VulgConte - Romans - 9

9:1  Veritatem dico in Christo, non mentior: testimonium mihi perhibente conscientia mea in Spiritu Sancto:

9:2  quoniam tristitia mihi magna est, et continuus dolor cordi meo.

9:3  Optabam enim ego ipse anathema esse a Christo pro fratribus meis, qui sunt cognati mei secundum carnem,

9:4  qui sunt Israelitæ, quorum adoptio est filiorum, et gloria, et testamentum, et legislatio, et obsequium, et promissa:

9:5  quorum patres, et ex quibus est Christus secundum carnem, qui est super omnia Deus benedictus in sæcula. Amen.

9:6  Non autem quod exciderit verbum Dei. Non enim omnes qui ex Israel sunt, ii sunt Israelitæ:

9:7  neque qui semen sunt Abrahæ, omnes filii: sed in Isaac vocabitur tibi semen:

9:8  id est, non qui filii carnis, hi filii Dei: sed qui filii sunt promissionis, æstimantur in semine.

9:9  Promissionis enim verbum hoc est: Secundum hoc tempus veniam: et erit Saræ filius.

9:10  Non solum autem illa: sed et Rebecca ex uno concubitu habens, Isaac patris nostri.

9:11  Cum enim nondum nati fuissent, aut aliquid boni egissent, aut mali, (ut secundum electionem propositum Dei maneret)

9:12  non ex operibus, sed ex vocante dictum est ei: Quia maior serviet minori,

9:13  sicut scriptum est: Iacob dilexi, Esau autem odio habui.

9:14  Quid ergo dicemus? Numquid iniquitas apud Deum? Absit.

9:15  Moysi enim dicit: Miserebor cuius misereor: et misericordiam præstabo cuius miserebor.

9:16  Igitur non volentis, neque currentis, sed miserentis est Dei.

9:17  Dicit enim Scriptura Pharaoni: Quia in hoc ipsum excitavi te, ut ostendam in te virtutem meam: et ut annuncietur nomen meum in universa terra.

9:18  Ergo cuius vult miseretur, et quem vult indurat.

9:19  Dicis itaque mihi: Quid adhuc queritur? Voluntati enim eius quis resistit?

9:20  O homo, tu quis es, qui respondeas Deo? Numquid dicit figmentum ei, qui se finxit: Quid me fecisti sic?

9:21  An non habet potestatem figulus luti ex eadem massa facere aliud quidem vas in honorem, aliud vero in contumeliam?

9:22  Quod si Deus volens ostendere iram, et notum facere potentiam suam, sustinuit in multa patientia vasa iræ, apta in interitum,

9:23  ut ostenderet divitias gloriæ suæ in vasa misericordiæ, quæ præparavit in gloriam.

9:24  Quos et vocavit nos non solum ex Iudæis, sed etiam in Gentibus,

9:25  sicut in Osee dicit: Vocabo non plebem meam, plebem meam: et non dilectam, dilectam: et non misericordiam consecutam, misericordiam consecutam.

9:26  Et erit: in loco, ubi dictum est eis: Non plebs mea vos: ibi vocabuntur filii Dei vivi.

9:27  Isaias autem clamat pro Israel: Si fuerit numerus filiorum Israel tamquam arena maris, reliquiæ salvæ fient.

9:28  Verbum enim consummans, et abbrevians in æquitate: quia verbum breviatum faciet Dominus super terram:

9:29  et sicut prædixit Isaias: Nisi Dominus Sabaoth reliquisset nobis semen, sicut Sodoma facti essemus, et sicut Gomorrha similes fuissemus.

9:30  Quid ergo dicemus? Quod gentes, quæ non sectabantur iustitiam, apprehenderunt iustitiam: iustitiam autem, quæ ex fide est.

9:31  Israel vero sectando legem iustitiæ, in legem iustitiæ non pervenit.

9:32  Quare? Quia non ex fide, sed quasi ex operibus: offenderunt enim in lapidem offensionis,

9:33  sicut scriptum est: Ecce pono in Sion lapidem offensionis, et petram scandali: et omnis, qui credit in eum, non confundetur.