NorSMB - John - 13

13:1  Det var straks fyre påskehøgtidi: Jesus visste at hans time var komen då han skulde fara burt frå denne verdi og heim til Faderen, og som han hadde elska sine eigne, som var i verdi, so elska han deim til enden.

13:2  Då dei heldt kveldverd, og djevelen alt hadde skote det i hugen på Judas Simonsson Iskariot at han skulde svika honom,

13:3  og då Jesus visste at Faderen hadde gjeve alt i hans hender, og at han var komen frå Gud og gjekk til Gud,

13:4  so reiser han seg frå bordet og legg av seg kjolen sin, og tek eit handklæde og batt um seg;

13:5  so slær han vatn i vaskarfatet og tok til å två føterne åt læresveinarne og turka dei med handklædet som han hadde bunde kring livet.

13:6  Han kjem då til Simon Peter, og han segjer til honom: «Herre, tvær du mine føter?»

13:7  Jesus svara honom so: «Kva det er eg gjer, veit du ikkje no, men du skal skyna det sidan.»

13:8  «Aldri i verdi skal du två mine føter,» segjer Peter. «Dersom eg ikkje tvær deg, hev du ingen ting i hop med meg,» svara Jesus.

13:9  Simon Peter segjer til honom: «Herre, ikkje berre føterne, men henderne og hovudet med!»

13:10  «Den som hev lauga seg, treng ikkje två anna enn føterne; elles er han heiltupp rein,» segjer Jesus; «og de er reine, men ikkje alle.»

13:11  Han visste kven som skulde svika honom; difor var det han sagde: «De er ’kje reine alle.»

13:12  Då han no hadde tvege føterne deira og teke på seg kjolen sin og sett seg til bords att, sagde han til deim: «Skynar de kva det er eg hev gjort med dykk?

13:13  De kallar meg «Meister» og «Herre,» og det segjer sant; for det er eg.

13:14  Hev no eg, herren og meisteren, tvege føterne dykkar, so lyt de og två føterne åt kvarandre.

13:15  Det er eit mynster eg hev synt dykk; som eg gjorde med dykk, so skal de og gjera.

13:16  Det segjer eg dykk for visst og sant: Ein tenar er ikkje større enn herren sin, og ein ærendsvein er ikkje større enn den som hev sendt honom.

13:17  Veit de det, so er de sæle, so sant de gjer etter det.

13:18  Eg talar ikkje um dykk alle; eg veit kven eg valde ut; men det var so Skrifti skulde sannast: «Den som et mitt brød, hev lyft sin hæl imot meg.»

13:19  Eg segjer dykk det alt no, fyrr det hev hendt, so de, når det hender, skal tru at eg er den eg er.

13:20  Det segjer eg dykk for visst og sant: Den som tek imot ein eg sender, tek imot meg, og den som tek imot meg, tek imot den som sende meg.»

13:21  Då Jesus hadde sagt det, vart han uppøst i åndi, og sagde sterkt og ålvorsamt: «Det segjer eg dykk for visst og sant: Ein av dykk kjem til å svika meg!»

13:22  Læresveinarne såg på kvarandre og kunde ikkje skyna kven det var han meinte.

13:23  Ein av læresveinarne - den som Jesus elska - sat ved hans høgre sida.

13:24  Honom gjer Simon Peter eit teikn til, og segjer til honom: «Seg kven det er han meiner!»

13:25  Han bøygde seg då næmare innåt Jesus, og segjer til honom: «Herre, kven er det?»

13:26  «Det er han som eg gjev den biten eg no duppar i fatet,» svara Jesus. So duppar han biten, og tek og gjev honom til Judas Simonsson Iskariot.

13:27  Og då han hadde fenge biten, då for Satan i honom. So segjer Jesus til honom: «Gjer det snart, det du vil gjera!»

13:28  Men ingen av deim som sat med til bords, skyna kva han meinte med det han sagde til honom.

13:29  Sidan det var Judas som hadde kassa, tenkte sume at Jesus vilde segja som so: «Kjøp det me treng til høgtidi!» eller at han skulde gjeva noko til dei fatige.

13:30  Med det same Judas hadde teke mot biten, gjekk han ut. Det var natt.

13:31  Då han var gjengen, sagde Jesus: «No er Menneskjesonen herleggjord, og Gud er herleggjord i honom.

13:32  Er Gud herleggjord i honom, so skal Gud og herleggjera honom i seg sjølv, og han skal herleggjera honom snart.

13:33  Berre ei liti stund er eg endå hjå dykk, borni mine. De kjem til å leita etter meg, og som eg sagde til jødarne: «Dit eg gjeng, kann ikkje de koma,» so segjer eg no til dykk og.

13:34  Eit nytt bod gjev eg dykk: at de skal elska kvarandre; liksom eg hev elska dykk, so skal de og elska kvarandre.

13:35  På det skal alle skyna at de er mine læresveinar - på det at de hev kjærleik til kvarandre.»

13:36  Simon Peter segjer til honom: «Herre, kvar gjeng du av?» Jesus svara: «Dit eg gjeng, kann du ikkje fylgja meg no, men du skal fylgja meg sidan.»

13:37  «Kvi kann eg ikkje fylgja deg straks, Herre?» segjer Peter; «eg vil gjeva mitt liv for deg!»

13:38  «Vil du gjeva ditt liv for meg?» svara Jesus; «det segjer eg deg for visst og sant: Hanen skal ikkje gala fyrr du hev avneitta meg tri gonger.»