ABPGRK - Proverbs - 20

20:1  ακόλαστον οίνος και υβριστικόν μέθη πας δε ο λυμαινόμενος ουκ έσται σοφός

20:2  ου διαφέρει απειλή βασιλέως θυμού λέοντος ο δε παροξύνων αυτόν και επιμιγνύμενος αμαρτάνει εις την εαυτού ψυχήν

20:3  δόξα ανδρί αποστρέφεσθαι λοιδορίας πας δε άφρων τοιούτοις συμπλέκεται

20:4  ονειδιζόμενος οκνηρός ουκ αισχύνεται ωσαύτως και ο δανειζόμενος σίτον εν αμητώ

20:5  ύδωρ βαθύ βουλή εν καρδία ανδρός ανήρ δε φρόνιμος εξαντλήσει αυτήν

20:6  μέγα άνθρωπος και τίμιον ανήρ ελεήμων άνδρα δε πιστόν έργον ευρείν

20:7  ος αναστρέφεται άμωμος εν δικαιοσύνη μακαρίους τους παίδας αυτού καταλείψει

20:8  όταν βασιλεύς δίκαιος καθίση επί θρόνου ουκ εναντιούται εν οφθαλμοίς αυτού παν πονηρόν

20:9  τις καυχήσεται αγνήν έχειν την καρδίαν η τις παρρήσιασεται καθαρός είναι από αμαρτιών

20:10  στάθμιον μέγα και μικρόν και μέτρα δισσά ακάθαρτα ενώπιον κυρίου και αμφότερα και ο ποιών αυτά

20:11  εν τοις επιτηδεύμασι αυτού συμποδισθήσεται νεανίσκος μετά οσίου και ευθεία η οδός αυτού

20:12  ους ακούει και οφθαλμός ορά κυρίου έργα και αμφότερα

20:13  μη αγάπα καταλαλείν ίνα μη εξαρθής διάνοιξον δε τους οφθαλμούς σου και εμπλήσθητι άρτων

20:14  κακόν κακόν λέγει ο αγοράζων και ως απέλθη τότε καυχήσεται

20:15  εστι χρυσός και πλήθος λίθων πολυτελών και σκεύη έντιμα χείλη συνέσεως

20:16  αφελού το ιμάτιον του εγγυώντος αντί αλλοτρίου και αντί αλλοτρίας λάβε ενέχυρον παρ΄ αυτού

20:17  ηδύς ανθρώπω άρτος ψεύδους και έπειτα εμπλησθήσεται το στόμα αυτού χαλίκων

20:18  διαλογισμοί εν βουλή στερεώνται κυβερνήσεσι δε γίνεται πόλεμος

20:19  ο ανακαλύπτων βουλάς εν συνεδρίω πορεύεται δίγλωσσος και μετά πλαντύνοντος τα εαυτού μη μίχθητι χείλη

20:20  κακολογούντος πατέρα η μητέρα σβεσθήσεται λαμπτήρ αι δε κόραι των οφθαλμών αυτού όψονται σκότος

20:21  μερίς επισπουδαζομένη εν πρώτοις εν τοις τελευταίοις ουκ ευλογηθήσεται

20:22  μη είπης τίσομαι τον εχθρόν αλλ΄ υπόμεινον τον κύριον ίνα σοι βοηθήση

20:23  βδέλυγμα κυρίω δίσσον στάθμιον και ζυγός δόλιος ου καλόν ενώπιον αυτού

20:24  παρά κυρίου ευθύνεται τα διαβήματα ανδρί θνητός δε πως αν νοήσαι τας οδούς αυτού

20:25  παγίς ανδρί ταχύ τι των ιδίων αγιάσαι μετά γαρ το εύξασθαι μετανοείν γίνεται

20:26  λικμήτωρ ασεβών βασιλεύς σοφός και επιβαλεί αυτοίς τροχόν

20:27  φως κυρίου πνοή ανθρώπων ος ερευνά ταμιεία κοιλίας

20:28  ελεημοσύνη και αλήθεια φυλακή βασιλεί και περικυκλώσουσιν εν δικαιοσύνη τον θρόνον αυτού

20:29  κόσμος νεανίαις σοφία δόξα δε πρεσβυτέρων πολιαί

20:30  υπώπια και συντρίμματα συναντά κακοίς πληγαί δε εις ταμιεία κοιλίας