VulgSistine - Baruch - 4

4:1  Hic liber mandatorum Dei, et lex, quae est in aeternum: omnes, qui tenent eam, pervenient ad vitam: qui autem dereliquerunt eam, in mortem.

4:2  Convertere Iacob, et apprehende eam, ambula per viam ad splendorem eius contra lumen eius.

4:3  Ne tradas alteri gloriam tuam, et dignitatem tuam genti alienae.

4:4  Beati sumus Israel: quia quae Deo placent, manifesta sunt nobis.

4:5  Animaequior esto populus Dei, memorabilis Israel:

4:6  venundati estis Gentibus non in perditionem: sed propter quod ad iracundiam provocastis Deum, traditi estis adversariis.

4:7  Exacerbastis enim eum, qui fecit vos, Deum aeternum, immolantes daemoniis, et non Deo.

4:8  Obliti enim estis Deum, qui nutrivit vos, et contristastis nutricem vestram Ierusalem.

4:9  Vidit enim iracundiam a Deo venientem vobis, et dixit: Audite confines Sion, adduxit enim mihi Deus luctum magnum:

4:10  Vidi enim captivitatem populi mei, filiorum meorum, et filiarum, quam superduxit illis aeternus.

4:11  Nutrivi enim illos cum iucunditate: dimisi autem illos cum fletu et luctu.

4:12  Nemo gaudeat super me viduam, et desolatam: a multis derelicta sum propter peccata filiorum meorum, quia declinaverunt a lege Dei.

4:13  Iustitias autem ipsius nescierunt, nec ambulaverunt per vias mandatorum Dei, neque per semitas veritatis eius cum iustitia ingressi sunt.

4:14  Veniant confines Sion, et memorentur captivitatem filiorum, et filiarum mearum, quam superduxit illis aeternus.

4:15  Adduxit enim super illos gentem de longinquo, gentem improbam, et alterius linguae:

4:16  qui non sunt reveriti senem, neque puerorum miserti sunt, et abduxerunt dilectos viduae, et a filiis unicam desolaverunt.

4:17  Ego autem quid possum adiuvare vos?

4:18  Qui enim adduxit super vos mala, ipse vos eripiet de manibus inimicorum vestrorum.

4:19  Ambulate filii, ambulate: ego enim derelicta sum sola.

4:20  Exue me stola pacis, indui autem me sacco obsecrationis, et clamabo ad Altissimum in diebus meis.

4:21  Animaequiores estote filii, clamate ad Dominum, et eripiet vos de manu principum inimicorum.

4:22  Ego enim speravi in aeternum salutem vestram: et venit mihi gaudium a sancto super misericordia, quae veniet vobis ab aeterno salutari nostro.

4:23  Emisi enim vos cum luctu et ploratu: reducet autem vos mihi Dominus cum gaudio et iucunditate in sempiternum.

4:24  Sicut enim viderunt vicinae Sion captivitatem vestram a Deo, sic videbunt et in celeritate salutem vestram a Deo, quae superveniet vobis cum honore magno, et splendore aeterno.

4:25  Filii patienter sustinete iram, quae supervenit vobis: persecutus est enim te inimicus tuus, sed cito videbis perditionem ipsius: et super cervices ipsius ascendes.

4:26  Delicati mei ambulaverunt vias asperas: ducti sunt enim ut grex direptus ab inimicis.

4:27  Animaequiores estote filii, et proclamate ad Dominum: erit enim memoria vestra ab eo, qui duxit vos.

4:28  Sicut enim fuit sensus vester ut erraretis a Deo: decies tantum iterum convertentes requiretis eum.

4:29  Qui enim induxit vobis mala, ipse rursum adducet vobis sempiternam iucunditatem cum salute vestra.

4:30  Animaequior esto Ierusalem, exhortatur enim te, qui te nominavit.

4:31  Nocentes peribunt, qui te vexaverunt: et qui gratulati sunt in tua ruina, punientur.

4:32  civitates, quibus servierunt filii tui, punientur: et quae accepit filios tuos.

4:33  Sicut gavisa est in tua ruina, et laetata est in casu tuo, sic contristabitur in sua desolatione.

4:34  Et amputabitur exultatio multitudinis eius, et gaudimonium eius erit in luctum.

4:35  Ignis enim superveniet ei ab aeterno in longiturnis diebus, et habitabitur a daemoniis in multitudine temporis.

4:36  Circumspice Ierusalem ad Orientem, et vide iucunditatem a Deo tibi venientem.

4:37  Ecce enim veniunt filii tui, quos dimisisti dispersos, veniunt collecti ab Oriente usque ad Occidentem, in verbo sancti gaudentes in honorem Dei.