FarHezareNoh - Matthew - 5

5:1  چون عیسی آن جماعتها را دید، به کوهی بر‌‌آمد و بنشست. آنگاه شاگردانش نزد او آمدند

5:2  و او به تعلیم دادنشان آغاز کرد و گفت:

5:3  «خوشا‌‌به‌‌حال فقیرانِ در روح، زیرا پادشاهی آسمان از آن ایشان است.

5:4  خوشا‌‌به‌‌حال ماتمیان، زیرا آنان تسلی خواهند یافت.

5:5  خوشا‌‌به‌‌حال نرم‌‌خویان، زیرا آنان زمین را به‌‌میراث خواهند برد.

5:6  خوشا‌‌به‌‌حال گرسنگان و تشنگان عدالت، زیرا آنان سیر خواهند شد.

5:7  خوشا‌‌به‌‌حال رحیمان، زیرا بر آنان رحم خواهد شد.

5:8  خوشا‌‌به‌‌حال پاکدلان، زیرا آنان خدا را خواهند دید.

5:9  خوشا‌‌به‌‌حال صلح‌جویان، زیرا آنان فرزندان خدا خوانده خواهند شد.

5:10  خوشا‌‌به‌‌حال آنان که در راه پارسایی آزار می‌بینند، زیرا پادشاهی آسمان از آنِ ایشان است.

5:11  «خوشا‌‌به‌‌حال شما، آنگاه که مردم به‌‌خاطر من، شما را دشنام دهند و آزار رسانند و هر سخن بدی به‌‌دروغ علیه شما بگویند.

5:12  خوش باشید و شادی کنید زیرا پاداشتان در آسمان عظیم است. چرا که همین‌‌گونه پیامبرانی را که پیش از شما بودند، آزار رسانیدند.

5:13  «شما نمک جهانید. امّا اگر نمک خاصیتش را از دست بدهد، چگونه می‌توان آن را باز نمکین ساخت؟ دیگر به کاری نمی‌آید جز آنکه بیرون ریخته شود و پایمالِ مردم گردد.

5:14  «شما نور جهانید. شهری را که بر فراز کوهی بنا شده، نتوان پنهان کرد.

5:15  هیچ‌کس چراغ را نمی‌افروزد تا آن را زیر کاسه‌ای بنهد، بلکه آن را بر چراغدان می‌گذارد تا نورش بر همة آنان که در خانه‌اند، بتابد.

5:16  پس بگذارید نور شما بر مردم بتابد تا کارهای نیکتان را ببینند و پدر شما را که در آسمان است، بستایند.

5:17  «گمان مبرید که آمده‌ام تا تورات و نوشته‌های پیامبران را نسخ کنم؛ نیامده‌ام تا آنها را نسخ کنم، بلکه آمده‌ام تا تحققشان بخشم.

5:18  زیرا آمین، به شما می‌گویم، تا آسمان و زمین از میان نرود، نقطه یا همزه‌ای از تورات هرگز از میان نخواهد رفت، تا اینکه همه به انجام رسد.

5:19  پس هر که یکی از کوچکترینِ این احکام را بشکند و به دیگران نیز چنین بیاموزد، در پادشاهیِ آسمان، کوچکترین به‌‌شمار خواهد آمد. امّا هر که این احکام را اجرا کند و آنها را به دیگران بیاموزد، او در پادشاهیِ آسمان بزرگ خوانده خواهد شد.

5:20  زیرا به شما می‌گویم، تا پارسایی شما برتر از پارسایی فَریسیان و علمای دین نباشد، هرگز به پادشاهی آسمان راه نخواهید یافت.

5:21  «شنیده‌اید که به پیشینیان گفته شده، ‹قتل مکن، و هر که قتل کند، سزاوار محاکمه خواهد بود.›

5:22  امّا من به شما می‌گویم، هر که بر برادر خود خشم گیرد، سزاوار محاکمه است؛ و هر که به برادر خود ‹راقا› گوید، سزاوار محاکمه در حضور شوراست؛ و هر که به برادر خود احمق گوید، سزاوار آتش جهنم بُوَد.

5:23  پس اگر هنگام تقدیم هدیه‌ات بر مذبح، به‌‌یاد آوردی که برادرت از تو شکایتی دارد،

5:24  هدیه‌ات را بر مذبح واگذار و نخست برو و با برادر خود آشتی کن و سپس بیا و هدیه‌ات را تقدیم نما.

5:25  با شاکیِ خود که تو را به محکمه می‌برد، تا هنوز با وی در راه هستی، صلح کن، مبادا تو را به قاضی سپارد و قاضی تو را تحویل نگهبان دهد و به زندان بیفتی.

5:26  آمین، به تو می‌گویم که تا شاهی آخر را نپردازی، از زندان به‌‌در نخواهی آمد.

5:27  «شنیده‌اید که گفته شده، ‹زنا مکن.›

5:28  امّا من به شما می‌گویم، هر که با شهوت به زنی بنگرد، همان دم در دل خود با او زنا کرده است.

5:29  پس اگر چشم راستت تو را می‌لغزاند، آن را به‌‌در آر و دور افکن، زیرا تو را بهتر آن است که عضوی از اعضایت نابود گردد تا آن که تمام بدنت به دوزخ افکنده شود.

5:30  و اگر دست راستت تو را می‌لغزاند، آن را قطع کن و دور افکن، زیرا تو را بهتر آن است که عضوی از اعضایت نابود گردد تا آن که تمام بدنت به دوزخ افکنده شود.

5:31  «همچنین گفته شده که ‹هر که زن خود را طلاق دهد، باید به او طلاقنامه‌ای بدهد.›

5:32  امّا من به شما می‌گویم، هر که زن خود را جز به‌‌علت خیانت در زناشویی طلاق دهد، باعث زناکار شدن او می‌گردد؛ و هر که زن طلاق داده شده را به زنی بگیرد، زنا می‌کند.

5:33  «و باز شنیده‌اید که به پیشینیان گفته شده، ‹سوگند خود را مشکن، بلکه به سوگندهای خود به خدا وفا کن.›

5:34  امّا من به شما می‌گویم، هرگز سوگند مخورید، نه به آسمان، زیرا که تخت پادشاهی خداست،

5:35  و نه به زمین، چون کرسی زیر پای اوست، و نه به اورشلیم، زیرا که شهر آن پادشاه بزرگ است.

5:36  و به سر خود نیز سوگند مخور، زیرا حتی مویی را سفید یا سیاه نمی‌توانی کرد.

5:37  پس ‹بله› شما همان ‹بله› باشد و ‹نه› شما ‹نه›، زیرا افزون بر این، شیطانی است.

5:38  «نیز شنیده‌اید که گفته شده، ‹چشم به عوض چشم و دندان به عوض دندان.›

5:39  امّا من به شما می‌گویم، در برابر شخص شرور نایستید. اگر کسی به گونة راست تو سیلی زند، گونة دیگر را نیز به سوی او بگردان.

5:40  و هر‌‌گاه کسی بخواهد تو را به محکمه کشیده، قبایت را از تو بگیرد، عبایت را نیز به او واگذار.

5:41  اگر کسی مجبورت کند یک میل با او بروی، دو میل همراهش برو.

5:42  اگر کسی از تو چیزی بخواهد، به او بده و از کسی که از تو قرض خواهد، روی مگردان.

5:43  «شنیده‌اید که گفته شده، ‹همسایه‌ات را دوست بدار و با دشمنت دشمنی کن.›

5:44  امّا من به شما می‌گویم دشمنان خود را دوست بدارید و برای آنان که به شما آزار می‌رسانند، دعای خیر کنید،

5:45  تا پدر خود را که در آسمان است، فرزندان باشید. زیرا او آفتاب خود را بر بدان و نیکان می‌تاباند و باران خود را بر پارسایان و بدکاران می‌باراند.

5:46  اگر تنها آنان را دوست بدارید که شما را دوست می‌دارند، چه پاداشی خواهید داشت؟ آیا حتی خراجگیران چنین نمی‌کنند؟

5:47  و اگر تنها برادران خود را سلام گویید، چه برتری بر دیگران دارید؟ مگر حتی بت‌پرستان چنین نمی‌کنند؟

5:48  پس شما کامل باشید چنانکه پدر آسمانی شما کامل است.