PolUGdanska - Proverbs - 6

6:1  Synu mój, jeśli poręczyłeś za swego bliźniego i dałeś porękę za obcego;

6:2  Związałeś się słowami ust twoich, schwytany jesteś mową twoich ust.

6:3  Uczyń więc tak, synu mój, uwolnij się, gdy wpadłeś w ręce swego bliźniego; idź, upokórz się i nalegaj na twego bliźniego.

6:4  Nie daj snu swoim oczom i nie pozwól powiekom drzemać.

6:5  Uwolnij się jak sarna z rąk myśliwego i jak ptak z ręki ptasznika.

6:6  Idź do mrówki, leniwcze, przypatrz się jej drogom i bądź mądry;

6:7  Chociaż nie ma ona wodza ani przełożonego, ani pana;

6:8  To w lecie przygotowuje swój pokarm i gromadzi w żniwa swą żywność.

6:9  Jak długo będziesz leżał, leniwcze? Kiedy wstaniesz ze swego snu?

6:10  Jeszcze trochę snu, trochę drzemania, trochę założenia rąk, aby zasnąć;

6:11  A twoje ubóstwo przyjdzie jak podróżny i twój niedostatek jak mąż uzbrojony.

6:12  Człowiek nikczemny i niegodziwy chodzi z przewrotnością na ustach;

6:13  Mruga swymi oczyma, mówi swymi nogami, wskazuje swymi palcami;

6:14  Przewrotność jest w jego sercu, stale knuje zło i sieje niezgodę.

6:15  Dlatego nagle spadnie na niego nieszczęście; nagle zostanie złamany i pozbawiony ratunku.

6:16  Jest sześć rzeczy, których nienawidzi Pan, siedem budzi w nim odrazę:

6:17  Wyniosłe oczy, kłamliwy język i ręce, które przelewają krew niewinną;

6:18  Serce, które knuje złe myśli; nogi, które spiesznie biegną do zła;

6:19  Fałszywy świadek, który mówi kłamstwa, i ten, który sieje niezgodę między braćmi.

6:20  Synu mój, strzeż przykazania twego ojca i nie odrzucaj prawa twojej matki.

6:21  Przywiąż je na zawsze do serca twego i zawieś je sobie na szyi.

6:22  Gdy będziesz chodził, poprowadzi cię; gdy zaśniesz, strzec cię będzie, a gdy się obudzisz, będzie mówić do ciebie;

6:23  Bo przykazanie jest pochodnią, prawo światłością, a upomnienia do karności są drogą życia;

6:24  Aby cię strzegły przed złą kobietą i przed gładkim językiem obcej kobiety.

6:25  Nie pożądaj w twoim sercu jej piękności i niech cię nie łowi swymi powiekami.

6:26  Bo dla kobiety nierządnej zubożeje człowiek o kawałek chleba, a żona cudzołożna czyha na cenne życie.

6:27  Czy może ktoś wziąć ogień w zanadrze, a jego szaty się nie spalą?

6:28  Czy może ktoś chodzić po rozżarzonych węglach, a jego nogi się nie poparzą?

6:29  Tak ten, kto wchodzi do żony swego bliźniego; ktokolwiek ją dotknie, nie będzie bez winy.

6:30  Nie pogardza się złodziejem, jeśli kradnie, by nasycić swoją duszę, będąc głodnym;

6:31  Ale jeśli go złapią, zwróci siedmiokrotnie albo odda cały dobytek swego domu.

6:32  Lecz kto cudzołoży z kobietą, jest pozbawiony rozsądku; kto tak robi, gubi swoją duszę.

6:33  Znajdzie chłostę i wstyd, a jego hańba nie będzie zmazana.

6:34  Bo zazdrość rozpala gniew mężczyzny i nie będzie pobłażał w dniu zemsty.

6:35  Nie będzie miał względu na żaden okup i nie przyjmie darów, choćbyś najwięcej mu dawał.