Kaz - Job - 17

17:1  Рухым күйреген, күндерім таусылуға жақын. Алдымда күтіп тұрған көр ғана.

17:2  Қасымдағылар мені келеке қылуда. Бар көретінім — олардың ащы қорлығы.

17:3  (Уа, Құдай,) менің әділдігім жайлы кепілдік бере көрші! Сенен басқа оны беретін кім бар?

17:4  Өзің олардың ой-санасын жауып қойдың. Енді олардың жеңіске жетуіне жол бермеші!

17:5  Олар өз пайдалары үшін достарын сатады, бірақ соның кесірі балаларына тиетін болады.

17:6  Құдай мені жұрттың мазағына айналдырды. Бәрі де бетіме түкіріп қорлайды.

17:7  Қайғыдан көздерім буалдырланып, денемнің құр сүлдері қалды.

17:8  Әділ адамдар мені көргенде аңтарыла шошынады. Кінәсіздер арсыздарға ашуланып, қарсы көтеріледі.

17:9  Сонда да әділдер өз жолдарымен нық жүреді, қолдары таза ізгі жандар күшейген үстіне күшейе береді.

17:10  Бірақ келіңдер, бәрің де, қайтадан тырысыңдар! Бәрібір араларыңнан ақылды адамды таба алмаспын.

17:11  Күндерім өтіп, ниеттенгендерім өшіп қалды. Жан-тәніммен аңсағаным да осылайша құрыды.

17:12  Ал адамдар күнді түн қылады, қараңғы басқанның өзінде «Қазір жарық болады!» деп баса айтады.

17:13  Егер көр үйім болайын деп, төсегім түнекте салынайын деп жатса,

17:14  шіруді әкем, тәнімді жалмайтын құртты шешем, әпке-қарындасым деп отырсам,

17:15  онда үмітімнің қайда болғаны? Оны таба алатын біреу бар ма?

17:16  Жоқ, үмітім менімен бірге о дүниеге аттанбақ. Екеуіміз де бірдей жер қойнына түсерміз.