PolUGdanska - Psalms - 139

139:1  Panie, przeniknąłeś mnie i znasz mnie.

139:2  Wiesz, kiedy siedzę i wstaję, z daleka znasz moje myśli.

139:3  Otaczasz moją ścieżkę i spoczynek, wszystkie moje drogi są ci znane.

139:4  Zanim na moim języku pojawi się słowo, ty, Panie, już je znasz.

139:5  Otaczasz mnie z tyłu i z przodu i położyłeś na mnie twoją rękę.

139:6  Zbyt cudowna jest dla mnie twoja wiedza; jest wzniosła, nie mogę jej pojąć.

139:7  Dokąd ujdę przed twoim duchem? Dokąd ucieknę przed twoim obliczem?

139:8  Jeśli wstąpię do nieba, jesteś tam; jeśli przygotuję sobie posłanie w piekle, tam też jesteś.

139:9  Gdybym wziął skrzydła zorzy porannej, aby zamieszkać na krańcu morza;

139:10  I tam twoja ręka prowadziłaby mnie i twoja prawica by mnie podtrzymała.

139:11  Jeśli powiem: Na pewno zakryją mnie ciemności, to i noc będzie dokoła mnie światłem.

139:12  Nawet ciemność nic przed tobą nie skryje, dla ciebie noc świeci jak dzień, ciemność jest jak światłość.

139:13  Ty bowiem panujesz nad moimi nerkami; okryłeś mnie w łonie mojej matki.

139:14  Wysławiam cię, bo zostałem stworzony w sposób zadziwiający i cudowny; przedziwne są twoje dzieła, a moja dusza zna je bardzo dobrze.

139:15  Żadna moja kość nie była zakryta przed tobą, gdy zostałem stworzony w skrytości i misternie złożony w głębiach ziemi.

139:16  Twoje oczy widziały niedoskonały płód mego ciała; w twojej księdze są zapisane wszystkie moje członki i dni, w które były kształtowane, gdy jeszcze żadnego z nich nie było.

139:17  Jak drogie są dla mnie twoje myśli, Boże! Jak wielka jest ich liczba!

139:18  Gdybym chciał je zliczyć, byłoby ich więcej niż piasku; gdy się budzę, jeszcze jestem z tobą.

139:19  Zgładzisz, Boże, niegodziwego; niech odstąpią ode mnie ludzie krwawi;

139:20  Którzy mówią obrzydliwości przeciwko tobie, twoi wrogowie nadaremnie biorą twoje imię.

139:21  Czy nie nienawidzę tych, Panie, którzy nienawidzą ciebie? I nie brzydzę się tymi, którzy przeciwko tobie powstają?

139:22  Nienawidzę ich pełnią nienawiści i mam ich za wrogów.

139:23  Przeniknij mnie, Boże, i poznaj moje serce; wypróbuj mnie i poznaj moje myśli;

139:24  I zobacz, czy jest we mnie droga nieprawości, a prowadź mnie drogą wieczną.