FarHezareNoh - Romans - 11

11:1  پس می‌پرسم: آیا خدا قوم خود را رد کرده است؟ هرگز؛ زیرا من خود یک اسرائیلی‌ام، از نسل ابراهیم و از قبیلة بنیامین.

11:2  خدا قوم خود را که از پیش شناخت، رد نکرده است. آیا نمی‌دانید کتاب دربارة الیاس چه می‌گوید؟ دربارة اینکه او چگونه از دست قوم اسرائیل نزد خدا استغاثه کرد و گفت:

11:3  «خداوندا، ایشان پیامبران تو را کشته و مذبح‌های تو را ویران کرده‌اند. تنها من باقی مانده‌ام و اکنون قصد جان مرا نیز دارند.»

11:4  امّا پاسخ خدا به او چه بود؟ اینکه «من برای خود هفت هزار تن را نگاه داشته‌ام که در برابر بَعْل زانو نزده‌اند.»

11:5  به همین‌‌سان، در زمان حاضر نیز باقی‌ماندگانی هستند که از راه فیض انتخاب شده‌اند.

11:6  امّا اگر از راه فیض باشد، دیگر بر پایة اعمال نیست؛ وگرنه فیض دیگر فیض نیست.

11:7  پس چه نتیجه می‌گیریم؟ اینکه اسرائیل آنچه را مشتاقانه در پی کسبش بود، به‌‌دست نیاورد. امّا برگزیدگان به‌‌دست آوردند و دیگران به سختدلی دچار شدند.

11:8  چنانکه نوشته شده است: «تا به امروز خدا روح رخوت به آنان داد و چشمانی که نتوانند ببینند و گوشهایی که نتوانند بشنوند.»

11:9  و داوود می‌گوید: «سفرة ایشان برایشان دام و تله باشد و به سنگ لغزش و مکافات بدل گردد.

11:10  چشمانشان تار شود تا نتوانند ببینند و کمرهایشان همواره خمیده گردد.»

11:11  باز می‌پرسم: آیا لغزیدند تا برای همیشه بیفتند؟ هرگز! بلکه با نافرمانی آنان، غیریهودیان از نجات بهره‌مند شدند، تا در قوم اسرائیل غیرت پدید آید.

11:12  امّا اگر نافرمانی آنها باعث غنای جهان گشت و شکستشان باعث غنای غیریهودیان، کامل شدن تعدادشان چه نتایج بس عظیمتری در پی خواهد داشت؟

11:13  روی سخنم با شما غیریهودیان است. از آنجا که رسول غیریهودیانم، به خدمت خود بسیار می‌بالم،

11:14  با این امید که همنژادان خود را به غیرت آورم و برخی از آنان را نجات بخشم.

11:15  زیرا اگر رد شدنِ ایشان به معنی آشتی جهان است، پذیرفته شدنشان چه خواهد بود، جز حیات از مردگان؟

11:16  اگر تکه‌ای از تودة خمیر که به‌‌عنوان نوبر تقدیم می‌شود، مقدّس باشد، در این‌‌صورت، تمامی آن خمیر مقدّس است؛ و اگر ریشه مقدّس باشد، پس شاخه‌ها نیز مقدّسند.

11:17  و اگر برخی از شاخه‌ها بریده شدند و تو که شاخة زیتون وحشی بودی در میان شاخه‌های دیگر به درخت زیتون پیوند شدی و اکنون از شیرة مقوّی ریشة آن تغذیه می‌کنی،

11:18  بر آن شاخه‌ها فخر مفروش. اگر چنین می‌کنی، به یاد داشته باش که تو حامل ریشه نیستی، بلکه ریشه حامل توست.

11:19  شاید بگویی: «شاخه‌ها بریده شدند تا من پیوند شوم.»

11:20  راست می‌گویی. امّا آنها به‌‌علت بی‌ایمانی بریده شدند و تو تنها به ایمان استواری. پس مغرور مباش بلکه بترس.

11:21  زیرا اگر خدا بر شاخه‌های طبیعی شفقت نکرد، بر تو نیز شفقت نخواهد کرد.

11:22  پس مهربانی و سختگیری خدا را در نظر داشته باش؛ سختگیری به کسانی که سقوط کرده‌اند، امّا مهربانی به تو، البته به این شرط که در مهربانی او ثابت بمانی. وگرنه تو نیز بریده خواهی شد.

11:23  و اگر آنها نیز در بی‌ایمانی لجاجت نورزند، باز پیوند خواهند شد، زیرا خدا قادر است آنها را بار دیگر پیوند بزند.

11:24  زیرا اگر تو از درخت زیتونِ وحشی بریده شدی و بر‌‌خلاف طبیعتت به درخت زیتونِ آزاد پیوند گشتی، پس چقدر بیشتر، شاخه‌های اصلی می‌توانند به درخت زیتونی که از آن بریده شدند، پیوند شوند.

11:25  ای برادران، نمی‌خواهم از این راز غافل باشید – مبادا خود را دانا بپندارید – که سختدلی بر بخشی از اسرائیل حکمفرما شده است، تا وقتی که شمار کامل غیریهودیان داخل گردند.

11:26  و اینچنین تمامی اسرائیل نجات خواهد یافت. چنانکه نوشته شده است: «رهاننده‌ای از صهیون خواهد آمد و بی‌دینی را از یعقوب بر خواهد انداخت.

11:27  و این عهد من با ایشان خواهد بود هنگامی که گناهانشان را از میان بردارم.»

11:28  به لحاظ انجیل، به‌‌خاطر شما، دشمن‌اند؛ امّا به لحاظ گزینشِ الهی، به‌‌خاطر پدران، محبوب خدایند.

11:29  زیرا خدا هرگز عطایا و دعوت خود را باز پس نمی‌گیرد.

11:30  درست همان‌‌گونه که شما زمانی نسبت به خدا نافرمان بودید، امّا اکنون در نتیجة نافرمانی ایشان رحمت یافته‌اید،

11:31  ایشان نیز اکنون نافرمان شده‌اند تا در نتیجة رحمت خدا بر شما، ایشان نیز اکنون مورد رحم قرار گیرند.

11:32  زیرا خدا همه را در بند نافرمانی نهاده، تا بر همگان رحمت کند.

11:33  وه که چه ژرف است دولت و حکمت و علم خدا؛ تقدیرهای او کاوش‌ناپذیر است و راههایش درک‌ناشدنی.

11:34  «زیرا کیست که از فکر خداوند آگاه بوده و یا مشاور او بوده باشد؟»

11:35  «چه کسی تا کنون چیزی به خدا بخشیده که بخواهد از او عوض بگیرد؟»

11:36  زیرا همه چیز از او، و به واسطة او، و برای اوست. او را تا ابد جلال باد. آمین.