NorSMB - I Corinthians - 12

12:1  Men um dei åndelege gåvor vil eg ikkje at de skal vera uvitande, brør!

12:2  De veit at då de var heidningar, let de dykk draga til dei mållause avgudarne, etter som de vart dregne.

12:3  Difor kunngjer eg dykk, at ingen som talar i Guds Ande, segjer: «Forbanna er Jesus,» og ingen kann segja: «Jesus er Herre,» utan i den Heilage Ande.

12:4  Det er skil på nådegåvor, men Anden er den same.

12:5  Og det er skil på tenestor, men Herren er den same.

12:6  Og det er skil på kraftige verknader, men Gud er den same, som verkar alt i alle.

12:7  Men openberringi av Anden fær kvar og ein til det som er gagnlegt.

12:8  For ein fær visdoms tale ved Anden, men ein annan kunnskaps tale ved den same Ande;

12:9  ein annan tru ved den same Ande, ein annan nådegåvor til å lækja ved den same Ande;

12:10  ein annan kraft til å gjera under, ein annan profetgåva, ein annan gåva til å prøva ånder, ein annan ymse tungor, ein annan tyding av tungor.

12:11  Men alt dette verkar ein og den same Ande, som skifter ut til kvar for seg, etter som han vil.

12:12  For liksom likamen er ein og hev mange lemer, men alle lemerne på likamen er ein likam, endå dei er mange, soleis er det og med Kristus.

12:13  For i ein Ande er me alle døypte til å vera ein likam - anten me er jødar eller grækarar eller trælar eller frie - og alle hev me fenge drikka ein Ande.

12:14  For likamen er ikkje heller ein lem, men mange.

12:15  Um foten vilde segja: «Då eg ikkje er hand, so høyrer eg ikkje med til likamen,» so høyrer han då like fullt med til likamen.

12:16  Og um øyra vilde segja: «Då eg ikkje er auga, so høyrer eg ikkje med til likamen,» so høyrer det då like fullt med til likamen.

12:17  Dersom heile likamen var auga, kvar vart det då av høyrsla? Dersom det heile var høyrsla, kvar vart det då av lukti?

12:18  Men no hev Gud sett lemerne, kvar ein av dei på likamen, so som han vilde.

12:19  Men dersom dei alle var ein lem, kvar vart det då av likamen?

12:20  Men no er det mange lemer, men ein likam.

12:21  Auga kann ikkje segja til handi: «Eg treng ikkje til deg,» eller hovudet til føterne: «Eg treng ikkje til dykk.»

12:22  Men tvert imot: dei lemerne på likamen som synest vera veikast, dei er naudsynlege.

12:23  Og dei lemerne på likamen som syntest oss mindre æra verde, deim klæder me med større æra; og dei lemerne våre som me blygjest ved, deim klæder me med større blygd.

12:24  Men dei lemerne våre som er oss til sømd, dei treng ikkje til det. Men Gud hev sett likamen soleis saman, at han gav det ringaste størst æra,

12:25  so det ikkje skal vera tvidrag i likamen, men at lemerne skal hava same umsut for kvarandre.

12:26  Og um ein lem lid, so lid alle lemerne med, eller um ein lem vert heidra, so gled alle lemerne seg med.

12:27  Men de er Kristi likam og lemer, kvar etter sin lut.

12:28  Og Gud sette i kyrkja fyrst nokre til apostlar, for det andre profetar, for det tridje lærarar, so kraftige verk, so nådegåvor til å lækja, til å hjelpa, til å styra, so ymse tungor.

12:29  Er vel alle apostlar? Er alle profetar? Er alle lærarar? Gjer alle kraftige verk?

12:30  Hev alle nådegåvor til lækja? Kann alle tala med tungor? Kann alle tyda deim?

12:31  Men streva etter dei største nådegåvor! Og eg skal visa dykk ein endå betre veg.