VulgConte - Hebrews - 10

10:1  Umbram enim habens lex futurorum bonorum, non ipsam imaginem rerum: per singulos annos eisdem ipsis hostiis, quas offerunt indesinenter, numquam potest accedentes perfectos facere:

10:2  alioquin cessassent offerri: ideo quod nullam haberent ultra conscientiam peccati, cultores semel mundati:

10:3  sed in ipsis commemoratio peccatorum per singulos annos fit.

10:4  Impossibile enim est sanguine taurorum et hircorum auferri peccata.

10:5  Ideo ingrediens mundum dicit: Hostiam, et oblationem noluisti: corpus autem aptasti mihi:

10:6  holocautomata pro peccato non tibi placuerunt.

10:7  Tunc dixi: Ecce venio: in capite libri scriptum est de me: Ut faciam, Deus, voluntatem tuam.

10:8  Superius dicens: Quia hostias, et oblationes, et holocautomata pro peccato noluisti, nec placita sunt tibi, quæ secundum legem offeruntur,

10:9  tunc dixi: Ecce venio, ut faciam, Deus, voluntatem tuam: aufert primum, ut sequens statuat.

10:10  In qua voluntate sanctificati sumus per oblationem corporis Iesu Christi semel.

10:11  Et omnis quidem sacerdos præsto est quotidie ministrans, et easdem sæpe offerens hostias, quæ numquam possunt auferre peccata:

10:12  hic autem unam pro peccatis offerens hostiam, in sempiternum sedet in dextera Dei,

10:13  de cetero expectans donec ponantur inimici eius scabellum pedum eius.

10:14  Una enim oblatione, consummavit in sempiternum sanctificatos.

10:15  Contestatur autem nos et Spiritus Sanctus. Postquam enim dixit:

10:16  Hoc autem testamentum, quod testabor ad illos post dies illos, dicit Dominus. Dando leges meas in cordibus eorum, et in mentibus eorum superscribam eas:

10:17  et peccatorum, et iniquitatum eorum iam non recordabor amplius.

10:18  Ubi autem horum remissio: iam non est oblatio pro peccato.

10:19  Habentes itaque fratres fiduciam in introitu sanctorum in sanguine Christi,

10:20  quam initiavit nobis viam novam, et viventem per velamen, id est, carnem suam,

10:21  et sacerdotem magnum super domum Dei:

10:22  accedamus cum vero corde in plenitudine fidei, aspersi corda a conscientia mala, et abluti corpus aqua munda,

10:23  teneamus spei nostræ confessionem indeclinabilem, (fidelis enim est qui repromisit),

10:24  et consideremus invicem in provocationem charitatis, et bonorum operum:

10:25  non deserentes collectionem nostram, sicut consuetudinis est quibusdam, sed consolantes, et tanto magis quanto videritis appropinquantem diem.

10:26  Voluntarie enim peccantibus nobis post acceptam notitiam veritatis, iam non relinquitur pro peccatis hostia,

10:27  terribilis autem quædam expectatio iudicii, et ignis æmulatio, quæ consumptura est adversarios.

10:28  Irritam quis faciens legem Moysi, sine ulla miseratione duobus vel tribus testibus moritur:

10:29  quanto magis putatis deteriora mereri supplicia qui Filium Dei conculcaverit, et sanguinem testamenti pollutum duxerit, in quo sanctificatus est, et Spiritui gratiæ contumeliam fecerit?

10:30  Scimus enim qui dixit: Mihi vindicta, et ego retribuam. Et iterum: Quia iudicabit Dominus populum suum.

10:31  Horrendum est incidere in manus Dei viventis.

10:32  Rememoramini autem pristinos dies, in quibus illuminati, magnum certamen sustinuistis passionum:

10:33  et in altero quidem opprobriis, et tribulationibus spectaculum facti: in altero autem socii taliter conversantium effecti.

10:34  Nam et vinctis compassi estis, et rapinam bonorum vestrorum cum gaudio suscepistis, cognoscentes vos habere meliorem, et manentem substantiam.

10:35  Nolite itaque amittere confidentiam vestram, quæ magnam habet remunerationem.

10:36  Patientia enim vobis necessaria est: ut voluntatem Dei facientes, reportetis promissionem.

10:37  Adhuc enim modicum aliquantulum, qui venturus est, veniet, et non tardabit.

10:38  Iustus autem meus ex fide vivit. Quod si subtraxerit se, non placebit animæ meæ.

10:39  Nos autem non sumus subtractionis filii in perditionem, sed fidei in acquisitionem animæ.