ABPGRK - Job - 9

9:1  υπολαβών δε Ιωβ λέγει

9:2  επ΄ αληθείας οίδα ότι ούτως εστί πως γαρ έσται δίκαιος βροτός παρά κυρίω

9:3  εάν γαρ βούληται κριθήναι αυτώ ου μη υπακούση αυτώ ίνα μη αντείπη προς ένα λόγον αυτού εκ χιλιών

9:4  σοφός γαρ εστι διανοία κραταιός τε και μέγας τις σκληρός γενόμενος εναντίον αυτού και ειρήνευσεν

9:5  ο παλαιών όρη και ουκ οίδασιν ο καταστρέφων αυτά οργή

9:6  ο σείων την υπ΄ ουρανόν εκ θεμελίων οι δε στύλοι αυτής σαλεύονται

9:7  ο λέγων τω ηλίω και ουκ ανατέλλει κατά δε άστρων κατασφραγίζει

9:8  ο τανύσας τον ουρανόν μόνος και περιπατών ως επ΄ εδάφους επί θαλάσσης

9:9  ο ποιών Πλειάδα και Έσπερον και Αρκτούρον και ταμεία νότου

9:10  ο ποιών μεγάλα και ανεξιχνίαστα ένδοξά τε και εξαίσια ων ουκ έστιν αριθμός

9:11  εάν υπερβή με ου μη ίδω και εάν παρέλθη με ουδ΄ ως έγνων

9:12  εάν απαλλάξη τις αποστρέψει η τις ερεί αυτώ τι εποίησας

9:13  ο θεός ου αναπόστρεπτος η οργή υπ΄ αυτού δε εκάμφθησαν κήτη τα υπ΄ ουρανόν

9:14  εάν δε μου υπακούσεται η διακρίνει τα ρήματά μου

9:15  εάν τε γαρ δίκαιος ω ουκ εισακούσεταί μου του κρίματος αυτού δεηθήσομαι

9:16  εάν δε καλέσω και υπακούση ου πιστεύω ότι εισακήκοέ μου της φωνής

9:17  μη γνόφω με εκτρίψη πολλά δε μου τα συντρίμματα πεποίηκε διακενής

9:18  ουκ εά γαρ με αναπνεύσαι ενέπλησε δε με πικρίας

9:19  ότι μεν γαρ ισχύϊ κρατεί τις ουν κρίματι αυτού αντιστήσεται

9:20  εάν δε ω δίκαιος το στόμα μου ασεβήσει εάν δε ω άμεμπτος σκολιός αποβήσομαι

9:21  είτε γαρ ησέβησα ουκ οίδα τη ψυχή πλην αφαίρειταί μου η ζωή

9:22  διό είπον μέγαν και δυνάστην απολλύει η οργή

9:23  ότι φαύλοι εν θανάτω εξαισίω αλλά δίκαιοι καταγελώνται

9:24  παραδέδονται γαρ εις χείρας ασεβούς πρόσωπα κριτών αυτής συγκαλύπτει ει δε μη αυτός τις εστίν

9:25  ο δε βίος μου εστίν ελαφρότερος δρομέως απέδρασαν και ουκ είδοσαν

9:26  η και έστι ναυσίν ίχνος οδού η αετού πετομένου ζητούντος βοράν

9:27  εάν τε γαρ είπω επιλήσομαι λαλών συγκύψας τω προσώπω στενάξω

9:28  σείομαι πάσι τοις μέλεσιν οίδα γαρ ότι ουκ αθώόν με εάσεις

9:29  επειδή δε ειμί ασεβής εις τι τούτο μάτην κοπιώ

9:30  εάν γαρ απολούσωμαι χιόνι και αποκαθάρωμαι χερσί καθαραίς

9:31  ικανώς εν ρύπω με έβαψας εβδελύξατο δε με η στολή

9:32  ου γαρ ει άνθρωπος κατ΄ εμέ ω αντικρινούμαι ίνα έλθωμεν ομοθυμαδόν εις κρίσιν

9:33  είγε ην ο μεσίτης ημών και ελέγχων και διακούων αμαμέσον αμφοτέρων

9:34  απαλλαξάτω απ΄ εμού την ράβδον ο δε φόβος αυτού μη με στροβείτω

9:35  και ου μη φοβηθώ αλλά λαλήσω ου γαρ ούτως συνεπίσταμαι