DutSVVA - Baruch - 4

4:1  Deze wijsheid is het boek der geboden Gods, en de wet die in eeuwigheid bestaat. Allen die haar onderhouden, is zij ten leven, maar die haar verlaten, zullen sterven.

4:2  Bekeer u, Jakob, en neem haar aan; wandel tot verlichting voor het licht derzelve.

4:3  Geef aan een ander uw heerlijkheid niet, noch hetgeen u nuttig is, aan een vreemd volk.

4:4  Zalig zijn wij Israël, want hetgeen God behaagt is ons kennelijk.

4:5  Zijt goedsmoeds mijn volk, gij gedachtenis van Israël.

4:6  Gij zijt de heidenen verkocht, doch niet ten verderve; en omdat gij God vertoornd hebt, zijt gij de vijanden overgegeven.

4:7  Want gij hebt hem die u gemaakt heeft tot toorn verwekt, als gij de duivelen hebt geofferd, en niet God.

4:8  Gij hebt de eeuwige God vergeten die u geteeld heeft, en gij hebt Jeruzalem bedroefd die u gevoedsterd heeft.

4:9  Want zij heeft gezien de toorn die van God over u komen zou, en heeft gezegd: Hoort toe, gij naburinnen Sions, want God heeft groot leed over mij gebracht.

4:10  Want ik heb gezien de gevangenis mijner zonen en dochteren, welke de eeuwige over hen gebracht heeft.

4:11  Want ik heb hen opgevoed met vreugde, maar ik heb hen heengezonden met wenen en rouw.

4:12  Niemand verblijde zich over mij, die een weduwe en van velen verlaten ben; ik ben tot een woestijn geworden, om de zonden mijner kinderen, overmits zij van de wet Gods zijn afgeweken;

4:13  En hebben zijn rechten niet gekend, en hebben niet gewandeld op de weg der geboden Gods, en zijn niet gegaan op de paden der tuchtiging in zijn gerechtigheid.

4:14  Komt gij naburinnen Sions, en gedenkt de gevangenis mijner zonen en dochters, die de eeuwige over hen heeft gebracht.

4:15  Want hij heeft over hen gebracht een volk van verre, een onbeschaamd volk, en van een andere taal.

4:16  Want zij hebben geen schaamte gehad voor de oude, en des kinds hebben zij zich niet ontfermd, en de eenzame hebben zij van haar dochters beroofd.

4:17  Maar ik? Waarin kan ik ulieden te hulp komen?

4:18  Doch die dit kwaad over u gebracht heeft, zal u verlossen uit de hand uwer vijanden.

4:19  Gaat heen, kinderen, gaat heen, doch ik ben verwoest gelaten.

4:20  Ik heb het kleed des vredes uitgetogen, en heb de zak mijner smeking aangedaan, ik zal tot de eeuwige roepen in mijn dagen.

4:21  Hebt moed, kinderen, roept tot God, en hij zal u verlossen uit het geweld, en uit de hand der vijanden.

4:22  Want ik heb nu van de eeuwige uw verlossing gehoopt, en mij is vreugde toegekomen van de heilige; om der barmhartigheid wil, die ulieden haastig zal komen van onze eeuwige verlosser.

4:23  Ik heb ulieden uitgezonden met treuren en wenen, maar God zal u mij wedergeven met blijdschap en vrolijkheid in der eeuwigheid.

4:24  Want gelijk nu de naburinnen van Sion uw gevangenis gezien hebben, zo zullen zij haast zien uw verlossing door onze God, die u over u komen zal, met grote heerlijkheid en glans van de eeuwige.

4:25  Gij kinderen, lijdt geduldig de toorn, die van God over u is gekomen, want uw vijand heeft u zeer vervolgd, maar gij zult haast zijn verderf zien, en gij zult op hun halzen treden.

4:26  Mijn tedere kinderen zijn door scherpe wegen heengegaan; zij zijn weggerukt als een kudde, die door de vijanden geroofd is.

4:27  Hebt moed, kinderen, en roept tot God, want die dit over u gebracht heeft zal uwer gedenken.

4:28  Want gelijk uw gedachte is geweest om van God te verdwalen, zo doet tienmaal meer naarstigheid om, bekeerd zijnde, hem te zoeken.

4:29  Want die dit kwaad over u gebracht heeft, zal over u brengen een eeuwige vreugde met uw verlossing.

4:30  Heb moed, Jeruzalem, want hij die u genoemd heeft, zal u vertroosten.

4:31  Onzalig zijn zij, die u het kwaad aangedaan hebben, en die zich verheugd hebben over uw val.

4:32  Onzalig zijn de steden, welke uw kinderen gediend hebben; onzalig de stad, die uw kinderen ontvangen heeft.

4:33  Want gelijk zij zich verheugd heeft over uw val, en zich vervrolijkt heeft over uw ongeval, zo zal zij zich bedroeven over haar eigen verwoesting.

4:34  En ik zal rondom van haar wegnemen de menigte des volks waarover zij zich verheugt, en haar roem zal in rouw veranderen.

4:35  Want een vuur zal over haar uitgaan van de eeuwige, vele dagen lang, en zij zal door de duivelen bewoond worden, een lange tijd.

4:36  Zie om u, Jeruzalem tegen de opgang, en zie de vreugde die u van God komt.

4:37  Zie, uw kinderen, die gij hebt uitgezonden, komen; zij komen verzameld van het oosten tot het westen door het woord des heiligen, en verheugen zich over de heerlijkheid Gods.