان به دندان ساییدن خواهد بود.»

13:51  سپس پرسید: «آیا همة این مطالب را درک کردید؟» پاسخ دادند: «بله!»

13:52  عیسی فرمود: «پس، هر عالم دین که دربارة پادشاهی آسمان تعلیم گرفته باشد، همچون صاحب‌خانه‌ای است که از خزانة خود چیزهای نو و کهنه بیرون می‌آورد.»

13:53  چون عیسی این مَثَلها را به‌‌پایان رسانید، آن مکان را ترک گفت

13:54  و به شهر خود رفت و در کنیسه به تعلیم مردم پرداخت. مردم در شگفت شده، می‌پرسیدند: «این مرد چنین حکمت و قدرتِ انجام معجزات را از کجا کسب کرده است؟

13:55  مگر او پسر آن نجّار نیست؟ مگر نام مادرش مریم نیست؟ و برادرانش یعقوب و یوسف و شَمعون و یهودا نیستند؟

13:56  مگر همة خواهرانش در میان ما زندگی نمی‌کنند؟ پس این چیزها از کجا به این مرد رسیده است؟»

13:57  پس به‌‌نظرشان ناپسند آمد. امّا عیسی به آنان گفت: «نبی بی‌حرمت نباشد جز در دیار خود و خانة خویش!»

13:58  و در آنجا به‌‌علت بی‌ایمانی ایشان، معجزات زیادی نکرد.