FarHezareNoh - Matthew - 15

15:1  سپس گروهی از فَریسیان و علمای دین از اورشلیم نزد عیسی آمدند و گفتند:

15:2  «چرا شاگردان تو سنّت مشایخ را زیر پا می‌گذارند؟ آنها دستهای خود را پیش از خوردن نمی‌شویند!»

15:3  او در پاسخ گفت: «چرا شما خود برای حفظ سنّت خویش، حکم خدا را زیر پا می‌گذارید؟

15:4  زیرا خدا فرموده است: ‹پدر و مادر خود را گرامی دار› و نیز ‹هر که پدر یا مادر خود را ناسزا گوید، باید کشته شود.›

15:5  امّا شما می‌گویید اگر کسی به پدر یا مادرش بگوید: ‹هر کمکی که ممکن بود از من دریافت کنید، وقف خداست،›

15:6  در این صورت، دیگر بر او واجب نیست این‌‌گونه پدر خود را گرامی دارد. اینچنین شما برای حفظ سنّت خویش کلام خدا را باطل می‌شمارید.

15:7  ای ریاکاران! اِشَعْیا دربارة شما چه خوب پیشگویی کرد، آنگاه که گفت:

15:8  «‹این قوم با لبهای خود مرا حرمت می‌دارند، امّا دلشان از من دور است.

15:9  آنان بیهوده مرا عبادت می‌کنند، و تعلیمشان چیزی جز فرایض بشری نیست.›»

15:10  سپس آن جماعت را نزد خود فراخواند و گفت: «گوش فرادهید و بفهمید.

15:11  نه آنچه به دهان آدمی داخل می‌شود او را نجس می‌سازد، بلکه آنچه از دهان او بیرون می‌آید، آن است که آدمی را نجس می‌سازد.»

15:12  آنگاه شاگردان نزدش آمدند و گفتند: «آیا می‌دانی که فَریسیان با شنیدن سخنانت از تو بیزاری جسته‌اند؟»

15:13  عیسی پاسخ داد: «هر نهالی که پدر آسمانی من نکاشته باشد، ریشه‌کن خواهد شد.

15:14  آنها را به حال خود واگذارید. آنها راهنمایانی کورند. هر‌‌گاه کوری عصاکش کورِ دیگر شود، هر دو در چاه خواهند افتاد.»

15:15  پِطرُس گفت: «این مَثَل را برای ما شرح بده.»

15:16  عیسی پاسخ داد: «آیا شما نیز هنوز درک نمی‌کنید؟

15:17  آیا نمی‌دانید که هر چه به دهان داخل می‌شود، به شکم می‌رود و بعد دفع می‌شود؟

15:18  امّا آنچه از دهان بیرون می‌آید، از دل سرچشمه می‌گیرد، و این است آنچه آدمی را نجس می‌سازد.

15:19  زیرا از دل است که افکار پلید، قتل، زنا، بی‌عفتی، دزدی، شهادتِ دروغ و تهمت سرچشمه می‌گیرد.

15:20  اینهاست که شخص را نجس می‌سازد، نه غذا خوردن با دستهای ناشسته!»

15:21  عیسی آنجا را ترک گفت و در منطقة صور و صیدون کناره جست.

15:22  روزی زنی کنعانی از اهالی آنجا، نزدش آمد و فریادکنان گفت: «سرور من، ای پسر داوود، بر من رحم کن! دخترم دیوزده شده و سخت رنج می‌کشد.»

15:23  امّا عیسی هیچ پاسخ نداد، تا اینکه شاگردان پیش آمدند و از او خواهش کرده، گفتند: «او را مرخص فرما، زیرا فریادزنان از پی ما می‌آید.»

15:24  در پاسخ گفت: «من تنها برای گوسفندان گم‌گشتة بنی اسرائیل فرستاده شده‌ام.»

15:25  امّا آن زن آمد و در مقابل او زانو زد و گفت: «سرور من، مرا یاری کن!»

15:26  او در جواب گفت: «نان فرزندان را گرفتن و پیش سگان انداختن روا نیست.»

15:27  ولی زن گفت: «بله، سرورم، امّا سگان نیز از خرده‌هایی که از سفرة صاحبشان می‌افتد، می‌خورند!»

15:28  آنگاه عیسی گفت: «ای زن، ایمان تو عظیم است! خواهش تو برآورده شود!» در همان دم دختر او شفا یافت.

15:29  عیسی از آنجا عزیمت کرد و کنارة دریاچة جلیل را پیموده، به کوهسار رسید و در آنجا بنشست.

15:30  جمعیت انبوهی نزد او آمدند و با خود لنگان و کوران و مفلوجان و گنگان و بیماران دیگر را آورده، پیش پای عیسی گذاشتند و او ایشان را شفا بخشید.

15:31  مردم چون دیدند که گنگان سخن می‌گویند، مفلوجان تندرست می‌شوند، لنگان راه می‌روند و کوران بینا می‌گردند، در شگفت شده، خدای اسرائیل را ستایش کردند.

15:32  عیسی شاگردان خود را فراخواند و گفت: «دلم بر حال این مردم می‌سوزد، زیرا اکنون سه روز است که با منند و چیزی برای خوردن ندارند. نمی‌خواهم ایشان را گرسنه روانه کنم، بسا که در راه از پا در‌‌افتند.»

15:33  شاگردانش گفتند: «در این بیابان از کجا می‌توانیم نان کافی برای سیر کردن چنین جمعیتی فراهم آوریم؟»

15:34  پرسید: «چند نان دارید؟» گفتند: «هفت نان و چند ماهی کوچک.»

15:35  عیسی به مردم فرمود تا بر زمین بنشینند.

15:36  آنگاه هفت نان و چند ماهی را گرفت و پس از شکرگزاری، آنها را پاره کرده، به شاگردان خود داد و ایشان نیز به آن جماعت دادند.

15:37  همه خوردند و سیر شدند و شاگردان هفت زنبیل پر از خرده‌های باقی‌مانده گرد آوردند.

15:38  شمار کسانی که خوراک خوردند، غیر از زنان و کودکان، چهار هزار تن بود.

15:39  پس از آنکه عیسی مردم را مرخص کرد، سوار قایق شد و به ناحیة مَجْدَل رفت.