PolUGdanska - Psalms - 50

50:1  Bóg nad bogami, Pan, przemówił i wezwał ziemię od wschodu słońca aż do jego zachodu.

50:2  Z Syjonu, doskonałego piękna, zajaśniał Bóg.

50:3  Nasz Bóg przyjdzie i nie będzie milczał; ogień będzie trawił przed nim, a wokół niego powstanie potężna burza.

50:4  Wezwie z góry niebiosa i ziemię, aby sądzić swój lud:

50:5  Zgromadźcie mi moich świętych, którzy zawarli ze mną przymierze przez ofiarę.

50:6  Wtedy niebiosa ogłoszą jego sprawiedliwość, bo sam Bóg jest sędzią. Sela.

50:7  Słuchaj, mój ludu, a będę mówił; słuchaj, Izraelu, a będę świadczył przeciw tobie: Ja jestem Bogiem, twoim Bogiem.

50:8  Nie będę cię ganił za twoje ofiary ani za twoje całopalenia, które są zawsze przede mną.

50:9  Nie przyjmę cielca z twojego domu ani kozłów z twoich zagród.

50:10  Do mnie bowiem należy wszelkie zwierzę leśne i tysiące bydła na górach.

50:11  Znam wszelkie ptactwo górskie i moje są zwierzęta polne.

50:12  Gdybym był głodny, nie mówiłbym ci o tym, bo mój jest świat i wszystko, co go napełnia.

50:13  Czyż będę jadł mięso wołów albo pił krew kozłów?

50:14  Ofiaruj Bogu dziękczynienie i spełnij swoje śluby wobec Najwyższego;

50:15  I wzywaj mnie w dniu utrapienia; wtedy cię wybawię, a ty mnie uwielbisz.

50:16  Lecz do niegodziwego Bóg mówi: Po co ogłaszasz moje prawa i masz na ustach moje przymierze;

50:17  Skoro nienawidzisz karności i rzucasz za siebie moje słowa?

50:18  Gdy widzisz złodzieja, pochwalasz go, i zadajesz się z cudzołożnikami.

50:19  Pozwalasz swym ustom źle mówić, a twój język knuje podstępy.

50:20  Siedzisz i mówisz przeciwko twemu bratu, obmawiasz syna swej matki.

50:21  To czyniłeś, a ja milczałem; sądziłeś, że jestem do ciebie podobny, ale będę cię napominał i postawię ci to przed oczy.

50:22  Zrozumcie to teraz wy, którzy zapominacie o Bogu, bym was nie rozszarpał, a nie byłoby nikogo, kto by was ocalił.

50:23  Kto mi ofiaruje chwałę, ten oddaje mi cześć; a temu, kto chodzi prostą drogą, ukażę Boże zbawienie.